1000089651

[287 -290]

esse affirmare, ut sciamus eum <ob hoc ipsum> quod Deus

sit nos ulciscendi facultite praeditum esse; cum autem ho–

noris sui zelotes sit, ideo minime esse toleraturum, ut nos

male perpetuo peccarites laetam uitam traducamus <falsa

·opinione decepti > fore ut Deus de iis

nobis nihil expostu- ·

let.

[287] Iam enim cernes eum talia curare, cum scili–

cet de his seorsum agemus.

D.~uid

illud significat. "Deum peccatores

punituru~

es–

se usque

quartam generationem, qui uero ipsum rite co–

luerint beatos redd'iturum usque ad millesimam generatio–

nem"?

M.-Deus

peccatorum poena:;; repetit usque ad quartam

generationem, quia hominum uita eo usque extendí solet, do–

nec nepotum suo_rum !iberos uideant, ,aut ad summum nepo–

tum nepotes. [288] Quocirca Deus tantisper ultionem exer–

cet, donec ipsi peccafores uiuentes < ean > uideant. In dilec–

tiorie uero sua Deus non ad quartam usque, sed usque al mil–

iésimam peruenit, si quidem ea generatio futura sit. Animus

~mim

Dei Patris nostri magis

amorem propendit, quam

.roenam. Dilectio enim ex illius bonitate procedit, [289] quo

fit ut amare malit quam punire : poena uero•ex peccatis nos–

tris oritur;_ ideo Deus lente et quasi coactus a n.obis poenas

repetit.

· D.-Cur mercedis retributionem et poenam primo huic

Dei mandamento tantum addimus?

M.-Quia hoc praecipuum Dei mandamentum est, idque

no'bis maxime necessarium. Quidquid autem de hoc cogita–

tur,

[290] idem de reliquis quoqµe intelleg;endum

e~t."

D.-Quomodo uero primum mandamentum ·non uiolat

cultus quem tribuimus Sanctis et imaginibus corporeis? Ad

haec enim cum reuerentia accedimus, flexis genibus non ali-.

ter

Deum ·reuerentes. .

. .

55 1