148 / 652
f40
QUJEST. T/I. ART. 111.
cus planetarum, non ideo colligi posset crelorum ftuiditas :
nam
d¡:at~
dhtantiarum
a
centro Solis; si Sol qt1iescel'et,
&
plamttt 1·e–
liqai non agel'ent in se mutuo, fol'mt orbts eornm elliptici. olem
in
1t111bilico commimi habmtes,
6-
arett descl'iberentur temporibu1 propor–
t ionales.
H:cc propositio composita supponit, planetas omnes gra 'ita-
re in Solem,
&
eorum gravitatem esse in ratione duplicara in rsa
<listaatiarum ; quas suppositiones falsas esse demon travimus in Ph · .
Gen. §.
56.:¡,.
&
574'·
Supponit etiam, Solem quiescere: quod falsum
qnoque est, ut infra dicemus. Supponit insuper planeta reliquo non
agc:re
in
se mutuo : quod pugnat cum universali :mractione evvto–
niana : nam si non agerent in se mutuo , non se mutuo atlraherent.
Nec etiam apparet, quomodo inferri possit, 0rbes fon: ellipti os x
e0
quod Sol quiesceret,
&
planetx reliqui non agerent
i.11
se mutuo.
(Non qua:rimus, quam apte
orbes
dicantur
elliptici:
nam
orbis
!.itinc::
idem est ac
cirm/w)
R emittit se Nevvtonus ad prop.
r.
l.
I.
paulo
ante
a
nobis descriptam. Sed ex ea, ut quisque videt consequutio non
infertur. R emittit se etiam ad prop.
x
1.
ejusdem
l.
qu:e sic haber.
R evolvatttr corpus
in
ellipsi: 1'eq11iritttr
le:i·
11ÍJ
ctntl'ipettt tendmtis
ad
111nbilicum ellipseos.
Quidquid sit de yeritate h11jus propo itionis , i11
ea supponitur , non probatur , corpus revolvi in
ellip~i.
Remil tit se
quoque ad Coroll.
l.
prop.
i
3. ejusdem
l.
Sed
in
eo e rolla rio ip e
colligit, ex tribus propo itionibus ibi po tn:mo consti1111 is, se ui cor–
pus moveri
in
aliqua
Je
tiomtm conicamm ·umbilicmn
habrnte
in cmtr•
'Dirium·.
Quod etian:si verum esset , non probaret, corpus dc:bere rc::vol·
"¡
in ellipsi; non enim ellipsis tantum est sectio ' oni1;a. Permitta–
mtlS,
autem ,
pondera piamtarnm in Solem
uu
rrciprore itt quadra–
ta
di1tantiarum
a
centro So/is.
Permittamus ítem
olein q11irJCere.
Et
corwedamus conditionalem:
Si Sol quiesceret,
&
plnnettt reliq11i
non
ngerent
in
ie mutuo, forent orbn eornm dliptid.
Fiat autcm ¡¡ssump–
t io: Atqui ex principiis Nevvtoni, pla netre
reli~ui
agunt in se mu–
tuo , cum sese mutuo trahant. I egitima con equentia est : ergo orbes
eorum-non sunt elli ' tici. Quo abiit demon tra lio illa
~vvtoni
1
prio-
1'Í?
R espondet Nevvtonus;
A ctioms
at~ttm
planrtarttm in se mut110
p ere:cigutt sunt
,
iit possint contmmi.
Per cootemptum facill ime ccur-
1itur cuicnmque difficnltati. Po semus
&
nos co temnere motµm ell ip-
1icum planetarum, quorum orbita:, testibu PP. Le cur,
&
J Jcquier,
non multum differunt
a
circulis;
wr
enim eju. modi contemptio illis
potius, quam nobis licebit? e<l profecto non licebat Nevvtono
COA- •
temnere actiones plaoetarum in se mutuo, si uis stare volebu t prin-
ipiis. Lex attractionis ad magnas distanlias, cujusmodi
es~et
at.racti
planctarum, est per Nevvtonum, in ratione duplicatn inversa distantiarum,
nt diximus in Phys. G en. .5
57.
Qu igi1ur major est di tantia planelarum
inter se, eo minor est att-ractio iUa d-uplicata,
&
quo minor distan