50 / 298
34
Disput~tio
Prceambula.
Qurest.
II.
Art.
II.
tavit,
non quod scientiam reéli non me mirandum , sed mlgnopere caven–
haberet; sed quia
ea
usus non est' vo-
dum.
luntate·peccari objeél:o illeéla intellec-
Rep!icabis: Nemo Philosophus pu–
tum averte nte, ne cons idera ret regu -
taverit , serpentes loqui ; sed videtur
lam retli, quam probe noverat.
mulier .existimasse, serpentem loqui:
Urgebis: Primi
parenr.especd.runt
ergo erat expers Philosophire.
_
desideri.o scientia:, ut essent
sicut
Dii,
Resp. Distinguo maj orem: Serpen–
sciente.r bonum,
éB
malum,
Genes.
3.
tes loqui
propria natura
,
concedo:
ergo eam non ha beban t.
Ut
.ruperiorir
natur~
organa,
nego.
Re c;p. non peccasse desiderio scie n-
Putavi t
itaque rn ulier, quod
reipsa
ti~
na turalis, sed cuju sda m excellen-
erat, Spiritum loqui per serpentem
tioris, supra humanam conditio nem
nec in hoc decepta est, sed ei ad-
posit<e.
herendo.
D ices : Q ui decipitur, aut m11lam,
Addes tandem: P ost peccatum aper-
aut
rriodica rn haber scieniiam ; sed
ti sunt oculi Adami ,
&
E va:, id
primi parentes
a
Serpen te seduétí sun t :
est, cognitionem, qua carebant, adep–
ergo nullam, aut modicam habe bant
ti sunt ; ergo antea erant , simplices.,
.scie ntiam.
&
ignari.
R esp. Distinguo majorem: Qui deci-
R esp. Apertos esse eorum oculos,
· pitur
imJit us
,
concedo. Qui
volenr
non scienti3m ..i[¡cujus veri de novo
deG-ipi tur , nego. Dect ptio ergo illa
addita; sed experiencia malí , quod
fuit, non ex infirmitate
intelleélu s,
in se ccepere persentire rebellione car–
sed ex culpa ,
&
malicia voluntatis
nis contra mentem, qua etiam eru–
jam pee ' superbiam corruptre. Ut cum
buerunt.
Salompn a mu·liecitíus
seduélµs est,
ut ídola colerer , satis sciebat : iq ma–
lum,
&
prohibitum; sed amore• pro –
fano vol untas corrupta scientiatn de–
seruit•
., R~ pones:
Si
p~imi
parentes tanta
pollebant Sapien¡ ia , ,mirum-,' quod
;ideo -stulte egeri nt, ut ob pomi
e~ um
p¡a:ceptum, Dei
viola.re-ne ,
&
ejus
iram, atque tOt mala tam ex.igure reí
cupiditate incurrerent.
Resp. D istinguo a ntecedens :, Si)o
.•vera Sapieotia persevera-ssent , con–
. cedo ; postq uam per
.superbi¡tm
a
-~Sº .S~pi~ i:i!}re
_fon
~ ~e§civerupt,
ne·
' go. N on
e'1im pomi aviditate pi;{-
mo
peccarunt '
sed . su_perba elatio–
ne ( qure rentatio
,Sa pie n~iores
acrius
' infe~ tat
) ,a peo P,eficientes, in hanc
stultitiam · prolapsi ..suot , <¡4od mini-
SECUNDA CONCLUSIO.
Colapsa paulatim Phifosophia
va–
riis
s-a>i;ulis ab
horninibus
reparallJ
tst, quo.r, .ut cauuu efficienles secun-
daria1· habuit.
.
, ,
Enim vero prima illa Philosophia.
non pere nni
fluxu ab Adamo
ad
pósteros manavit. Negligencia ho–
minum paulati m
excid it. Vix , ejus
,quredam semina
inter homines tan–
dem mansere '
q ui . variis
tempo;–
ribus , foverunt
quida m
exi md
vi..
ri,
atgw e
proprio , studio
promo–
.vere. Ad
id
excitati . sunt operúrn
.natura: admiratione, qure est
atten~
ta cootempla tio
eximir
effeélu~ ~ e~ citans ¡:}esiderium cognoscenp:e· ejus·
,.catt~.J:.,
J>xof~c._ere
• ve1Q
experienti~,
&