194 / 652
QU~ST.
VIII. ART.
JI!.
316.
II. Bradleyus (
l)
ex luminis propagatione deduxit aber–
rat1ones stellarum,
&
ex earum aberrationibus , telluris motum.
Sit oculus in
A
(:fig.
3
l.)
&
feratur simul cum tellure per li–
neam
A C,
perveniatqlle in
B ,
quando radius lucis descendit
e
stella
E :
stella non videbitur in
E ,
sed in
D ,
&
sinus anguli
C B D
erit ad sinum anguli
D B E ,
seu aberrationis , ut
cele~
ritas luminis ad celeritatem telluris.
317.
Ill.
Ut observarunt Cassinus,
&
Roemerus
(2),
pri–
mus Jovis sat lles, dum Jupiter est prope conjunctionem cum
Sole, videtur nobis emergere ex Jovi umbra minutis
q.
tar–
dius, quam tabula! definiunt. Id autem unice contingit, quia tel.:.
lu.s in orbe magno modo .accedit ad J ovem, modo ah ipso re–
cedit. Sit tellus in orbe magno
A B F
(fig.
32.)
dum satelles
S
in orbita Jovis
M D
S emerg1t ex umbra J ovis
E D,
lumen sa–
tellitis prius perveniet ad terram , dum est in
A,
·quam ad ipsam,
dum est in
B.
Si autem tellus in eodem loco
ma n~ret
, lumen
satellitis eodem tel'npore ad nos perveniret. Constat igitur,
tcllu–
rem moveri in orb magno.
318.
IV.
Gravitas in -corporibus mutatur, progrediendo
ah
lEquatore ad polos. Hoc pha!nomenum explicari non potest , n'isi
per telluris motum ; sic enim gravitas , accedendo ad lEqua-
Horizorítem D IF in R, distans
a
vertice E per arcum E R. At ve–
r/o spectata Luna
e
B
superficie terrz, apparet in Horizonte sensibili
H
B G ,
distans
a
vertice E per arcum HE, Itaque locus Lunz verus
est in
R ,
&
vera ejus
a
vertice distantia est arcus
RE.
Locus vero
apparens est in
H,
&
apparens distantia est arcus HE. Differentia igi–
tur inter veram,
&
appar.entem Lunz distantiam
a
vertice
E ,
est
ar–
cus
H R.
Ha:c autem differentia dicitur
ParallaxÍJ,
&
ang11lus pa–
""allacticus,
qui est difl:erentia inter angulum H
BE ,
&
angulum
R
1
E. Si ha:c· differentia sit major in uno planeta . quam in alie pla–
neta, cujus parallaxis est major, erit rninus aterra remotus, quam alter
eujus parallaxi est minor.
In
eodem autem planeta , nulla est paralla–
xis dum est in uncto verticis E , quia per eandem lineam
E
I, ad an–
gules rectos videretur
e
centro terra: I , per quam vídetur
a
puncto
B.
I11s11per ídem planeta in Horizonte
sensibi~
maximam exhibet paraHa–
xun ,
quia tune linez
R
I ,
&
H
B,
maxime ínter se
d ~tant.
Deinde
vero semper parallaxis
fit
rninor, quo rnagis planeta ab Horizonte re–
cedit. Sic parallaxis Luna: in Horizonte est arcus H
R ,
supra Horizon–
tem est arcus
M
S. Parallaxium doctrina maximi est usus in Astrono- ·
mía cum ad inveniendas siderum distantias , tum ad eclipses compu·
tandas.
( 1)
In
Transact. phil.
n.
406.
(2)
Hist. Acad. París.
ad
an·.
1701·