144
Tralt. III. Difput. If. Art. II. QEreft.
I.
vera non refpicit terminum, fed concipi–
tur ad modum earum relationuttl, qu:r ter–
minum refpiciunt, ficut quodlibet ens ra–
tionis non cfl: ens, fed concipitur ad mo–
dum entis.
Deinde
tam effe
in aliquo
dicitur de re–
Jatione reali ,
&
rationis , quam dfe
ad
aliu(i,
etenim relaciones rationis tam con–
cipiuntur admodum accidentium inh:rren–
tium fub;eélis qmlm concipiuntur effe ad
aliud :' Ergo
fi
ex eo quod effe ad ter–
'rninum dicatur de relarione re;¡li ,
&
rationis , fequererur relarionem non effc
realero quatenus efl: ad aliquid , etiam non
eíTet dicencla realis quatenus efl: in aliquo,
ficque relatio fccundt!m nullam fui ratio–
ncm etfer realis; quod efl: abfurdum.
Dices
2.
Tora re:tlitas cujusiibet entis
in ipfo cfl:: Ergo realiter tan
ni
m potefl: effc
realis fccundtlm eífe
in
,
non veró fecun–
dtlm aliud effe oppofitum huict' qualeefl:
effe
ad.
Dif/ingv.o ma;orem:
Tora realiras entisa&–
foluri
en
effe
in
fe
'
&
trd [e
'
concedo :
Entis relativi, nego.
Imó
ex rclativorum
definitione totum corum
die dl
ad aliud;
nam inquit Arifl:otoles dcfi lendo rclatio–
ncm ,
Sunt
ad
aliquid quib
.s
bo,· ipfv.m e[–
fe
'
cfl ad a!iquid [e habere
, .
en habitudi–
ncm habere ad altcrum. G tera qu;r pof–
fent objici depromumurex Philofophia,
&
j:un folvimusin nofl:hi.
Pbt!o
1
opbia Academica
probando relaciones dle emia realia, id–
circo ftt
fJ
CONCLUSIO TERTI.A.
R
E vera
in Deo funt relationes identitatis,
&qua!itatir,
&.
fimilitudinir:
Et~:que
[unt
reales.
H:rc Conclt!fio duas habet partes .
Quarum
Probatur prima:
In eis funt rela–
ti~me~
iden_titatis,
:rquali~tis,
&
fimilitu–
n¡s, m qmbus efl: perfeéla idcntitas, :rqua–
~Jtas, &.~milituclo: ~ecl
illa perfeéliffime
snterced.Itmter divinas Perfonas.
Primo namque ínter eas efl: fumm:t
!den–
titas_
effemialis : Tum quía eadem cfl: ef–
fe~ua num~ro
in
tribus perfonis : Tum
qUia EffentJa clivina
ratione fu:r infinita·
tis, identificadibi
rel~tiones
cl.ivinarum Per–
fonarum connimti va , , quo
fit,
ut licettres
ftm
p~rfonre,
tamen en unicus C'eus; Ergo
m ter 11las,efi
fu~ma,
&
perfeéta identitas.
.
Jecu~d~
en
~tl:un
omnimcda
.!Equalitas
mtcr dtvmas 1-erfona$ , ut colligitur ex
illo ad Philippenf.
2.
ubi de Verbo d.ivi–
n~
Paul us ait,
Non rapinam arbitratus
~fl
efJe
fe tequa!am Deo,
id cfl: non tyrannicc , nec
per ra}Jinam ufurpavit :rqualitatem Dei ,
fed
ei
fuit connaturalis. Hrec aurem divina
:rqualitas in tribus 1otifllmtlm attenditur,
nimirum in perfeélionum infinita magnitu–
cline, in cxifl:enti:r :rrcrna immutabilitate,
&
in potcfl:atis inex:mn:1 fcecundi tate ,
ut
expendit fanélus Fulgentius libro de ficle
ad Pctrum cap.
1.
dicens,
.QuOd nul!us bo–
rum
fcilicet Patris
~-
&
Filii ,
&
Spiritus
!anéti,
extra quemlibet ipforum
efl
,
quía
n~mo alium, aut pr&cedit &t(rnitate, aut excedit
magnitudine
,
aut
fup~rat
poteflate
:
quia nec
Fil1o
,
nec Jpiritu [anélo
,
aut anterior
,
aut
majort;Pater
efl,
nec Filii .eternitas, atque im–
menfoas velut anterior, aut major Spiritus fan–
éli immenficatem, &ternitatemque aut prcecede·
re, aut ex,·edere naturaliter potefl
•
Concinit
&
Concilium
T
oleranum
6.
in profefllone
fidei ante medium,
In hac,
inquit,
Trini–
tate tanta cfl unitas fubjlanti& ut pluralitatectf-.
reat,
i3'
&qua!itatem teneat, necminor
in
ftn–
gu./is quam
in
omnibuJ: nec majar
in
omnibus
quam in fingulis perfonis manet:
Firmatur pa–
riter ex Symbolo í:1néli Athanafii
di~en
tis,
In
ha
e
Trinitatenihilprius aut pojleruu ,
nihil majUJ aut minuf
,
fed tot& tres
p:rfont~:
cot~:tern~
fib.i
[unt,
&t
c~c.equa!~s.
. .
Tertzo
demque hoc 1pfum patet de
J¡mz–
!itudine
:
Efl: enim imer divinas Perfonas
perfeéla affimilatio , racione attributorum,
&
perfeélionum divinarum, in quibusil–
l:r divin:r Perfon:r clicuntur omnino funi-:
les: Unde Athanafius in Symbolo,
Qua–
lis 1Jater, talis Filius, talis Spiritus fanélus
:
Hinc oratione prima comra Arianos ait ,
Filius quatenusejlverbum,
i!J'I
SapientiaPatrif
omnia habet qu& funt Patris
,
&ternitatem
,
immutabilitatem,
i!J'I
per omnia
,
&
in
o~nibus eandem ftmilitudinem.
Quam etiam h–
militudinem habet Spiritus Sanétus ,
110!1
quidcm vi formaliffima fu:r proceffioms
ficut Filius , fcrl ratione fibi communicat:e
natura! divin:r; quamobrem
nonn~~lli
Pa–
tres eó proceffcrunt , ur Spirltum fanélum
appellarentformam,
&
imaginem,
&
Vcr–
bum Filii, ut patebít Difpurationc fequenti.
Hanc d iviriam fimilitudinem prob:tt ).
Hilarius lib.
3·
de Y.rinit. ex illo Gcnefis
faciamus hominem,
&c.
Qui
dicit,
inqui~ .~
faciamus hominem_
a~
imaginem
·'
i!'
fi'!'tfl–
tudinem noflram, znvzam c[sc
{ut jimtle
~
m
eo
quodfimi!imdinem
noflram
dirat,of/endlf.
hfl~at
vero