Table of Contents Table of Contents
Previous Page  134 / 436 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 134 / 436 Next Page
Page Background

IZO

Physicte priina

par

s.

Disp.

II.

Qurest.

II.

illo procedat ; atqui , .0mnis effeólus minu

no bilis, quam ·totum;

sed

cau–

pendet

a

GUa causa,

&

ab illa , Ut

a

Sa materiali

,

&

forma!is Ínt11inseca

principi0 suo, procedit : ergo omnis

causant per modum pattis, compo–

causa est prie>r effeétu pr-ioritate na-

nendo totum : ergo sunt minus no–

turz.

bifes, quam effdh1s, scilicet, totum

Di<:es : Correlativa sunt sirnul na-

compositum. Dixi aurem,

caura /or–

tura, ut diélum est in .Logica ; sed

malis intrinreca

,

quia

a usa irlealis,

effeétus ,

&

causa sunt invicem co.r-

quz vocatur

forma intri1ueca

,

est ut

relati va ·! ergo

su.nt

s1mul natura.; ac

pluri

1)m,

nobilior .effeélu : sic eñim

proinde causa non est prio.r na-tura

iclez D ivinz sunt nobiliores creatu-

~uo

effeél:u.

ris,

&

.exemplar nobilius t:xemplaro.

Resp. Dist-iaguo majorem : Coi;u–

lativa sunt simu.J nat-ura,

quantum ad

rupe&us forma/u

,

concedo :

quan–

tum

ad

entitQf.es

/undantes

irto.s re.s–

peaur

,

nego: Et si-miiiter, conced

minore, distinguo.conseq. ergo causa,

&

effeéh1s ·SUnt simul natur.a,

qu:mtU-m

'lid

,.e-/ationem fo.rtnatem

,

concedo:

iuantum ad ent-itatem

,

nego. Expli–

catur: causa,

&

effe6tus possunt du –

plici ter sumí :

·Pllimó ,

relative , seu

quantúm

ad

relat,ionem mutu.:m,

quam dicunt ad invicem ;

&

hoc mo–

do non-se pPzcedur;H, sed sunt simul,

etiam natu'ra, quia impos ibite est, ut

causa

referatur

ad effeétum ., nis.i

effeétus etiam referatur ad causam.

Secundo modo sumí possunt entita–

tive , id ese , secundum proprias enti·

tates;

&

boc modo cau·sa d<Jbet esse

prior effeélu ; qu ia entitas

effe6us

procedit ab entitate ,causa:, tánq·mlm

a

.principio' a

quo p

endet' ac proifl–

de tanq uam a

p.rio.re

prioritate niHU•

rz : Solutio est

D

.

Thoma:

1.

part.

qua:st.

42.

ar:t.

3. ad

2,

CONCLUSlO S:EC.UNDA.

('

eau1a materialil

'

&

forma!is itt–

t.rinreca

runt minur nobilet

,

quam

fjfeCtus.

.Conc.lusio facile

pro~atur:

P.ar¡

est

TERTIA

~ONCLUSfO.

Carua finatit princ-ipalit in

agen~

tibut bene

ordinatit debet

eue no–

bi/i9r ejfefJur

:

aliquando

tomen ex

deordinatione o.perantis pote..r.t eue

_ig·

nobilior.

Probatur prima pars

!

Quia , ut di–

ci-t

D.

Thomas in

z.

disl.

1

5.

art.

r.

lnconveni.enr

es.J

..,

quod

aliquid

sit

prop.ter uiliu1 re

(

inrellige principali–

ter, ut ipse statim se explicat ; n.Hll

secuadario,

&

minus pri12cipaliter po–

test aliquid esse propter ignobilius,

ut Rex est

et<iam

propter r.usticos

protegendos';) atqui etfü6lus est prop–

.ter suum finem

: ergo iaconveniens

est , ut effeél:us sit nobilior fine. Un·

i!e natura., qu.e ordinate agic, sempei:

refert

ignobiliora

ad nobili

ora tan–

quam ad finem .; ut pluvias ordin:i.t

ad plantas, plantas ad pecudes , pe–

c11des ad ho.minern , hominem

a<i{

Deum.

Secunda vero pars

experientii

~

GlnSt.at

: Videmus eoim' homines

in–

ordinate agentes nobiliora

r~ ft:rre

ad

viliora ; ut mali polilici referu nt re–

lig1onem ad regnandum ; mali Sacer–

dotes dispensanr sacra

propte r

tu.

crum ; vani bomines

referunt .elee·

mosyoalll ad vJinam gloriam,

Quar-