[516-519]
perditus ille Iudae us, magno aheno ad ignem apposito eoque
aquam, oleum, picem, resinam omnia simul feruefadens sanc–
tissimam hostiam in illud coniecit quae continuo inde euolauit
nullo < detrimento > attacta ;
[516] cumque
in
aere con–
stitisset, in ipsa hostia Christus Pat er noster apparuit < cru–
ci > affixus, ita ut ipsi Iudaei illius oculi eum cernerent.
Quo uiso ueniam petere recusans diabolicus ille Iudaeus
oculos uultumque auertit ut < Christi > adspectum effu–
geret. Secedens igitur in cubiculum quoddam,
in
eo se oc–
clusit uxore et liberis inter lacrimas relictis. Quod autem
Iesus Christus Pater noster dixit:
[517]
"Nihil est ·occul–
tum, quod non reueletur, neque quicquam ita potest celari
ut non aliquando -in ducem sit proditurum" , age, quomodo de–
mum tam ingens miraculum uulgatum sit, tibi referam. Die ·
Paschatis festo, Christiani, audientes ecclesiarum campana!S ·
sonitu aduocantes ad Missam, ad Missam audiendam conue–
niebant. Praui illius Iudaci filius minimus natu, conspicatus
pueros puellasque festinanter ad ecclesiam pergere, .
[518]
quaesiut ab iis curnam tantopere festinarent. Christiani .
pueri ei responderunt: se carrtpanis sonanUbus, missam au–
dituros ab ecclesiam properato adire, Deum scilicet, adoratu–
ros. Quae cum dixissent, Iudaei illius puer: "Atqui, inquit,
nihil est causae cur ad ecclesiam eatis, Deum scilicet uestru:m
adoraturi et inuisuri; quippe eum pater meus domi seruat,
mortuum quidem: eum enim lancea, cultro multiplicique
tormentorum genere contudit uulnerauitque.
[519]
Quibus
auditis bona quaedam Christiana mulier, Fidei catholicae
z.elo ardens, parua argentea arcula assumpta, clam sese
ad illius Iudaei domum ciontulit, simulans se pauUum ignis
ab eo arcessere. Qua ingressa, confestim tota domus uisa
est commoueri. Illa tum perterrita signo se crucis muniens,
ulterius progressa, Sanctam ibi Hostiam in aere sublimem
60 8