De Compositi.
Art.
II.
9 5
statim sequitur exis·tentia:
Forma
(in-
art.
t.
ad 6. dicit.
Quotl a11irna
sol!~m
quit
1.
part. qu;:est.
77.
an.
1.)
in quan-
sedndum
se habet aptitudinerr.i ad cor–
tum
e.rtforma
,
non est aélu.r ordina-
pus sicut le-ve ad sursum
:
ergo , si–
tus ad ulteriorem a€fum, secl est uiti-
cut leve ponitur sursurn per modum
mus terminus generationi.r.
Sed pr;.e-
d1stinétum, scilicec, per ubicationem,
terea probatur tripliciter: Primo, quia
ita ani ma ponitur
in
corpore per mo–
alias ciaret r
forma form:e, ipsaque
dum superad litum, scilice t, per unio–
forma esset substantialiter in poten-
nem.
&
informarionem.
tia;
quod l!>lane repugnat ejus no-...
Re'sp. Mirum esse 2dversarios adeo-
tioni. Secundo , cum forma sit ter-
levem pro
sua upinione au ti:orita–
minus áélionis ,
ídem est in
faéto
tem
pr~ferre
expr;.essissimís
D.
Tho- ·
esse, quod aélio
in fieri; sed aétio
m::e
locis,
in quibus d iligenter ve r–
est ult imus aétus
in
fieri : ergo fo r-
sa ns unionem anim;:e cum corpore,
ma quoque est ultimus aél:us in faél:o
semper eam asse rit , immediatam essc:
esse. Tenio, ut res dicatur adhuc pro-
maxirne
curo
h::ec au thoritas pani–
fundius: Distinélio aél:us primí,
&
se·
cularis sit pro anima ra tionali , cui
cundí est respeétu eorum , qua: non
etiam modum un ionis aperte non tti-
habent plenam aétualitatem sui gene-
buit. Unde
•
ris,
sed solum radicem,
&
i_nchoatio-
Resp.
2.
cum Cajetano: D. Tho·
nem: quzque idcirco egent ulterius mam 3olum
~elle,
quod, sicut corpus
pal),
&
transmutari ab agente; at·
leve, quqni umvis de se capax esse nd i
qui forma substantialis ex sui ratione
sursum, eget tamen · aliquo, sci!icet,
cst perfeétus .:étu·s substantialis, qui motu Jocali ;
ita anima, quanturn vis,
non compJratur ad agens , ut sub-
de se sit informativa corporis ,
eget
jeétum perfeélibile, hoc enim est pro-
tamen aliquo , ut ipsi uniatur:
C:~te
prium materia!, sed ut terrninus,
&
rum quod illud 3it modus substa ntia–
perfeél:io subjeétí: ergo in ea locum
lis, ut volunt adversaríi , nec ve rbulo
non habet distinélio aélus primi ,
&
quidem , neque hk , ncque ali bí
S.
secu ndi. Adde , quód aél:us secundus Doétor insinuavit , quin poriüs ubi–
esr.
sem per accidentalis primo: ergo
que dicit , ad hanc u nionem nihil re- .
implicar ; qu od habeat locum
in for -
qu iri , nisi a étionem agentis ,
&
dis-
m1s subsrantialibus.
p ositionem.
Dicendum ergo, formam esse de
Obj.
2.
Quod non est
de
se
tale,
se iri fo rmativam eriam in aélu secun-
· debet fieri ta le per aliuci; sed fo rma.
do: Quód si de faéto n on informet,
non est de se un ita
mat eri ~ ,
v. g. ani–
hoc non est defeél:u alicujus.aétuali-
ma rationalis corpori, al ias nu nqu:lm
ta tis 'etiam modalis, sed Jefeélu ap -
e){isteret separata : ergo debet uniri
plicatioois causa: agentis.
Et
ideo
D.
per aliud.
Thom. cum Aristotele peFpetuo do-
Re~p.
Concessa majori , dis tinguo
cet :
Non 1·equirit ur aliud
,
ut fiat
minorem: Anima de se no n
est
uni ta
u:num ex materia,
é!3
f orma
ni.riagens,
corpori ,
effe&ive
,
&
qua ntum
ad
quod reducit potentiam ad a&um,
id
appl1ca¡ionem , concedo :
f onr1ali1e-r,'
est , dat fo rmam materia-.
nego. Et simrliter d is1, conseq. ergo ·
Obj.
i.
D.
Thomas
1.
p.
qu~st.
76.
debet uniri per aliud,
f ormaliter
,
ne–
go·