1000000212

497 / 840

O 1' U S C U L U M XJ. '64f
f~«>rdíam .S. Leo paffim fugillet. Audire pra:fbt, qure de ipfo fcribit in ce–
Jeberrima ad Flavianum Epifiola , Eurycbts , inquit , qui Pmbyterii nomine bo–
-norabilis videbatur, multum imprudens , & nimis imperitu1 "fienditur , ut e1iam de
ipfo diftum fit a Propbeta : Noluit intelligere ut bene agmt ; iniq11itattm medi:11111s
efl in cubili fuo • .Quid autem iniquius , quam impia fapere, & fapientioribus , do.
ttioribufque non cedere ? Sed in i1mc infipientiam cadunt, qui cum ad cognofcendam
Vtritatem ttliquo impediuntur obfcur11 ; non ad Prophetiw voces , non itd Apo[lolicas
litteras, nec ad Evangeliw aufloritates, feJ. ad {ernetipfos recurrHnt : & ideo Ma–
gifiri erroris exifiunt, quia {)trítatis difcipuli non fuere • .Quam enim erud-itionem de
facris novi & veteris Tefiitmenti paginis acquifivit , qui ne ipfius quidem symbolt
initia comprehendit ? Et quoi per totum mundum omnium regenerandorum voce dt–
promitur, ifiius adbuc fenis corde non capitur.
Denique Eutychem humanitatis in Chriíl:o veritatem nega!fe , ad-coque In.
carnationis evertilfe myl.\erium, confiac ex Gennadio in appendice ad librum
S. Augullini de Hzreíibus: Humanitatis , inquit , in Cbri/lo denrgans veritattm,
quidquid a Yerbo no/lrie proprietati1 receptum e/l divinie tantummodo 4dfcribit ef–
fentiie, ut J'acralnentum falutis humanie quod nonnip in utraque fub/lantia 1[l noflrant
in Chri/lo naturam negando diffolrr.1eret infulfa impietate non infpiciem univerfo -corpori
auferri, quod capiti defuiffet • Huttc locum ut S. Augufüni infcite laudat Vaf–
quezius, cnm •vivente S. Augufüno ne 'quidem auditum lit Eutychianz hzre–
feos nomen: & ipfe Pelagianorum hairefim fuo tempore, Omnium rtcenti/]iTRuna
vocet : cum denique ante illam appendicem finitus lit S. Augufüni r de
Hzrefibus 1 ut patet ex his verbis: Huju1 1111tem fit jam voluminis finis. : vel
non legit, vel non attcndit Vafquezius.
O P U S CU L U M XI.
NATALIS ALEXANDRI
DISSERTATIO
A D v E R. su s H lf. R E s I M E u r Y e H 1 A N A M.
J. Anc Hzrefim tonfodiunt Scriptur:r Sacrz loca plurima, fcilicct Duu i11 Cbri- . · · d ¡ b. d. · · N Ro tll'cnacma - cap. 1, S. Evangehfiz Joannis, m quo up ex. Ver t . lVlnt a,.. Scriptura lacra
>'> tiviras diferte exprirnitur zterna ex Patre, h1s verb1s: In prin. ci.etclTcd~ •
cipio erat Ytrb11m, & Yerbum erat apud Deum, & Deu1 erat Yerbum ;
Temporalis ex matre, his Yerbis: Et rerbum caro faa,,m e[L Du-
plex autcm Nativitas naturam probat duplicem • .I~em pr~bat i!le locus 1.
JoaAflis 5. R,yod fu it ab initio, quod audivimm, quod.v1d1m1u ~ulu no~ru, quod pe.,...
fpexim111, & manus nofir~ conrreélaverunt dt Perbo v1tit: Et vita mamfe/lata efe, &
vidimus & te/lam11r, & annuntiamus vobi1 vitam irternam, qu.t erat apud Patrem,
& app4~1tit nobis • Certe Verbum niíi in affumpta carne .non pote'1 .•
Dt1plicem pariter Filii Dei naturam Apofiolus ad Roma dicat, lt~ fcn–
bens : De Filio fuo , qui fáéitu efl ei ex f emine David ftcun.dttm ca~n~m: qui prit_·
defiinalllJ efi Filius Dei tn virtute. Et cap. 9. ubi de popuh Jud:uc1 przrogau–
va loquens ait: Q._110Yum Patm, & tX quibur e11 Chriflur; qui tft fuper om_nia bt–
t1tdi:lUI Deus in fitcn!a • Et ad Philippenfes I 1• .Qui _cum itJ forrn_a .Dei effet ,
n 11 rttpinam 1rbitra!1u efl tJe fe "q"'lt11l. De1: fed femetipfuM txmam<nt, for11111na
Tbefaur. ThJ. Tom. JX. Sf 3 fer-.