Logica Difp. l
De natura,
VniuerfaliJ.
liratis ,
&
irrationalicatis nihil habent, in quo affi–
milencur; fed
{i
animaliras rranfcenderet rationali–
tatem ,
&
irrationalitacem, conuenirent formalif–
{ime
duo iíl:i conceptos in racione animalicatis,
qure
includicur in vcroque,
quod
eíl falfom : ergo ani–
maliras non includicur
in
rationalitare,
&
irratio-
nalirare.
.
·
Deinde, quia
.G
animalitas tranfcenderet anima–
Htatem , &c. anirnalitas eífec de eífentia formaJiffi.
me rarionali.catis; licue ens eíl: de eífencia rei
>
quam
cranfcendir ; fed animalicas non eíl: de effentia
ra–
tionalicacis: ergo animaliras non tranfcendic ratio–
nalitatem. Minor hxc fic probamr; quia quidquid
efr de
e!fentia alrerius immediacc,
&
proxime in–
gredirnr definitionem formalem illius, de cuius ef–
fencia eíl:; fed animalitas aullo modo ingredirur de–
finitione.m formalem rationaliratis: ergo nuBo mo...
do
efi: de eífencia rationalicacis. probo
Ge
minorem,
hrec
dl:
definitio rarionaliratis.
eít
principium for–
male intelligendi per difcurfum. vbi minime reperi–
tur
animalicas : ergo non ingreditur definitionem
formalem racional icatis.
Tandem, quia quidqúid t'ranfcendit aliquid, po·
tefl: pr<Edicari de illo formaliffime, vt videre efr in
enre q1Jod fornialiffimc pr;:edicarur de quocunque
inferiori, quia tranfcendit illud; fed per vos anima–
licas tranfcendír rationaliratem: ergo préEdica_tur de
illa formalirer: ergo conceditis difficilius ,
&
nega–
cis facilius ; facilius; enim eíl: quod animaliras pra::–
dicerur de fua fpecie,
nempe
de humanitate;
&
dif–
ficilius, quod
pr~dicerur
de dífferentia fpeciei, quod
adeo verum efl-, ve primum grauiffimi Doétores af–
forant, fecundmn omnes pene negenr, ve videre efl:
in Patre Francifco Suarez romo primo Mecaphyf. di–
fpur.ú. feél:.10. num.f. vbilicec concedat anirnali–
tarem pra:dicari de-humanirare, abfolucc negar, ani–
malirarem pra:dicari de rationalirare bis verbis:
6milirer exiltimo, enunriariones, in qui bus pra:–
dicarnr abfl:raétum genericum de abíl:raao diffe–
rencire,
effe
in rigore falfas , quamuis in fenfo iden–
ric<;> linr minus indireéb: quam prime.E; nam omnis
effemia ,
q ~1x
cíl: realiter rationalitas , cíl: eciam
aniinalicas. Sic ille: ergo
G
concedis de ratio11alira–
re pra:dicari Jnimalitatem'
a
fortiori debes conce–
dere, animalitarem
pr~dicari
de humanitare. vnde
li
hoc negas, c·onfequenrer debes negare primum,
1
~&
fateri ingenuc, anirnalicatem non cranfcendere
brationaliratem.
_ - Dices, animaliracem non porfe pr:edicari de hu–
maritrare, &c. qt1ia non ell tomm; fed pars mera–
- phyGca humanitads.
-4
f
C_?nrdt p
:mo,
quia erbm animal eíl: pars Meta-
l.,
phyitca hom1
--~;
nam ex animali,
&
rationali com–
ponirur horno
~\id
autem, quod componir aliud,
pars efl:, qnod h<\?et animal quando prrecise Gíl:ir in
gra~u
animalís dice::ndo folum, ac pra:c'ise namram
vt viuenrem fenlibile ,
&
Ge
non pra=dicacur , qnia
reddic hunc fenfnm, lis prcrdicacio. horno, verb i
gracia eíl: animal pra::cis dolicarie;
&
abíl:raél:e fum–
pr~m,
feu non plus eíl:, q nm animal. qui fenfos eíl:
plan e falfus;quia au rem ipfu animal poreíl: concipi,
vt torum qnodd am porenriale
Jt:Ll
confufum, quia
con fose,
&
in potencia dicit to ·m quidditarem (pe-
ciei, quod nih il aliud eíl:, quan animal, quod
li–
gnificarur hoc nomine non eife pr ·ise, & folicarie
animal' fed vere,
&
a
parte rei rot n eílentiam ho–
...111',j.ininis, cum illud, quod fignificamr cali nomine
lit
1dem, quod rorus hamo, in hoc fenfo poceíl: pr::e–
dicari animal de homine,
úon
in primo: ex eo au-
tem quod non in primo fenfo pra:dicetur, non deber
abfolnte dici, animal non poífe pra:dicari de homi–
ne, fed potius abfolute
clicend"m e·ít;,
poífe
prre~ica-
ri , quia animal abfolute fomptum fumirur , vt to–
tum potentiale.
Tune
6c,
animalicas licec
fic
pars
aétualis humaniratis , quando aél:u cornponit hu–
manitatem, nihilominus fum irnr , vt rorum poren–
tial~
refpeéh1 humanicati.s ,
&
equi_nit~tis
: ergo
li~et. , ,
ve
pars aétualis non
poffic
pra=d1ca~1
de
hum
~nira.te , nihilominus,
vt
cornm potennale potertc
prxdicari de illa.
·
Antecedens fic probamr;ideo animal
efr
torum po-
2
7
tentiale rcf¡Jcétu horninis,
&
equi, quia eíl: qure–
dam comrnunis ratio abllraéta ab inferioribus
coll..
uenientibus jn illa racione; fed etiam animalitas eíl
qlla::dam ratio communis abíhaéta
a
fois ,inferiori- •
bus, [dlicet ab humanitace , equinirate, &c. con–
uenientibns vniuocc incrinfece in racione animalita–
tis: ergo animalitas
elt
totum potenriale
re!pe~u
humaniratis , equinicatis , &c. confequenua 1lla
fic probatur, quia ideo animal prcrdicamr. forrnalif–
lime
de Cuis inferioribus, non quia cfr animal pra:–
cise, alias
ve
pars aétualis pra:dicarecur ,
fed.
quia
animal eft rnmm poremiale ; fed animalitas eft
etiam cocum porentiale re. fpeétu humaniratis ,
&
equinicatis : ergo falfiílirne pra:dicatur de
il..
lis.
Declaratur amplius, nam
ficut
fe
haber animal
re·
28
fpeé\:u hominis,
&
egui, fic
fe
haber animaliras re–
fpeétu humanitatis,
&
equinüaris ; fed animal rc–
fpeétu hominis,
&
equi pra::dicatur formalirer: ergo
animalicas reípcétu humanicaris, & equiniracis pra!·
dicarur formaliter. Maior /ic probacur. Nam ficut
animal poteíl: fumi, vr dicens pra:cise naruram vi –
uenrem fenfibilem ,
&
fic non pr:edicarnr, vel po·
tell: fumi , ve dicens confusc,
&
in potencia: rocam
quiddirncem fpeciei, ex eo quo<l id quod lignificarnr
hoc nomine animalis eft tocus homo : in quó fenfu
verc prredicatur; Úc limilirer animaliras poteíl:
furní~
vt prrecisc dicit narnram viuemem fenlibilem, in
eáque quali !iíl:at, in quo fcnfn non poterit préEdica-
ri de humanitate. Deinde poreíl: fumi animalicas
non fc:cundurn iíl:am prrecilionem; fed quarenus eíl:
quredam encitas, qure licet Ggnificecur hoc nomine
animaliraris, non eíl: folum vere,
&
realirer nacura
viuens fen6bilis , fed porius eíl: rota encitas ,
&
ef–
fenria humanitatis, guia per illam denor.ninarionem
animaliraris non íig111ficarur aliud ab humanirace
confose; fed potius 1d quoJ eíl: verc
~~ra
humanitas,
& conrinens illam,
&
in hoc fenfu eíl: cotum poten–
ciale refpeétu humanitatis
>
ficnt animal refpe étu ho–
rninis , in quo nnllum rarionabile difcrimen poreft
dari incer animalitatem ,
&
animal proporcionaro
modo fumptre; nam
íi
animalitas eíl: pars hominis
prrecise fumpca , Gmilirer animal przcise fomptum
dl:
pars hominis;
&.
íi
fopra animalicacem, vt eíl:
pars addic hnrnaniras rationalirarem, eodem criam
modo fopra animal, ve eíl: pars addic horno rationa–
le;
&
{i
in confufo, feu adxquare fumpcum animal
dicit totam entitarem hominis, eciam anirnaliras
íi
adc:cquate, & in confufo fumarnr, dicit tornm id,
quod dicit humaniras , quia id quod animalirare fi–
gnificamus confose,
&
adrequaH~
vere non eft aJiud,
ncc ali a en tiras di ftintl:a ab humanirare
!
ergo in om–
nibus, licur
fe
habet animal refpcél:n hominis,
&
equi, ita fe habec animaliras refpeél:u humanitatis,
&
equinitatis.
Dices
Clltn
Smigleíio maximum difcrimen-dari
in·
19
ter,animal,
&
animalicarem; nam animal licet ali–
quando fit pars meraphy íica, non Ggnificacur, _,vt
pars : fed porius , ve cotum , & fic
pr~dicarnr
; ani–
malitas aurem,
&
eO: pars,
&
fignificarur, ve pars,
&
ideo non prredicacu-r.
Sed contra, quia vel animalitas
lignificarn~, ~r
3·0
pars animalis, vel íignific:atur, ve pars
huma111car1~
&