Table of Contents Table of Contents
Previous Page  113 / 436 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 113 / 436 Next Page
Page Background

De Composito.

Art. III.

·99

tagendum nobis est, nt omni sermo nis

tium genur rei:

Und~

ab illir recun–

ambiguitate remota, rem paul6 accu·

ddm

ruar entitates conriderati's distin·

rait ius explanemus : Atque ut

fiat.

guitur, ut nova entitas

ex iis conr-

Observand um est, quód cum ma·

t it uta.

teria ,

&

fo rma , enti tates

inr.er

se

Conclusio est expresse Aristotelis

distinéh: si nt,

&

tamen vi

agentis

7. Metaph. cap.

17.

& lib. 4· cap. 5· &

uniantur, idest, u num ens fiant, du-

12.

cap.3.quo in loco docet,mater ia m,

pl iciter co siderari .possunt

, etiam

formam ,·

&

compositum•essc tres en–

sub ipsa unione: .Primó , ut dua: en-

titares. Idem tradit D. Thom. ·iisdem .

.titates, sunt inter se distinéh:, incom-

in locis, & in 3. dist.

2.

qu:;est. r.

pleta:, sese mu tuo afficientes , & sic

art. 3.

Totum,

inquit ,

proprie

lo–

princ(piantes unum ens , cuj us· altera

que1tdo, non eft su_g? part es, sed ali

pars ese potent ia, altera aélus, alce-

quid ex pardbus constitutum.

ra inchoatio , altera com plemenmm.

Probatur rati"one

Ar~stoteli s.

In his,

Secundó, consiJerari poss unt, secun-

qua: sunt mera colleélio plurium en""

dum ipsam uni.:>nem suam , id est,

titatum , & non tertia res ex iis cons–

ut jam

vi

ag~ntis

sunt quid unum

tituta, nulla res propríe gignitur, cum

faél;e; uniuntur enim ut sint unum

partes eorum

pra:ex.istentes

uniun.–

ens perfeélum. Distinélio quidem pau-

tur; nullaque

perit , cum

ita divet–

ló delicatior est, sed quam tamen ne-

luntur, ut post divisione m manea t;

mo inficiari possit : Nihil enim tri-

atqui cum materia , .&

forma

pra:–

tuln magis est , quam materiam ,

&

existentes uniunttu, ut in resurrec·

formam duas entitates esse etiam sub

tione hominis ,

'nova

res gign itur:

ipsa unione, & tamen coalescere pee Cum ieparantur, etsl superstites sine

unionem mutuam in u.num

tertium

sua: separationi , ut in morce. homi–

quoddam, nomine

enti.r .rimpliciter,

nis, res aliqua destruitur : ergo com •

seu

subrtantiit! perfeEJ¡e

ab omnibus

positum ex illis non est mera collec–

no_tum. Quod qutdem Aristoteles non

tío earum , sed

tertia qua:dam

res

semel docet, cum ait,

materiam

fie·

drstinéb, cuj us est gigni , & ,interire.

ri ens aflu per formam:

Est enim sub Minor patet: Generatio enim

nov~·

forma id, quód fit per

formam : si

substancia: est , cum forma , sive

igitur per formam

fiat ens aélu per·

pr;eeústat, sive non , d·atur mate–

se unum , manifestiim est •quod1cum'

ria: ; corruptio vero cum separatur.

forma est illud unul'I\

0~

¡ . proincle-' Major autem, qure est Aristotelis' 7.

que amba: conside-rari 'possunt .,

'Ut,

M~faph.

e

.17.

decla~ari

potest, cum

sunt dua: distiné,t.e

entit~t>es

'

1

& 1ut

e-Úmplo' tum ratione :

~xe mplo

qui–

in

unam,tertial;Jl1 Vi 1>1unióniis C'oales.:

dem: nonehim dicimus ,. novam rem

cunt, Hoc ita· constituto:

J,1

gi'gni, cum coacervantur lapides , aut

'

• ll

· r ··-

·

J

j"unguntur manus; nec perire aliquid,

'PRIMA CONCLUSIO.

cum ista: :diveHÜntur, ilH dissipant ur :

'. ( ·!

1 '

11•1

• 1

Compo·1.i1r.m1

:

rull'rtantiale~

·no•

er;Í

.,.era col'leélio rdá'arum

r~tJtit'atum

.m¡;.

terne ¡ rá lit'Jt.

,·ie>f11rm11n,

o1 se4•

téf

Quia acervus la-pídum nihil a!iud est,

quantii.~'olleélio

i"llp.idum , non tertia

efrtitas. ex

i.i.rs

oonstltuta ; & manus

junébi ni

hil

amplius sunt , quam ma-

N

i

nus