[524-527]
DE PAENITEN.rIA
[524] D.-Nunc, quaeso, doce me quid sit hoc . Sacra–
mentum quae Paenitentia uocatur.
M.-Triplex Sacramenti huius potestas et notio est. Pri–
mum, uirtutem iUam significat, qua quis de scelere admis–
so dolorem concipit. Eius contrarium impaenitentia appella–
tur: tune enim horno peccata ultro destetari nolens, in im–
proba uita perseuerat. Secundo: poenae, quae ex peccatis
del::Íetur, solutionem etiam paenitentiam dicimus, cum scilicet
dolorem ,per:cipimus ac maeremus eo quod Deum, propter .pec–
cata, ad' iram ·concitauerimus;
[525] unde dicimus ali–
quem magnam agere paenitentiam, cum eum aut ieiunare aut
cuiuis crciatus generi sponte se subicere cernimus. Tertio:
Poenitentia sacramentum quoddam est a Christo Patre nos–
tro institutum in remissionem peccatorum, illorum gratia,
qui post baptismum acceptum, Dei gratiam amiserint, dein–
de uero resipiscentes rursus in Dei gratiam redire cupiant.
D.-Qua in re 'Sacram.entum hoc potissimum continetur?
[526] M...,....:..Duabus in. rebus: peccatorum confessione et
Sacerdotis absolutione. Christus enim pater noster sacerdo–
tes iudices constituit peccatorum quaecumque quis, post bap–
tismum acceptum, admiserit, ut tamquam uicarii sui <ea>
remitterent, modo peccator ipse confiteatur, seque huic
rei apte ·praeparauerit. Haec ·enim est .Sacramenti hu1us ratio:
quemadmodum scilicet peccator peccata sua externo ·actu
confitetur, confessor autem se < ea> remittere declarans
absolutionem ·impertitur,
[527] sic itidem Deus intrínse–
cus uerborum a sacerdote pronuntiatorum beneficio animam
quae a peccato constricta tenebatur, exsoluit, gratiamque re·–
uocat redimens ex inferno, quo propter peccata sua dig–
na esset.
6
i'o