Oe Perforta Spldtus ·(anlH.
/tt
{anéius
,
[ola lamen
t~rtia Perfon~·.
Spiritus
¡a~élus nuncup~t~r,,CuJ.ú~appe_llattonts¡ro·Pnetateln colligit
~.
J?IelOn. m
4,
~ap.
ad
Galatas
ex
Pf.
so,
ubt Pfaltes Regms tres
divinas Per[onas Spiritus nomilians; tribus'
éas peéuliaribtis
ti
tulis
d.eiig~at;_
eteni_m irt–
quit ille
S,
Doél:or ,
Princzpa!em Spmtum
fatrem appe/!at, quia Filius ex Patre,
~ ~on
ex
Filio, .fpiritum dutém
reél:um ,
vmtdttJ,
dtque juftiti& Chri.flum Dominum {tgnificat
,
t¡uia Pater omne }udicium dédit Filio
,
u: Da.,
1Jid ait;
Deus ludici•n tuum Regt da: •
Pórro
J
piritum
íáriélum
apérto Jiómihe vdtaf.
At hanc appellatimiein tettiá!
divin~
Per–
fon~ propria~n
cl<tritls
e~icit li<?V~Jl~
Te..,
:fl:amentulli
t
111
quo quot1es de diVuus Pcr–
fonis exprefr:-¡
fi~
tnentio, toties tettia Spi–
,ritus
S.
appellamr : fic
Matth~i u~itn~
,
Baptizanles eoJ in nomine Patris;
(9.
Ft!ii
~
&.
Jpiritur [dnéli.
i.
Jóal1.
s~
Trif [unt;
qr~t
te–
ftimonium dant
jn
Grelo
1
Páter, Yerbum
,
&!
J
piritus {anEius:
U
riele
S.
ChtyfoíL h01n.
~
·
de
~pirltu
fanél:ó, ait,
Dicitur
Spir~tus;
ifla
énim
eft
prima,
&.
proprra appetlaflo;
&l
ut
/Jvidentiorem haben.s inre!ligentiam Spiritus {4n–
flt
naturtth demonflra
• .
. . !)otro
!_1~nc , appellatione~
J
p/
i
u~
po–
bus a
tefptratwne ,
reu
ha~l
U
fptrJtlVO '
quam
a
fpiritua1itate;
&
"mmdrtalitate de–
dttélarh volunt
1
heoiogj_:
&
uidem
co~grue ob fingularem a alog1am ,
tx.
fimÜi–
tudinem, quainhabf! illius pwceffio cum
halitus;
&
vitali
S
iritusemiffione, fictJt
étliin-
(.
ut
oinittam
c~ter~
) ipfe
afi~us
ex corde;
&
ore
du~it
origiriem ; ita
m~
quit S, Cyril1ns Iib.I3• fhefauri c. 3. Spi.::
ritus fanélus
ex
ipfd
1Je~
Jubjlantia
pródit
;
ftcut
&.
spítituJ'
tJ.uiéx humano prodtt
ór1
:
Id apene clocet JoG dlcens cap,
33· .
Spt..
ritus Domir.i facit mé
,
&.
JpiraculuirrOmni–
potentiJ v iv¡ficabit
im.
ldcirc<'>. ChrifiusDo–
minus Joan.
20.
In[ufflavit
iJJ
Difápu/óJ ;
&;
dixit
;
accipite Jpiritum jtmélum
:
Quod ita
poncierat ídem Cyrillus lib:
9·
c.
44·
Pró–
pter:a córporaliter Cbriflui fufftavit
;
oflendeflJ
hoc
Jig11¡,
quod
ljuemadmodum ab ore !Juma–
no
c~rporalzter
bumanus
J
piritttJ procedtt ; ftt'
e~drviná {r1bftt~mia,
D:itati congruente.r ; Jpi–
ntuJ; quz ab ea
eft,
profundirur
,
H~c
au–
te~
.
deduél:io ,
~-
appropriar!ó notninh
Sptrl~us;
etí1 propnatlfit , non tcieo tamcn
- Ommmo~a;
fed val.
e
imperfeél:a
analogi~
~cufn
hahtu convemt ; etcnim ,
ut
doél:e
obfervat
S,
alilius libro unico de Spiri–
tu
fanéto
cap.
16.
Nté
v~rbum
tft
fignlficd-
titui derü
i~~J;
pér voci!
in~~umenfit
profa ..
tus;
~ec
1/Jtrttus oris ba!ztus
e
partib·us
r"e[pi·
ratorm
~fftf!xus
;
Jed Spiritus óris D(i fpiri.J
tus eft veritatiJ
,
,qui
d
Paere protedit
•
De
quo tria maxime hic fuperfunt
refolven~
da:
I'
Ali a Patre ,
&
Filiu revera
pro~
c:edat:
2 ,.
An
fi
ex hypothefi, quod
a
Fi–
ho non procederet; ao eo realitef difrin–
guetetur .
3..
Qu~
ftnt
ejus próprietates
:~
&
peculiares dotes.
QU.tEST!O
PltiMA.
Ali
re'i.Jerd fpiritui fanttus
d
Patle,
'Filio-
que proceda.t.
S
Piritum
fanél:ui11
'·i
~atrc proc~dere. i~
.
conf~ffo
habent qutcmnque
CJHS
Dtvt–
nitatem fateñtur: Eunotnius enin1; qui af–
fctebat euiri
a
foÍó j=:ilió origínem duce–
re;
rlori~e!fí1i
1
fed. faéhnarh Ve_tbi ,, ftcut
&
Verbutntpfum faéluram Patm eík
fo–
mriiabat ; ut refert
j
&
refellit
S.-
BaGlius
lib.
2.
contra Eunomium
j
diceíitem,
Ji
~
creatürisfubvekatur.liliquis.. ab j"ubfia?t_ice
~om
preheñ{tonem, z te!!zgtt Fzltum Ingenztz (
tdeít
Patris
)
efJ( faéluram;
Vnig~;'Jitivero
Parac!:–
tuflJ
,
.At <ee1eoás aa:buc rema:net contro–
ved1a
Gr~cos
irJter;
&
I atinos de proc'€f–
fion~
ipfius
S~idtus ~. ~
FiJ_i? ,
qu<t.
c~n"'"'
tetíno
ut
f<illvatur evtdentms
1
pnmum
ejus origo efi detegelida ,
It:~quc
Notandum
r,
Norlcium explotatuni etTe
quifna1n primus a{fcrueri_t Sp_iritum
S.
a
f<?lo P4te procédere, ut,l
de.via~tes
Gra:–
Cl
co~eridunt ,
_Nam
qt~od
exlÍhment
a~1~
qui prünurñ, hu¡us
.e~rorl~ a_~r~o:tm. f~1f~
fe Macedónti.lni.
Spmti.JSS,'
Qtvm~ta~Js
l_m–
pugrtatorem
j
VIX
naoet fpectem vematJS '
riequé huic :
affertim'l!
gi.ü~qua~n fu_ffi·a_g~tut illá Ep1fiola Jüfinilant Ep1fcop1
~Ici~
li~
ad Petrum jpifcopuni Arttwcl:icrtum,
quá! li abetur iñ quinto Concilio Generali
j
i1i qua legitur .
Macedonius fpirat
iJ
Patre
[oióS
pá'itum fanélum,
quiclam enim viri do–
él:iilih1Í pro verbo
fpirat
1
legendum pu–
tant.fepartit ,
idque valde congruit
h~reíi;
&
fententi~
Macedonii, qui ctlm Spiritus
farlc1i Divinitatem riegaret ; negabat
pari~
ter ejus cutn Patre coMubítantialirateJn ;
adeoque illUin
a
Patre divellebat>
&
fe–
patabat ,
Nihilomlnus cómniuníori Hiíl:oricorum
Eccld iafii córum calculo hujus erroris pri–
mus
Aff~rtór
creditm Thcodor,!':tus dum
M 4
ad-