111 / 436
])
.
C'omposi'to.
Art.
fl.
9
7
Dices:- Anima potest ab Angefo
bus
transmu tatis :
&
ha:c· unio est
adduci ad suum cadaverem, sicque illi
Í¡;>Sissima animatio,, consistens, non
pra::~ens
fieri : Nec tamen propterea
in modalitaüs
produ~ione
, aut
in
illu vivificabit; alias virtute Ange-
r:rnda pra::sentia anima'! ad corpus; sed
}i fieri posset resurretbio, quod ne-
in prnduélion.e coq;ioris usque in ac–
mo conceder: ergo vitalis unio ani-
tum,
&
p~rfeaionem
itlai:n substantia–
rva: non est sita in eo pr::eóse, ut de-
lem, qua: nomine
anim~
intelligitur:
tur corpoti , sed
in modo informa-
quod plane non facit Angelus, cum
tionis,
&
ánimationis ,
quem
dare ne-
animam ad corpus adducit; sed so–
·quic A_ngelus.
lum agens, quod corpus usque ad
Resp. Distingue antecedens
~
ani-
aélurn an i-ma::
transmuta~.
ma potest adduci ab Angelo ad cor-
Obj. 3. Qua: separantur,
d~·stin
pus, sicque fieri pra::sens
illi ,
loca·
guunrnr; sed unio ab anima ,
&
cor–
liter
,
ut spiricualis substantia l0co,
pore
in morte separatur : ergo ab
concedo:
formaliter,
ut aélus subs-
utrnque distinguitur : Maj0r patet:
tántialis sua? potentia:, nego : qna:: Minor etiam constat
t
nam in mo.rte
distinétio aptanda est
etiam conse-
remaner corpus, remanet anima
1
&
quenti. Atqui , ut id elucitur , in
tamen perit unio.
an ima humana duz formalitates vir-
Resp. Concessa majore , d istill'.
tu alicer distinéta:: observand;i,, sunt:
guo mino.rem : U nio.
separar-u e- ab
R¡i.tío substantia: spiritualis suo mo·
anima,
&
corpore , irw ice m commur–
.do locabilis ,
&
ratio aétus ,
~eu
nicatis,
&
applicllt,is , per aéhónern
formz. Substancia spir·itualis pati po
agentis, nego: non ínvicem comma–
test a superioribus substantiis,
&
ab
nicatis,
&
applicatis, concedo: seu,
illis quasi deportari ad locum , ut
quod
ídem est; u.n io
se.µ,:iratur ab
d icitur de anima Lazari, Luca:
16.
anima, ut dante
esse.
,co rpor·i. ,
ne-g.o:
illique applicari ; imo, violente .al-
ab anima non dante amplius
ene
co~ligari, non secus ·ac dicitur de Da!·
porí: co.ncedo, Solut io.
Jféil~t
ex
'1ic·
monio, Tobice 8. Sed illa unio rnani-
tis.
feste non est vitalis ;
alias anima::
Insta i$: .Ergo sallem i!Ia
comm~damnatdru m animarent flammas suas.
ni ratio,
&
applicatio, per quam ani–
At
ve ro
anima , ut est
aélus,
&
ma dat esse corpori, est al1q uid dis–
fo.rma substantialis, potest solum at·
tinéturn
~
cum anima possit esse sine
tingi ab agente transmutante corpus
hoc , quod det
•-es.recorpori, ipsiq4ole
usque ad perfeétarn organizatiónem;
·applicetur.
quod non competit Angelis: Qui qui-
Resp. Distingue conseqnens:
lita
dem· attaélus
fit,
non quatenus ani-
communicatio,
&
applicatio est ali–
ma ab agente patitur recipiendo ali-
quid ·dístí.nélom •ah entitare
aním~,
quid. .aélualitatís; sed quatenus e con-
pra!císe sumpta, concedo: ab
ent ~;aee
tra
est terminus aélionis agentis,
&
anima!,
u~
subest aélioni agent1s, ipsam
aélualitas ipsa, qua:: datur corpori,
&
applicantis,
&
conserva neis in corpo–
c¡ua
corpus substa ntialiter
transmu·
re, tanquam aétum. in sua po'tentía,
tatur; eo modo, quo
c~teri
aétus
nego. Uoio enim,
&
communrcatio
~ssendi
cbntut subjeétis ab , agenti-
anim<e nihil addit en·itati
an~m~,. pu:·
#.'j'om.
I
l,
N
tre1t