1000000224

Omnés Relationes Divinc:e ad intra, &c.

Notandum

3· Relaciones.

divi~as

in tribus

maxime

creatis difcrepare .

Prrmo

nam<we

creara relatio nullíus fere eíl: emiratis,

cxiíl:enti<E

nullius aél:ivitatis, ac efficaci<E,

nullíus

d~nique folidi~a.ris

' ac

perma?e~

ti<E; imo prorri<E fr,agtlitatis,

tenultat~s

defeétu eodem pene momento, guo n;¡fct–

tur

e~:mefcit

: Divina vero relatio tant<E

cfi

'ramque fublimis entitatis, ut auguíl:if–

fim~m

Trinitatem iníl:ituat, divinafque Per–

fonas in

eík

perfonali confiituat.

Secundo,

Creaturarum

relation~.funt

ac,cidentales,

adeoque egent fubjeéio, rum ut exifi:mt ,

tum

confervenrur: Divina! vero relacio–

nes fubfiantiales funt, ac per fe fubfifien–

tes,

li cet ab Effcmia divina, tanquam

ab omni s entitatis ,

perfeél:ionis pelago

profluant, ipfamque ad

confiitutionet~

Per–

fonarum determi nent ,

tamen ipfi divin<E

effcnti<E non infunt , tamquam fubjeéto,

fed ei realirer identificantur.

T:rtio,

rela–

ciones intrinfectis advenientes in Creaturis

fuprommt fua extrema , hoc eíl:, funda–

rnentum,

terminum, realiter exiíl:entia,

diíl:inéla , qui oriuntur tantum ex po–

fitionc fundamenti,

termini: At divi–

na! relaciones non fuppo un , cd coníl:i–

ruunt divinas Pcríonas, eafque re litcr di-

1li nél:as efficiunt.

His pr<Elibatis t¡¡ia fupcrfunr fiatuenda.

'Primum,

an divin<E relationes

erfonales ,

propri<E fint

vere reales

Stcundum,

fmt reales, ram

fecund.um

eífe

ad a!iquid)

qu:hn

fe~mdtim

etfe in ali

quod

•

Tertrum,

rel:m

nes communes identitatis , <E–

qualitatis,

fimilitudinis fint etiam ve–

reales.

CONCLUSIO PRIMA.

Elaciones

ditJiniJ Perfonir propri.-e funt

jimpliciter reate

•

H<Ec fufficienter

con1lat

.ex

iis! , qu<E diximus probando di–

vinas

rfonas coníl:itui pcr relaciones re–

duplicativc,

relation s funt.

Probarur

infupcr aurhoritate Concilio–

rum, n:-:Umc

oletani

cap.

dicencis.,

1~ r~latrvu

per[o11arum nominibui Pater ad Fz–

lzum,

Fzlius ad Patrem,

i.:J.

Spiritu¡ S. ad

fltrofqu~

rifmur

c-Um

relatrv'f treJ per–

f~n,e

duan_tur, una ta17Jin natura per Jubflan–

tram cre_dttur.

Paree id iJlfum ex Concilio

Flor nnno

Ilion

18.

ubi Joann s Th o–

loru ,

x communi fenr mia Gr<Ecorurn

um, ... ·

Larioorum ait,

jo/a

relatro apud

Frajfr1z Tbeol.

Tom.

lli.

omnes Gr.ecos,

Latinos Do8orer, divina pro–

ceffione per[o.,wu mufriplirat, ita ut non afia ra–

tione

quam vi relationil una perfona ab afia

diffirat.

Ex quibus

fic

argumentar : Divi–

na! Perfon<E realiter coníl:ituuntur,

di–

íl:inguuntur : Ergo per aliquid reale con–

íl:itutivum,

diíl:inél:ivum: Sed illud, et

Conciliis , non eíl: aliucl qmim relatio :

Ergo illa

~.:e

vera eíl: rcalis .

Probatur

lll<E relaciones revera funt

dicend<E reales , quibus competunt tres

ad realem relationem proprietates defide–

rand<E ; Sed

il1re

conveniunt rclationibus

notionalibus: Ergo h<E funt reales. Majar

confiar : Proprietas enim fequitur

entita~

tem ; adeoque

illa flt realis

h~c

pariter

realis erit. Probatur minor ; Tres

condi~

tiones funt , quod relaciones mutu<E fint

fimul natura, fimul cognitione ,

reci~

proca illatione ,

diél:um efi in fecundo

Notabili : At iii<E quadrant in relaciones

divinarunf Perfonarum

confiit~tivas

qui–

dem; Pater,

Filius divinus ,

crbi gr<J..,.

tia,

fimul funt natura,

e:x unius exi.,.

fientia

infertur exiíl:entia alterius,

cli–

fel'tc probar

Cyrjllus Dialogo de Trinir.

lib.

4·

non

eft

Filiui exiftem genituJ,

in–

quit,

neque Patel' effet juxta rationem con–

gruam; Pater ./iquidem efl quiagenuit

igiru.–

(S'I

fimuf [ubjiftere

i3"

jimul tolli

utru111qu~

verum.

Sunt etiam fimul cognitione; na

inquit .Bafilius

lib.

12.

contra Eunomium,

Ex.

quo Pa

tcr eft, &. F

j/ir¡,s

eft,

i!ftco cum

quii

PatriJ

cogitatior.em

c.apit

Fi!ii etiam

;,...

currit, na

m Pater Filii

videlicet Pflter:

Cui

concin¡ -tyrillus Hierofolymitanus Cate–

chefi 7·

Patris nomen,

a1t,

jimul cum ip./iu•

nominis appellatione exhibet inteltigendum

&¡,

Fi!1um

;

qu(madmodum fimi!iter Filium qui¡

nominans ttiam

i3"

Patrem intel!igit

;

nan;J,

ut fubjicit Gregoriü.s Nyffenus i::.piíl:. con–

tra

ApoUinare~

Ubi [¿uis Patrem nomi.

na'Verit

certum 1ft eum Fifii cuju[piam

Ji–

gnificationem intulijfe

;

quomoáo enim Pate,.

appellabitur nifi Filius etiam intelligatur

Favet fanélus Hilarius libro

7·

de Trini–

tare ,

Nomen Patru

inguit ,

babee in

Filti nomen, non enifl} nifi per Filium Pater

eft

;

./igni.ficatio Filii d(monJJratio Patri;

e.ft

quia nonnifi ex Patrt

Fifzus.•

Ergo fi

rea_

li.s

~clationis propri~ras perfo~alibus

re–

latJORJbus competae, ill<E revera dicenrue

erunt reales,

Yrobatur

3·

lllre

relaciones revera funt

diccnd.~

reale , quibus competunt tres

con-