1000000224

176

Traél:. Ili. Difp.

liT.

Art.

II.

~1~ft.

Ili.

pro ejus Perfona fupponere poflit •

Qualiter h<fc appel.tacio Verbo \>iivinoqua–

dret, an videlicet proprie, vel appropria–

te.

An Pacer divinus 1it fapicns ca fa–

pie

tia, qu<f eíl: Verbmn . Quocirca

Notand.

Hoc

dfe

difcrimen inter effen–

tialia, propria,

appropriata in divinis,

quod

Effimialia

ÍJnt illa pr<fdicata , ve!

c¡uidditativa, vel modificativa, vel attribu–

tíva communía tribusdivinisPerfonis, qua–

les funt natura divina immcnfitas, bonitas

&c.

Propria

autem funt ill<f proprietates ,

fcu formalitat es relatív<f, quibus unaqu<f–

que Pcrfona confiituitur ,

ab alia di–

íl:inguitur.

Appropriata

veró funt illa pr:fdi–

cata eHentialia , & abfoluta , revera qui–

dem communia tribus Pcrfonis, nihilomi–

n u:; propter fingularem quandam ratio–

nem,

affinitatem uni potitis Perfon:E ,

ctuam alteri accommodata : Sic

acl

extin–

guendam hzrefim eorl!ln, qui

d~ere nt Pa~

t:rem divinum e

«e

impotentcm ob fencél:u–

tem, attribuitur ei Omnipotentia, qu<f ta–

mcn tribus divínís Perfonis indivífimcon–

venit: Sic parí er, quia Verbum divinum

procedit pt r íncclleél:um cujus cfi nq_ffe ,

· &

fa pere,

quía Spiritus

p,11ocedít per

vol~ntatem

, qu<f eíl: facrarí

amoris ,

bomt~tis,

funélitatis:

Idci~co

Filio ap–

propnatur notitia, fapicntia &c.

Spiritui

vcró fanélítas, bon't-as

amor fpeciali–

ter :mríbwitur.

cog:1!ti s C_rc_aturis poífumus atrurgetc

acl

n~t1t1a~ ~JVJOOrum

attributorum; nonita

ad cognltJOnem

~erfonalium

propríetatum;

adcoque conven¡ens fuit uni dívín<f Per–

fon:f accommo_dare alíquod fpeciale attri–

butum rtatura!Jrer notum , quo illius ab

alía dííl:inéli o facilitls innocefceret . Un–

de Richardus Víélorinus Opufculo de tri·

bus appropriatis c.

loqucns de Poten–

tia, Sapiemia

Bonitate divina, ait,

hil tribuJ forma,

imago fummtC Trinitarú

exprimitur

ut invif:!Jilia Dei

per ea, qute

fa8a

[unt intelleéla confpician

tur . Q

u& igi–

tur funt in Trinitate il!a

treJ

trib.us

fimilia

fimilibus, propria propriú

&-c

Notand.

Ad perfeél:am apprppriatio–

nem duo defiderari.

Primum,

quod fit

co~

gnití8,

quzdam affinitas attributi cum

proprietate Perfonre, ficut mox diélum efl,

quoniam

Filius

proceclit per

intelleéb0-

nem, ei appropriatur

Sapi~ntia

, ut audi- .

hoc nomine moveantur audientes ad

de–

prehendendum aliquid pcculiare in fecun–

da Perfona, quod non

tic

commune c<f–

teris, ncmpe rationem Verbi, Imaginis

Secundum,

quod per appro(ilriatam pcr–

feétíonem removeacur ímpetfeétio , q

~1a~1

rudíores poífent

it1

divina Perfona fufpl–

cari;

lic

lnquit Alenfis

67. .

mcm–

bro

an. r.

tribuitur Faai Potentta

t.lC

crerlerctur infirmior ob veruílatem ; F1l10

Sapiencia, ne imbeci1Iior ob juvcntutem;

Spil'itui Bonitas, ne crudelis audiretur:

Inde fit , quód appropriationem

Tho·

mas appellet,

Viam ftmilitv.din is ,

diffimi–

litudinis:

Albcrtus .I . p. qu.

48.

Acceffum,

r/.s-t

riceffum:

Henncus

art,

72.

Corre[pondemiam

[ecundu/1? [tmilitudinem

Sed omnium oprime hanc utramquc

ap–

propriationis conditioncm colligit Alen–

fis laudatus ex fine, nempe ,

Ut inflruatur

veritaJ

occurratur errori.

His ira

pr~miffis tria jam pr<flibata probare incwn.

bit, itaque

lit

Notand.

Convcniens fuiffe , quod uni

Perfon<f '· vd alteri fpecialiter appr-opria–

rcntur ahqua attríbuta

eífentiali~

ali–

uz opera;i01;es ad

.e~tr31,

uamyJ~<fc

ef–

fcnt revera tnbus dJVJnJS Perfontscommu–

nía; cujus a1fertionis veritas colligicur n e–

<lum ex Scriptura facra, in qua piures ca–

les appropríationes confpicimus, fed eciam

ex fanél:ísPatribus, qui varias appropriatas

pet-_feélione~

uni potitls ¿ivinre Perfor'l<f ,

q~am

alten accommodarunt ;

Ut per pro–

prze_ratem tJocis

aut opcrii

injinuerur t!ObiJ

verrtas .T_rinitatis,

(J't

non dividat intell:éluJ,

quod diflmguit audituJ,

ínquit

Leo ferm.

O N

L U S

O P R I

A ,

de_l;en~e~.

Nunquam enim,

fub-

. .

d~t_, mt~llzgrtur

Trinitas

[emper in[epara-

vera

iaplQnt!a

mbu~tv.r

Fzlzo, .

tn·

(zter d1cererur.

Favet etiam ratio conve-

tetdum pro e¡uJ nomme [uppomtur.

~leos

namque fuit obfcuríora

difficí-

JYrobatur

ex Scriptura fa era.

iJr imo qui·

lJ_o~a

manifeflari per ea, qu<f facililis per-

dem, qui:1

plerumq~

Sapiemía

appellat.ur

CJP.

1Untur : At

~t~ri~uta

ope~atio~es

genita :

~cd

nullum

atrribu~U!11 e~ntJa

De~

extr~

clarms Jntelliguntur a nob1s,

le quarenus tale , poteíl: d1c1 gemru_m :

quam

propn~tates ,

ac diíl:inéHortes; fiquí-

Ergo cune fapientia:: nomen fuppon1tt! r

dem per ev1dencem demoníl:rationcm

pro Perfona

erbí.

Mipor

,on!lar: ( _UJJ.

eif.,; n-