568 / 1020
490
e
o
N
T R
o
V . E R
s
I A
t
r.
Carth'1gin~
coeMntes contra.. Romanz Eccleíia: fententiam fiatuerunt, ha:reticos
novo in
Eccl~!ia.
baptifmate tingi oportere.
Co_lumna
qui~em
eft Ecclefia
&
fir–
mamenturn
v~ritatts,
Scnptura docente.
Nu~nqmd
tamen.
1~
de Romana
potiu~
quam. de
al_1a.
.quac;umque.
E~cl.eíia
pronunt1atum eífe
ex1~1memus?
- Ecclefia:: 1g1tur amoto JUd1c10, fupereíl: vera a falfis d1fcernendi regulam il–
lam in examen revocare, .quam Vincentius Lirineníis affignavit. Supervacaneam
habere
fe
illam Catholici demonftrant , cum omnia definid ex confenfu prCE–
fentis. Ecclefia: agnofcunt. Ut quid ergo fruftra eam in rem primitiva:
&
fo–
quenumn faculorum
·Ecclefi~
confenfus perpetuus exquiratur? Minas etiam
hrec
·:valuerit ad Paganos Juda:ofque revincendos , quorum opinione confenfus ifie
pe.rpetuus Ecclefiarum confpiratio
in
errorem haberetur • Denique ad inda–
ganda hrec quant-0 labore eíl: opus, per quam multa volumina omnis revi fcri–
ptormn pervagandum eflet
?
.· Q.uorfum tandem hrec
t~nta
_de.
traditio~ibus
contentio? Noni:e una
fuffi_cit
Scnptura ut fit regula totms F1de1 abfolutiffima? Judreos ad Scnpturas rem1Gt
Chriíl;us
2
ut
difcerent qua: neceffa.ria eífent ad vitam reternam:
Scrutamini Scri–
pturas,
s.
Paulus
ad
Timoth. (ad Epifcopum nempe, quem omnia noviífe opor–
tet) ep.iíl:.
2.
cap.
3.
ah infantia Sacras litteras
nofii,
quce
te
po!Junt
infiruere ad fa–
lutem.
Nec fane fieri poterat ut citra
negligenti~
notam t am multa traderent
Apoíl;oli minus neceíl.aria, tam multa etiam femel diéta itermn iterumque re–
peterent
i
atque interim eorum ne verbo quidem meminerint , ·qua: neceífaria.
erant
ma~ ime,
nempe Fidei dogmata • Hanc etiam Scripturarum redundan–
tiam agnofcens Tertull. ad Herm. cap.
22 •
.ddoro
,
ait ,
Scripturce plenitudinem
"
[criptum e/Je doceat Hermogenis officina. Si non efl fcriptum; timeat
v~
illud adjicen–
tibus, vel detrahentibus defiinatum
•
Id etiam argumentum
in
Stephanum
traditio~
.
nes objicentem urget
S.
Cypr. Ep.
74.
ronde
efe ifia
traditio? <vtrumne de.Domi–
nica &
E'(,•angilica
auftoritate de[cendit
,
an de
.dpo/lolorum
mand.atis atque
epifiolis.
venien,r
?
His Bafnagii argumentis non difficili negotio fatisfieret
ex
iis, qua: copiofe:t
~
erudite
P.
Alexander hic commentatur • Verum ut heterodoxo infiftamus
preffius
2
ex doétrina ejufrlem Scriptoris noíl:ri ad fingula ita refpondeo •
In
ipfo tamen refutationis
me~
limine opportunum cenfeo anima.dvertiífe, Dei
Ecclefiam Hatus fubiiífe omnino tres. Priorem enim
fub
lege natnrcn;alterum
fub
fcri pta le
ge;
ac <lenique
fub
Evangelio e-git. Prim;rvo ·illo
in fiatu
verbo
Dei tradito tantumm0do,
&
nullibi fcripto ad memoriam fervandam, Ecclefia
.gubernaba.tur
:
Ita res aéta fub Patria.rchis , eorumque fuccefforibus ufque ad
Moyfem ,_
quem primum omnium five rerum quarumque, five
rerum
facrarum
Hebraicarum Scriptorem novimus. Tune utique Dei cultus externus, facri.ficia ,,
v iét:imarum delea:us ex traditione no[cebantur . Si qHod fuit tune Sacramen--.
tum ,
in remedtum prrefertim originalis peccati, (
&
fuiífe utique afü¡uid opor–
tet
i
quo
pericl itantibus non
füo
malo hominibus fubveniretur) ex traditione,
non ex
aliquo
íhipto libro tenebatur • Jta Deus Ecclefiam fuam rexit folidis.
duobus millibus annis; nec a fapientia fua judicavit alienum res Fidei
&
re–
ligionis committere hominibus mente , ingenio , voluntate fluxis •
Id
parite~
citra invidiam
pro".'identi~
fu.e
pra:ftandum
fibi
duxit, quamquam
alioq in
non
ighora bat quo verfarentur in periculo res religionis
1
nifi
ftabilibu~
chartis_
.man~ar~ntur ,
Quo evadat tata mea bree rátiocinatio, Bafoagius
1
ejufquea~e-
d<e.
d1fpiciunt, negant enim illi traditiones, tamquam providentia: divina:, cjuf–
que fapientix injuriofas. Non eíl: ut.ique , non efr hotni nis Dei conGlia. inda.–
~are
ll
? ec ex eo q1l9d aliquíd melins ac cond icilius
faétu
jµdicamus ; conti–
.uuo rdpfa faét:um
1
á
Deo pronuntiandum eíl: . D ei ·enim jud icia infcruta.bilia.
fynt
»
mwltoque ·quai.-a homines. melius
de
~quítate
rerum
judicat •
~ec
tamen
multa
\..