Table of Contents Table of Contents
Previous Page  149 / 228 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 149 / 228 Next Page
Page Background

140

Tralt.III.

Difput.TI. Art.II.

~reft.T.

quam in tennihis fua:

fre~unditatis

; non

tamen in eis dl: canquam m

fu~entance,

&

eam complence; Eíientia enim divina

nullam perfell:ionem accipit

a

_Perfon_is '

imó omnis Pcrfonarum perfeého ab 1pfa

profluit; neque .

a~

eis

comple~r ~n r~tione naturre d1vma: , fcd tantlll11 m e1s

ejus infinita frecunditas derivacur,

&

ab

eis terminatul/.

ARTICULUS SECUNDUS.

De Relationibus divinarum Per[onarum

Conftitutivis.

D

Uplex maxime relationum genus in

Deo diflinguunt Theologi, quarum

aliquas

ad extra,

alias

ad intrn

nominant.

Relaciones

nd

C):tra

funt, quibus Deus ad

Creacuras refertur, vel ab a:terno,

ut

funt

relaciones Cmnipotentia:, & Npticia: flm–

plicis adres poffibiles, nec-non

&

Pra:defii–

nantis, Rcprobancis, &c. ad Creaturas ra–

cionales futuras; ve-1 in cempore, ue func re–

laciones Creatoris, Guber natoris , Redem–

pcoris , &c. Relaciones

ad intra

funt ,

quibus divina:

Perfon~

a

invicem mutuo

r efcruncur. Qua: iterum dupli cis funt ge–

neris, aliqua: enim func

propr~

fingulis

divinis Perfoni s; alia: funt tribus

c-ommu–

tzel.

Propria: alio

omine dicuntur rela–

ciones originis , qJllbus maxime confii–

tuuntur divina: Perfona: ; ea:que funt Pa–

ternicas, Filiatio, Spjracio altiva,

&

Spí–

racio paffiva, qua: omnes,

fi

Sp:!t'ationem

aétívam cxcipías, funt in fingulis

erfonis

alterius,

&

alterius rationis, invicemque

difiinguuncur realicer . Communes funt ,

qua: in fi11gulis perfonis reperiuntur, fu11-

danturquc fuper unitacem, & mecaphori–

cam quanticacem,

&

qualicatem

divi-

11am, & dicuntur

a:q alitas ,

identitas,

&

fimilitudo.

De Relationibus

ad extra

11011 efi pra:–

fe_nti

loco_difpucandum ; fed de relacio–

mbl:ls

ad

mtra .

De quibus maxime Tria

v_emunt refolvenda .

1.

An omnes rela–

uone~

ad intra, tam communes, quam

pr?pna: , fine reales.

2.

Qua:nam ex pro–

prus fmt

revera divinarum Pcrfonarum

coníl:itutiva:. 3· An relationesPerfonarum

coníl:itutiva: aliquam perfeltionem impor–

tent,

&

connotent.

QUA:STIO PRIMA :

~

itn

omnes

Relationes divin&

ad

imr•

[tnt

reales.

N

Otandum

J.

Nomine relationis nos'

intelligere illam veluti formam qua

una res aliam refpicit ,

&

cum ea

~om­

paratur. Undc :fit, uc in qualibet rela–

tione duplex difiinguatur dfe, nimirum

eífe

in,

&

eífe

ad

.

Ctim enim relatio fit

habitudo unius ad fliliud, neceífarió efi in

fubjeél:o, quod refert,

&

ad terminum ,

quem refpicit. An autemrelatiofecundtlm

illud cluplcx eífe fit realis, non conve–

niunt Auél:ores; quidam enim cum Guil–

lelmor-Parifienfi laudato

a

Carthufiano in

difl.

26.

q.

2.

affirmant, tam in Deo, quam

in Creaturis omnibus relationes non eífe

reales entitaccs, fed tanuim entia rationis ;

aut falcem foltlm denominaciones extrinfe–

cas, ut docuit Ocamus in

1.

difi. 30. q.

4- Nonnulli contendunt relaciones non

elfe reales quatenus func

ad

a!iquid,

fed

tantum,

p~ottt

func in aliquo, ita pleri–

que Thomifia: cum

-S.

Thoma de potentia,

qurefi. 4· art.

S.

&

in_ difi.

26.

qurefi. arr.

2.

ad

Ca:teri dcnique cum Doltore Subti·

B conveniunc relaciones divinas ad intra

effe reales fecundum illud effe du plex ,

nerppe

in

aliquo,

&

ad aliquid.

Notandum

2.

Ex Doélore quodlibet.

6.

n.i3. ad realiracem rclacionis tria maximc

dcfiderari.

Primum,

fundamencum reale ,

quod fit in re, & ex natura rei.

Secun–

dum

,

ext rema realia,

&

realiter difiin–

éla .

Tertium

,

quód ipfum ex natura rei

infle extremis, abfque fcilicet omni coníJ–

deratione incelleél:us, vel abfque ope1·ario·

ne potencia: extrinfeca:. Ad vertendum in–

fuper relationum realium, maxime earum,

qure appellantur mutua:, tres e!fe propric–

tates, quarum

Prima

eíl:, quód fintfimul

natura:

Secunda,

quód 1int fimul cogni–

tione, feu definitione :

Tmia,

quód di–

camur ad convertentiam; quas omnes ex

Arifiotele, fic expendit S. Cyrill'us lib.

2.

1

hefauri c.3.

Qu& ad a!iquid

[unt,

inquit,

~natura,

&.

ratione [tmul [unt, i.J,alterum

ex altero

inftrtur.

Confequens efi ergo rela–

ciones eas e

{fe

dicendas reales, quibus tres

pra:fata: condiciones ,

trefque defignaca:

proprietates competunt: An autemha:om–

nes divinis relationibus

ad intra

quadrent,

hic

crit determinandum ,

NG·