1000001230

Prornptuarii Sacri Par$ Prima .

valec , a terca

divc:llerccog¡cat, pri1J10 fe in folitu-

adeo afperam continuandi occafionem fumplit. At

dinem rcciperc, ibiqué auílerlrati vicz:, morrific¡uioni,

"ero S.1\ntonius perfellionis avide q.1pidus omnibus

oratioois exercitio coram fe dare Mbeat . Secundus

fubílantiis Cuis ulrrocitroque

e;x:uit, feque volunta–

autc:m afcenfus eíl prolicientiuJ)l , fitque in ipfomer ere-

rium deferri inco

Jam i:lfe

cit, propriamque

fe volun–

lo, ubi virtut1¡m, operum , íanllorumque exemplo-

tatcm abdicavic,

can.Mm

primis ioitiis fuis Dei ma-

Matth.1.,,,

rum radii miré refplcndent:

Lufe11t lux 1Jeftr11 toram

nibus fponte confi

gnan_cj.o.

Cujus evidens indicium fuir

bqminlbus, ut videant opera wftra bona

Terrius de· mira illa, quam in.quovis obvio cafu exhibuir, ejus

YO· C•p ••·

11ique afcenfus ad perfeélos percinec, urpote qui donis

hmtatiscum divinaconformiras:

.4g11ofcebatur.4n¡p_niu1,

gratiifque ccelelljbus cll refertiffimus.

Delitii1a!fl11en1.

quiafempereamiemfaciem inter profper11'f!J adve'ifa re–

Q\iib\l~

afcenfionis gradibus Cuppolitis videndum nunc

tine111, nec fuundi1 extollebatur

nlr ft11ngebatur ad·

e!f, quam exafü!

generosé omnes tres gradus con·

11erfi1.

Et in alío quodam loco S. Athanafius de eo di·

'rob.U,

fcenllerit S.1\ntonius, nimirum adeo

perfe~é,

µe in

cit , eum fuiífe

paratum obedire voluntati ejus

Porro

C.6t•

q.•14

l¡ifcc: afcenfionibus principium , progreífus ,

com- Dollor Angelicus f¡:ribit Ap_9ílolicam perfeélionem

ª'

1 '

uc.¡.

plementp¡n perfe{.1:ionis f\ntonianz: ad literam dcícri-

non cooílitiífe in

reliquimus wnia

led in illo ,

pea c:!fe¡ vidcantur . Primo enim

.4fcendit de deferto

{ecuti fumus

tt·

S. Ambrolius autem fequelam iílam ita.

quia in foliiuslinem quandam , imó in piures folitudi-

interpr~ratur,

ut cenfeacur falla fuiífe .

Non (orporls

11es

ÍI!

vivµm {eP.elivit . Quodli in hoc deíerto oratio·

grelfu, [ed menti1 affe!lu.

Ecce til>i igitur heroicam S.

nis incenfum delid"Creris, audite quid vita ejus dicat :

.Anronh

~rfefüonem,

qui Deum animam fuarn ad fuL

Prrnoflabat fn orat'¡ne

pcr hujus inrenli fumum

lirudinem incolendarn invitare prrefentiens :

Ducam

Oíc •· ••·

longe felicius, quam olim Tobias junior

exmcavitom-

eam in folitudinem

lit

ibi loq11ar ad cor ejus

recc-

tte genu1 D.emoniorum

liquidem

Diabolus or11t1omb111

pit quidem

corporis greffu

multo aurem magis

mentls 11f–

r}us 11d Deum,

intellexit tlitfi.

QE.odli Myrrham ,

fe!lu,

totum leac rotaliter divino obfequiodedicando ,

idcft, pceniientiz: auíleriratem requ1ratis ·

Edebat fe·

prouti in vitz: ejus decuríu latius confpicitur.

,ne/ In die pofl fo/is octafum, no11num¡u11mbid1JO triduo·

...

Si vis perfeflus tff'e,

S. Bernardus ait:

Nemo

Eril\.r

4 •

fJUe

ji~

ptrm1111ens, t¡uarta átmumdie reficiebatur.

~a-

quippe perfellus

qui perfeflior eff'e non appetit ,

él

j1s a11rem hz:c fucrir refedio, confeílim cxponirur fe-

eo quippe perfe8iorem {e probat, quod ad majoremtrn·

qu~ntibus

verbis:

Sumebatvero P11nem f':t Sal,po/umque dit perfellionem

Porro Abraham nt:ioaginta novem

pt¡u.e perparvum, vigiliarum In tantum patiens, ut in-

annorum erar,

tamen licet eofdem annos Dei fer•

~reáu/ltatem

virtbu1 vinceret: t¡uieti membra contedens

vicio tocaliter adhibuerit, libi a Deo dici audivit

junco contexto arque cilltío uttbatur

QE.o¡ili "eró oculos

,4.tpbu/11 coram me

(:f

eftoperfeélus

S. quoque Anto·

veftros in fecundam a(cenfionem , ideíl , in prolicien·

nius cencum

quinque annos abfolvit , nec tamen

tium

gr~~um dirig~r!:

vc:licis, invcnietis utique indcfcr· diem fibi

pr~rerirc

permilit, in quo in perfeélionis via

toillo ab ,\ntopio inhabirato, ql:!um quoddam fivl!

jugiter nonprogrederetur ulrerius,

quotidle ad Cbrl–

Paradiíum,

varii~

vircucum íplcndoribus refertiffimum.

fl1an11m perfeélionem proficiens

•

Enimvero quodnam

Etenim folitudinem Paradili nomine condecorare dubi·

cxiílimatis in eo lacere myílerium, quod communirer

tavi, quia eandemfpeciolo hoctiruloa S. Hieronymo

juxra S. Antonium ignis quidam depillus elfe videa·

ltonoratam fuiífe probe novi . Porro S. Anronius in

rur? Nimirum ignis, prouti cuique notum eíl fymbo·

Ecd.t+..,.

primis fpiricuali ryrocinii fui annis oculos fuos in va·

Jum eft Chariratis , imo· ipfiufmet Dei :

Peus ig11i1

fias myílid hu

ju~

cceli ílellas, id eíl, in

va1ios

Dei fer-

confr1men1 rfl;

efique elementum quoddam infatiabi le¡

vos in hoc defecto paffim

difperfo~

def\exit ,

lingu·

nunquam dicit: fulficit

idcoque ralisanimz: perfelbo-

lorum

virtu~es

pcrfel;tiones in fpeci¡¡li j¡nirari affi-

nem reprz:fcnrac quz: gradµi perfea:ionis defaéloacqui-

dué qudebat :

Propri11s fingulorut7' grat¡as bauricbat

litz: non acquielcit , fe¡I continµo ultfrius progrediendo

f,ujus contine11tiam, jutun{i1tatem illi¡u {ellabatur,

if/1-

rnagis mag1fque prolicit.

R_uiu(unt me,

inquic div ina

u1 lenitatem, Jllius 'lJi$_ilantipm, alterius /egendi ,emu·

Sapieptia,

adhuc rfurieflt

f':J

qui bib¡mt me

11dhuc

fi·

labatur induftrilfm

;

i/fum jejunantem

illum humi

tient.

Porro quam amor jlle quo

¡\nconius Deum

guiefcentem mirabatur; alrrrius p4tientiam

plterius

proíequebarnr ardens fervidufque fuerit

audi~e

, in–

m11nfuetudmfm pr.edicabat

Ecce tibi rnirum , quem

deque perfel\ionis fuae menfuram ,

placear , conii·

1ibi quotidie

para~at

virtutum profeltum.

Omnium in

cite.

Ner ttmporum /ongitudine laborum merita penfa-

fe bona nitebatur ,xprirner'.

f,.t

veró

in~ns

virrutull)

bat,

inquit vica ejus,

fcl.

amort

(:f

famulatu fponta-

C••·'·

prz:fatarum cumulus gravem adverfus eum excitavit

neo femper tanquam In principii1 confti111t111 ad pro-

. furorem

indignarionem Tyranni infernalis :

lmpq·

feélum d1vim motus defiderium concitabat

Sempcr

tienter fere111 tantas in aáolefaente virtutes

'{JCterani1

cnim libi infervitii divini

~xor!lioetiamnu¡n

liz:rere vi–

eum 11ggref1u1 eft fraudibu1

Verum cnim vero quia

¡lebatur ,

Spiritu fanllo teíle:

Juftorum {emit11 quafi lux fplen·

S·

Si viJ perfellu1 e/{e.

PorroS. Auguílinus deper-

dens procedit

(:J

crefcit ufque ad perfeélum diem

fuffi.

feélione ira kribic:

Venenum cbaritatis

cup1dita1

L .l¡.qo.

ciat vobis , fi de S. Antonio dixero, eum ram genero-

perftllio nul/a cupid1t111

Q!!_od optime cum eo

con!o~

sé tertium perfeltorum gradum confcendilfe , ut

11ac, quod Joannes Climacus fcribit, qui inrer alios

Guduti~

.Athanalius virz: Antonianz: pcrfefüonemdefcribens ac·

perfo(1ionis gradus hunc quoque connumerar

Men-

teílcrur dicens:

Perfeéla' eft /i_quiáem ad virtuttm via,

tls

mundi vnnitate tmigratio, eor

omni c11ptivitate

~ntonium

feire quis foerit

Q.!!odfi autem ha0c hujus

/iberum.

Cor cccnim ab omni affcéb1 terreno denuda-

fanlli Dolloris exaggerationcm, eo quod is ob vche-

tum evidens eíl

rnagn~

pcrfefüon;s indiciurn , U nde

inentem, quo eum profequebatur, affellum, partía-

egregius quidam fpiritualis virz: Magifter

de natura

lis clfe videtur,nimiam effe exiílimeris, audite plurim<1

ptrfellionll

ira ícribit:

Perfeélus

qui vi" terrena,

aliorµm liuj\lfcc vcritatis teílimonia.

pro fo/a

nerejfitu~~ne c~rnls

admittit

Q.!!am igicur ge-

3·

SI vis perfell1u e/{e.

Nonnulli

interprete~

, ver· nerofa S. J\,ntonu amm¡¡, ab omni !abe terrena purifi-

bum illud ,

'IJIS,

diligencer obíervandum elfc e¡ciíli-

cata fuerit, aufcultatc.

quidem

quanam paffio–

piant, utpote quo nobis innuitur, quod refoluta divinz ne ipfum majus tormentum (enlilfe e¡ciíli¡n¡¡tis? El( eo

gratiz: corrf;fpondcndi volunras, ficut

propri~

vo-

11imirum

quód ad corporis fui fuílencacioncm quotidia· e

lunratis abnegario , prrecipua

lit

radix perfeQionis . nam

adílri~us

eífet:

Cum eum five rtbum

jlve fom-

''""

Sic enim Saulum in 11nico momento in Paulum conver-

num lndulgtre corpufculo

ar1t alias nat11rie nerelfitates

fum cífe fcimus , quamprimum voluntatcm íuam in

rogeret humana condltio, miro a/ftciebat11r pudore, quotl

Pei fe vocanris manus conlignavit , dicens ;

Pom/ne

tantam anim.e l1bertatern modifi c4rnis termini roerce.

quid me vis f11cere

? Undc: S. Profper ait

l!.uid eis

re11t

Adh¡ec quód S. .l\ntonius in corde fuo omnc

¡¡.

J'..ibi.

~cvi-

prodefl,

'lid

fatuft11te1 propria1 abji<iunt, qui proprias

lud quicquid inhoc ¡nundo pulchrum aut gratum z:.

~ ~.n1cmpJ.

TJOÍU/ltatts non relinquunt, cum /it lont; pr.eflantilu vo-

ílimari poífet, nihil

feceri~,

ex trito illo , quod

/untfltibu1 propriis renuntiare quiim reb111

Ec quidcm quoti<lie repl?tcre folebat, axiomare facile poceíl colli–

quoad hoc , Iongé majoris meriti

perfcllionis S. gi; diccre erenim fol<bac:

Nemo cum defpe:><erit mun-

Antonium fuiífc cxiílimo, quam fuerit S. PaµJus pri-

dum, rrllguif[e fe prbitretur ingent1a

qui11 omnir ter-

•P· ·

mus Eremita . Hic cnim rneru perfei;utionis percul-

ra ad inftnttatrm compnata ca:lorum brtvil ac parva

fos in deíerrum fe recepit , ut rnortcm

Tyr<1nno

eft. Erar quoque cor eju1 puriffimum: 111.e{amanim.epu–

Chrillianorum inimico, libi intentatam effugere pof-

rilatemfervabat.

Ecal1biin cadem vira dicitur :

Ta-

fct, ibidemquc: in tanta innocenria vivendi, vitam'iue

ltm fe pr.ebtre (l1piebat

qu11lem fc:ebat d1g11111t1

lJrz