Table of Contents Table of Contents
Previous Page  151 / 228 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 151 / 228 Next Page
Page Background

Traa.

III.

Difp.II

.

Artic. II.

Q;t~ft.L

conditíones ad relationem realem requiíi–

ta! • nempe quod ejus funda.wentum fit

re.ale , quod {it ínter extrema

realia ,

quodr¡ue fundamemo ínf¡t ex natura rei,

&

citra confiderationem intelleél:us: Sed

h<E tres condiciones con veniunt relationíbus

perfonalibus; Prima quidem ,· quía origo

aél:iva,

&

paffiva in .quibus fu11dantur re–

lationes producentis,

&

produél:i, efr re.,.

vera fundamcntum reale : Secundo rela–

ciones ill<E funt inter extrema realiter di–

íl:inéta ·,

proclu~ens

enim , ·

&

produél:um

difr~nguuntur realit~r

invicem .

Denique

relaciones ill<E , & habitudines

unius iJerfon<E ad aliam ipfis comp tunt

citra quamlibet intelleél:us operationem ;

etft enim nullus unquam fuíflet intelleél:us

creatus , non mimis reveci Pater divinus

etfet Filii Pater .

&

Filius Patris Filius :

Ergo. no_n ¡ni'mis ·revera habuiífent relatio–

nem mv1cem.

J)ices

I.

l\elatio realis exig1t extrema

realiter .difrinél:a : Sed relaciones divin<E

non habent extrema rcaliter diftinél:a .

Probatur, nam relaciones illius funt ínter

Effentiam, q u<E ab una Perfona commu lÍca–

tur alteri: Sed Eífenüa divina in Perfona

eamco~nmunicante'

n n difti ouitur afeip·

fa quatenus efi ·n Per fona cuí communic'<l–

tur; 1mo efi om inó eade

: Ergo , &c.

7Wgo mmorem

,

&

.

d ejus probationem

dice : Eífentia1n i

F.

1 divinam non efl(

ext¡:emum' feuful oamentum proximum re–

lationis qu<E ;mercedit ínter divims Per–

fonas; fc}l

ill<Ern~t

divin<E Perfon;¡¡, funtipf:t

relationum extrema ; non cnim 'EfJ.cntia ,

fed ipf<E divin<E

Perforiu~aliter ~eferuntur

¡td invicem ; p.deogue cum Perfon<E ftnt

realiter ciiílinél::e; étiam earum relaciones

funt ínter extrema realiter diftinél:a.

injlabis

:

Non foltlm relatio exigir, fed

etiam pra>exigit

realitáte~V

,

&

.d~fr!nél:io­

nem extremorum: At relanones d1vm<E non

fu pponunt extrqna

r~alia,

& realiter diftin–

éta: Ergononíuntreales. '

.

piflinguo ma}orem

:

Relatio creara pr<Ec–

XIgJt realitatem ,

&

difrinél:ioncm rcalem

ex:remorum, quía non oritur nifi ex po–

fiti s fundamento

&

termino , concedo :

Rel~tio_ incr~a~a :

&

divinait_a,

áigi~

extre-

- mar eahter _d1frmél:a ne"o • Cum enun h<Ec

fir

confii~utiya,

&'

diO:fnéliva divin<E Per–

fon~,

qma efi re,·minativa communicatio–

nis clivi_na!

J?ífent~<E;

idcirco non fupponit ,

~d

effic1t dtfrméhonem cxtremorum.

r

JJt~eJ

2.

Idcir~o .a~rmantureffc

in De.o

relat~ones

reales'· q_ma

Perfon~

di

y

in~

de–

n<fnmantur n01mmbus relativis : Sed exin–

de

~on

licet

collj~ere

in eis

ef!e

aliquas

relanones. rea.les: Ergo, &c..M:t¡or confrat

ex probattpmbus Cpnclu!Joms; minor pro–

batur: Tam eni¡n rcvera Deus realiter di–

citur Dominus, Creator, &c. quam prima

perfona dicitur Pater : Sed ex eo quod Ocus

appelletur nomine relativo

J)omini

,

non

fequ~tur

in eo e!Te relatio nem realcm , qu<E

intercedit ínter Doepinum ,

&

Servum in

crcatis: Ergo ex co qucd prima pcrfonaap–

pelletur Pater, concludere non licet ean–

dem effe relationem , qu<E eft inter Patrem,

&

Filiumin creatis.

Ne¡o minorem

,

&

:td ejus probationem

diíti-rJ_guo majorem:

1

am realiter Deusd.i–

citnr

Dominus

qmlm prima perfona dicitur

Pater,

realitare terminationis, q uia nempe

relatio Dominii terminatur ad Creaturas

realiter exifrentes , íicut proportione fer–

vata relatio Paternitatis terminatur ad Fi–

lium realiter exiftentem , concedo

:

Tam

realiter intrinfecc , feu per fo mam rel ati–

vam intrinfecam , nego

. Relatio enim

Do)nini tanttlm orit:ur ab extrinfeco ,

&

Deo convenir ¡am confrituto undequaquc

in íuo e{fe tum e fentiali, tum pcrfon ali;

1ac.:irco djcitui: rclario ipíi advenicns ab

extrmfeco, nempe ex produétione creatu–

r~;

rclauioye ·o

PaD~rnitatis

ipfi ab intrinfe–

co

~ompetit,

non

fol~m q

ui:t fluit ab ef–

f<

ntla cum qua eft

ead.em

realitcr '

&

a

quafohim formaiiter

difiing

uitur, fed etiam

quía ctlm E ífentia cl.ivina concurrir ad in–

trinfe0lm confritutionem perfon<E divin<E in

fuo die perfonaJi .

Dices

j.

Boetms libro

1.

de Trinit. cir-.

ca medium, enumeratis pmnibus pr<Edica–

mentis, ait,

Htec cum quiJ in dzvinam ver–

terit pr(IJdicationem cunaa muttmtur qute prti:–

dicari pofJUnt: ad a/iqutd ver

o

omnino non

po–

teft prtedicari.

Ergo ex eo fequitm relatio–

ncm , qu<E efr pr<Edicamentum

ad aliud

,

non Deo realiter competere; ficur conve–

nir fubftantia,

&

q u<E ul

~ra

fubfi<tn tiam

fi–

gnificantur per mod um vel quantitatis; vel

qualitatis, yel aé1ionis, &c.

P..efpondeo

Boctium velle quod relationes

pon s;:odem modo l)t'<Edicentur de Oivinira–

te, quomodo enumiantur c:ftera

yr<Edi~a­

menta, fed modo omnino diverfo : Cum

cnim

inquifivifl~tlibro

proxime fcquenti ,

Vtrum

Pater,

t/,3'!

Fi!ius,

~

JpirituJ fané/u¡

d~