2.60
Logica Difp. l
l.
De natura
,
f5
proprietatibiu VniHerfaliJ.
, ·abíl:raél:ioné: ergo. Probamr anteceden_s.Per
il~á co~
gnicionem
producirnr,ve~
quali produc1tur
ap~1tudo
racionisiper quá cog_nofcm1r
_;fe~
per abíl:raébonem
non cognofcirnr apmudo
rau~ms:
ergq. non
'prod~cicur per ab(haébonem.
Mat~r
eíl:
c~rr~1ffim~,
quia
ñeri entis rarionis
dl:
cognofc1 praébcc ab
mt~lle
él:u; fed illa apritudo eíl: ens rationis : ergo cune
fir,
qua.nao _cognofcitur praél:ice .ab incelleél:u. Minor
non eíl: minus cerca,
&
concedicur eciam
ab
aduer–
fariís, & ratio illius efr, quia omnis relacio rationis
non poceíl: cognofci Gne terminis, ve probatum eíl:
conclulione fuperiori; fed per abíl:raél:ionem non co–
gnofcuncur inferiora ,
qrne
íunc termini aut obie–
él:mñ illiu·s apcirndinis, quia abíl:raétio eíl: cognicio
vnius_ fine ali o : ergo per abíl:raél:ionem non cogn@–
fcitur illa aptitudo ve apticude>
eíl::
e.rgo non
fir
per
abíl:raél:ionem : ergo natura non coníl:icuicur apta
forrpalirer ad plura, auc relata rranfcendentaliter
ad
illa per abíl:raél:ionem.
6.¡.
,
Deinde
.~robatur
minor quantum
ad.
fecundam
parcem, fc1ltcec quod nacura per abfhaél:10nem non
babear
~ptimdinem
realem, quia
vel
talis aptitudo
eíl: denorninatio excrinfeca, vel eíl: denominacio in–
triufeca, ad eum moduro, quo eífec narnra feparata
realirer
a
differentiis indiuiduantibus, per quandam
eropenÍlonem ad inferiora; fed non primuro, neque
fecundum: ergo nullo modo dacur aptirndo realis
in natura. probatur minor quanrum ad primam par–
tero: omnis denominado extrinfeca prouenit ab ali-
,
J
qua forma intrinfeca in fe; fed non
cíl:
forma incrin-
feca'
a
qua proueni'at illa denominado cxtrinfeca:
ergo non dacur cal is denominado extrinfeca. Proba–
tur minor. Si ab aliqllo proueniret elfet aétus intel–
leltus; fed non poreíl: prouenite ab aél:u intelleél:us:
ergo, &c. Minor probarur. Aél:us inrelleél:us non
eít
intrinfecc aptus vr
lit
in pluribus : ergo non po–
reíl: denominare aliud excrinfece apcum, ve
Ge
in plu.
ribus: paree confequentia. Ornnis forma
q.uzclac
aliquam denominarionem excrinfecam, dac illam
per fuam ipfaro entiratem inrrinfecarn, quatenus ex
4
trinfece
fe
haber refpeél:u denomin:iti,
ve,
v.g. vilio
denominat parie tem vifom non per aliquid diíl:in–
tl:um
a
propri a cntirare, fed per ipíam entiratem vi–
fionis,& ídem e'íl: in inrelleél:ione refpeél:u inrelleél:i,
&
in
amore refpeél:u amati,
&
in
dexteritate brachij
~efpeél:u
dexreri. extrinfeci : amor enim per fuum
tpfum
e(fe
conftituit rem amacam exrrinfece qu.ate–
nus excrinfecc applica.rur tale elfe amoris, & ratio
íl:
manifeíl:a quia oronis forma coníl:ituit effeél:utn
formalem dando feipfam,
&
fuum proprium eífe,
fiue extrinfecc,
liue
imrinfece,
&
ideo Colee com-
, municer
dic~effeél:um
forrnalem coníl:itui
a
forma
per exhibitionem
fui,
ex quibus omnibus paree om–
nem formam extrinfece denominantcm habere in
fe
inrrintecc ralem denominarionem: ergo, &c. an–
recedens illud eíl: claruro, alias aéh1s imelleaus in
elfendo eífet Vniuerfalis
a
parre rei,quod eíl: falfum.
65
Refiat ergo ve hrec aptirudo
Ge
rea.lis, & incrinfe.
e~
in ipfa natura , ficut effet
in íhru
illo, guero
fin.
x_tffe Platqnem dicitur; fed non poteíl:
effe
ralis ap–
tirudo realis: ergo non darur. Probatur minar pri–
mo, omnis aptitudo realis, vel eíl: relatio tranfcen–
denralis realis, vel ad minus eft coniunél:a cum illa;
fed nacura prrecifa non poceíl: dicere rclationem rea–
lero_
tranfcendenta.lem ad
f
~a
inferiora: ergo non
da–
~ ·' t~r
tn
illa
aptitudo realis imrinfeca. Maior eíl: cer–
· o~ma,
& recipitur ab omnibus,
fk
ratio illius
eíl:,
quia
omnis
aptitndo pr<ecipue qúre eíl: ad compo-
nendum vnuro ens per
fe
eíl per roodum potencia:
tranfcendemalitcr,& eífentialirer ordinaca: ad talem
comp~litio.nem,
& CQtnpofitum, vt patee exemplo
materia:
prima:
&
forma:,
in qui
bus
ideo
fecundnm
/
'
..
omnes Doll:ores aptirudo quam habent vt coniun.
gancur imer fe eíl: relatio cranfcendencalis ·,quia efi:
apticudo, vt cornponant fobíl:antialiter , aut coníl:i.
rnant vnum ens per Ce,ex vi ta
lis
aptitudinis per mo–
dum pocentiz ;
ar~ui
aptitúdo quam habet natJ,Jra.,
elt per modum potentice vt coniungatur cum diffe–
renciis inferiorum ad coníl:icuenda ipfa inferiora
in
• eífe entium per fe, ergo efr apdtudo per rn.odum po–
tentia: tranfcendentaliter relatre. Probatur minar
przcipua;quod non difünguirur realiter ab alío, non
dicit relationem tranfczendentalem realero ad illud;
fed natura cognita per abH:rall:ionem ,
&.
pra.":cifa per
rationem non diíl:inguicur realiter ah indiuiduis ve
eít in confeffo apud omnes aduerfario5,
&
nos
pro–
babimus infra conrra Scoruro: ergo non dicic rela–
tionem tranfrendentalem ad illa,imo cciamG conce–
dacúr fentemia Scoti de diíl:inél:ione non,reali,
fed
ex 11acura rei non fufficit ad real-cm relatío.nern eran.
fcendencalem in natnra, quia ea,
qu~
referuntur ad–
inuicem relacione teali, nnllo modo neque realicer,
neque ex natura rei debent identificad , quia ex vi
talts relationis opponuntur realirer,
&
qure realicer
opponuncur
1
nullo modo realicer identificamur;
fed
omnino debent dííl:ingui realiter, ve videre eíl: in
Diuinis perfonis
,.v.g.
in Parre, &
filiio,
qui realicer
diílinguuncur, & non identificantur realicer ,quia di–
cunc adinuicem relationem realero cranfcendenra·
lem velad modum tranfcendenralis;fed in fencencia
Scoti ctiamfi diíl:inguantur ex narura rei natura,
&
indiuidua, identificamur realiter: ergo adhnc
fup–
poGca tali opinione non poteíl: natura dicere relacio–
nem rranfcendentalem ad indiuidua.Maior efi cenif–
lima
&
probabicur infra data opera
in
pra:dicarnemo
relatio'his .Deincle probatur ídem
antece~ens;
impli–
car, quod vnum fubieétum reali5er íit íltnul fob du–
plici
forrnaoppofüa re
ali
ter~
ergo narnra per abíl:ra–
él:ionem pon habet apcirndinem realem. anrecedens
efr
certiffimum, alias non eífent forrnz oppoíitre
íi
conuenirent eidem fubietto realirer; nam ideo ca–
lor vr oll:o,
&
frigus vt oél:o non poffont eífe in
eo–
dem fubieél:o limul realicer, quia funt oppolicre for...
ma:,
&
ideo 'olligimus enidencer frigiditatem ,
&
humidicatem non eífe formas oppo,,Ílcas , quia
pof–
font eífefimul realiter in eodem fubieél:o
1
&
lic
quo –
ties duz formre ita
fe
habent, prius debet fep arari
vna ab illo fubielto, vt detur
alí a
in {.":>. Confequen·
tia probacur. Aptitudo realis ad e.ffendum in rnulcis,
&
differentire indiuiduales
funt
forma:
oppofir~
rea–
liter; fed natura
efr
coniunél:a realicer cum differen–
tia indiuiduali: ergo non haber apcicudinem realero>
ve
fic
in multis realiter, quod fupra contra Scocum,
&
Scociíl:as lariffime demoníl:rauimus.
Dices , naturam per abíl:raétionem feparari
a
dif-
66
ferenria indiuiduali, &
lic
non eífe fob duplici for–
ma oppofita,nam ablata vna forma ab vno fubiedo,
i1eceffario refolcat illius oppoGca.
Sed contra, quia non fufficit , quod vnuro fubie-
67
ll:um feparernr per rationem ab aliqua
forrn~,
fi
cale
fubieél:um rcaliter eíl: coniunél:um cum illa, ve
in
illo
fubielto refultet realiter alia forma illi oppofi-
ta ;
fed
natura per abfrraétionem cantum feparacur
per rationem
a
diffc;¡renciis indiuidualib1.1s, cum qui–
bus adhuc poíl: abíl:raétionem eft cQniunél:a realiter,
&
idencificata realiter:
ergo
non re ful rae in illa ap–
timdó eppofita differenciis indiuidualibus.Minor
eíl:
ccrciffima & redpicur
ab
ipíis aduerfariis.Maior non
elt
minus cerra, nam licet intellell:us feparec for–
rnam
rationalem
a
materia prima' non ideo datur,
nec
refultat realicer in materia priuatio forma:;
&
licet imelleétus fep.iret ab igne calorem vt
oéto,
non
ideo refulcabit
in
illo frigidicas vr
ºªºa
fª.rre
reí:
tkuc
.lic;et
imelle~u¡
feparet 3
natura
D1um~
parem1