~463-466]
per Adamum patrem nostrum iri peccato nascimur, eiusmoli
conditionis prorsus ignari,
[ 463] sic omnino Deus statuit,
ut BaptiSmi et Ecclesiae uirtute a peccato liberari possimus,
atque in illius gratiarn restituamur < quid rei geratur per ae;..
tatem > inscii. Cum uero baptismus administratur, uetus est
Ecclesiae mos, ut uir aliquis (qui Compater uel patrinus dici–
tur et < pro alter o baptizati > patrie habetur), nonnumqu:¡i.m
et mulier (quae commater uel matrina dicitur et alterius ma–
tris loco habetur) uel alteruter, uel uterque infantem, dum
baptiza.tur, in ulnís ·gestent, iidemque, pueri uicem explen–
tes, cwn
~acerdos
<eum> interrogat, num baptizari uelit, se
uelle respondeat [
464]
pariterque, inquirente illo <quid>
de articulis Fidei sentiat se credere profiteantur; deinde uero
adultum iam puerum doctrina Christiana erudiant, si forte
eius pa:rentes bonis eum moribus instituere negligunt; sus–
ceptionis autem istius gratia < susceptores> cum . suscepti
parentibus affinitate quadam coniunguntur.
D.-<Narratione> aliqua, per Dei fidem, demonstra mi–
hi Sacramenti Baptismi uim et efficaciam, ut eam perspec–
tam
habeam, siue, <inquam> historia aliqua, siue miraculo.
[
465]
M.--:-Deus Pater noster in Imperatorem Constan–
tinum morbum immisit. Erat hic morbus
Elephantiasis
quae
dicitur, non ulla prorsus medicina sanabilis. Hoc ipso morbo
cum filia quoque eius Constantia laborasset, intercedente ta–
men sancta Agnete uirgine et martyre, filia <inquam> eius ·
sanata est.. Magni nimirum quoque et potentes príncipes ut-.
pote mortales in omne morborum genus < et ipsi possunt >
incidere. Ac Plinius quidem nobis refert merbum hunc Aegyp–
to saeue grassari: quo si forte reges aut príncipes tempta–
rentur, eos ad morbum depellendum humano sanguine ablui
solitos esse.
[
466]
!taque Constantinus quoque impera–
tor, consiliis obsequens Sacerdotum suorum qui
D~i
<ueri>
595