66
Archlliteurx
Militaris
poteft iifdem '3teribus aut angulis , rcvocamns.
Cafus amem potell
elfc,
ut valla nondmn lint ex-
trn&:a , auc
li
exrruél:a /inr , maximum non lit
d1fp ndium eriamli eorum pars aliqua disjiciatur.
Proponacur verbi
grati~
figura GHlKL quinque
larerum inrequalium, qui n11merns indicac pcn–
tagonum regulare conllrnendum e!fe , quod ur
f.cdc exequaris, quzrendnm cll: centrum figur:i:,
feuper
15.
¡.E1u:I.
maximi ejus crianguli GHK,
ita
ut
tres ejns aogllli G, H, K in circumfetencia
circuli lim pofüi. lnvencam autem circuli íemi–
diameuum cum cabulatis polygonorum femidia–
metris c01nparab1s. U e li Cemidiameter hnjus
figura: cenmm cxapedas cominear, cum tabnl:z:
Íomidiamemnn pemagoni
96
exapedarum
dli–
ciant,
&
ex>gont 11 7,Íacilc concludes hanc fig11-
ram pencagooo addícendam
erre.
Quod
¡¡
Íemi–
d1ameter re1mcirculi ' cui max1mz figurz trian–
gulum inícribimr, e!fcc ducemarum exapedarum,
cum femidiamecer decagoni in tabulis
lir
104
cxapedarum ,
figura ad decagonllln revocanda
forer.
Supponamus ergo ad pcmogonum
c(fe
rcvo–
candam , deícripto circulo , ad ejus femidiame–
trllm , perficiamr pemagonum regulare in char–
ca Íctlicec oleo inuoéH. Defcribacur item figura
propolita ufi1rpando fcilicec eandem cxapedarum
fcalam, cum pencagonmn defcripmm, ita fiaur:z:
propolitz adapta, ur quam maximc fieri
p~teft
cum ea congruac ,
&
2b ejus latcribus minime
aberret, ericque pentagonmn deícriprum, quod
fecundum praxes
fope~iores
fuis munimem'is
inllrues.
•
P R O P O S
1
TI O
X I.
Fig11r11m ad munitione?R i11eptam, m1111ire.
Figuta angulorum a.cutorum necelfario corrí-
genda ell:, quod fzpe mumione modica perfici.:
cur ,
uc
in cxemplis patebit,
Proponarur figu·
ra ABDC cujus larns AB,
1¡8
exapedas, BD
i1-z,
licut
&
AC, CD
101
cominee. Anguli A,
&
D
finguli
77
gradumn, C
&
D
10¡.
C um lams AB
158
exapedas habeac, cominee
comnam
71
exapedarum ,
&
infuper 86
feu
qua·
mor femicolla fingula
11-;.
larus oppofimm CD
101
contincc unam cordnam
7 1 ,
&
inÍuper
19
feu
14
+pro lingulis Cemicollis qnz coníequen·
ter nimis parva Cune. Corrigendi irem
íunr
an•
guli acuti
A,
&
B,
&
mutandi in angulos rell:os.
A.bfcindatur ergo
E F
110
exapedarum limque
h •nc inde lincz zquales A
F , EB
f.ngulre nov<m·
decim exapedarum. Ducanrur item perpendicula–
res
EH ,
FG, quz lineam CD augeanc, atque ita
AL,
BK
in facies propugnaculorum mmabuntur,
ideoque e!Íamli muri jam cxtruél:i dfenr , AS,
CD
perícverarent integri , folique
KR. ,
LO dif-
jiciendi forent.
·
!l!l!lll!l!llltl1lil~!llllltl1JllNJlliJ'm¡¡¡:¡¡1!)'1!1lillJ1!ll'li'll'li0il!lll1l'A
PROPOSITIO XII.
Angulus polygoni acutus nece!fario mutan·
dus; quod pluribus modis pcrficimus. Propona•
tur verbi gracia figura ABC, cujus angulus
11
acutus.
Primo refecari po!fet , duél:a
ícilicet linea
AC qure
110
exapedas non mulrum li1peret; nam
arTi.unpti mrinque femicollis vigimi duarum, auc
viginci trium exapedarum relinqumtur canmm
pro corcina
74
mediocri.
Secundo , li linea AC major f.1erir , quam par
ell:, poccric fieri angulus obrufus AGC munirio–
ni accommodatus.
Tercio , li angulus ABC fuerit faltcm
60
gra•
duum , pocerit cedcre in angulum dcfeníum ex·
cruél:o fc1licer propugoacnlo HlllKL.
~iarco ,
pocell: idem angnlns
a
municione fe.
paracus , ad parmulam dformandam adh1bcri.
J?ROPO