[539-543]
[539]
Vox illa "preces ad Deum" ad missae auditionem
spectat tum etiam ad VII Psalmorum ac defunctorum offitii
recitationem.
In
ieiunio continetur quaeuis corporis morti–
ficatio, < facta > ciliciis, disciplinis, humi cubando, aliquo
peregrinando similibusque actionibus. Per eleemosynam sig–
nifi.catur omnis in iproximos per Deum misericordia uel quo–
duis bonum opus: hoc est quod significant.
[540]
D.-Quid autem agendum ut rite ieiunetur?
M.-Tr'ia__rerum genera facienda sunt :. semel medio die
edendum, non tamen oua neque carnes nequae 1ac; etsi haec
edere licet, uenia a Patre Sancto impetrata.
D.-Magisne expedit ha:ec ac talia peragentes Deo satis–
facere, an Indulgentias lucrari?
[541]
M.-Praestat nos per nosmet ipsos ob nostra pec–
cata Deo hi·sce operibus satisfacere. Per indulgentia.s enim
poenae nobis debitae pretium tauntum soluimus, per opera
uero nostra et debitis quae nobis sunt liberamur et fit ut
in caelum admittamur. Vtrumque tamen facere decet: ut ipsi
pro uiribus < annisi > Indulgentias quoque lucremur.
[542]
Cum paenitentia animis nostris tanto usui sit, nunc narratio–
nem quamdam tibi referre uolo, quam Fr. Bernardinus de
Bustos in quodam libro tradit.
Adulescens quidam moribus perditus a.e scortationibus
unice addictus, quamuis saepius admonitus < ut uitam mo•
resque emendaret > nil tamen auscultalat; etsi enim hortaban–
tur ut se emendaret, animae et corpori suo caueret, .confitere–
tur, ne forte malam mortem obiret, Hle se ne tantillum quidem
emendans, iuuenili incontinentia abreptus, uitioque diu as–
suetus facile a peccato quouis uincebatur.
[543]
Aduenit autem mortis suae tempus. Tune igitur.,
morbo ingrauescente, morte perterritus confessus est et Sa-
614