1000000224

Trad:.

III. Difput. II.

Artic.

QE~ll.

II.

nobis in hac vira poffont concipi ,

arque difHngui .

¡:

Probatuf

Ex Conciliis, mafíme Tole–

tano

in Confeffionc Fidei capite

relarivil,

inquit,

perfonarum

~mminibur,

Pa_–

ter ad Fitium, &Filiui ad Patrem, & Jpz–

ritus

{~néluJ

ad utrofque refortur

;

quce cum

relativc tre1 perfonce dicantur

una tamen na

tura per fubflantiam creditúr:

Í!1fri,

In re–

!atione per[onarum numerus cermtur

•

Idem

colligitur ex Concilio Florentino, ubi Jo–

annes

heologus Ecclefi.e latina! cauéam

agens, cacite approbame Concilio elixir ,

Jo/a relatio apud omne1 Grceco1

r/yo

Latino¡

DoéloreJ divina proéejfione- perfonas multipli–

cat; Cui etiam duo illa

quo,

ad quod,

de quibus [upra diEium efl, conv_eniunt

Jiqui–

dem igitur relationei

b~iu[m_odz

perf?na¡ '!'ul–

tiplicant, ita ut non alta ratzonq, quam vz re–

lationiJ, Pater

Filio; una perfona ab afia dif

ferant.

Cenfet ergo Perfonas divinas réla–

ti.onibus confl:itui,

diíl:ingui; cfuod con–

:firmatur in{uper ex oratione , qmm ha–

buit Bdfarion Pau·iarcha pro unione utri–

lJfqué Ecclefi.e

Gr~c;e

fcilicet,

tin.e,

11bi ca

p.6.

ait,

Ideo utr.tque qurdem mo'do

di–

flinguuntur divir,ce

fe-r¡ot?&

;

·~~

tamen

& principaliter

fecundurn

1odum

telj_i–

gendi per re/atzone1

per qua

etiam cor{!i–

tuuntur divince Per[on

. ·

aucis interje–

él:is ,

ut~·oquc

quid;p; modo_

lfl~nguunt~r

¡:1.'–

vintt; Per[on&

¡eft:

nopa!Jui re!attone

five

proprietati!>uJ

Probatur 3·

~uaoritatc

fanél:omm Pa–

rrum; etenim Nazianzenus Orat,37·

Mu–

tv& eorum relationif differentia,

inquttt

diver–

[a quoque ip[t1.

~~mina_ P!~crcavit;

Nimirum

Paui:; ,

Ftlu . Sm1thrcr Chryfoflmnus

homil.5. de incomprehenftbili Dei natura,

fJc difl.inguit,

Nomzna Dei propria, ut perjo–

narum

d~r.otetllr

proprietas, Pater namq111;, &

Film¡ nomen per(once

propr~'!_m

eft) DeuJ vero,

& DomjnuJ commune;

Cyrillus

Akx~n

d.rinus lib.12. rhefauri cap.

15.

Nulla.'.

quit,

diffirentía efl inter Patrem, &o Fz!tum,

1n[t

fofa per[onaliJ; t¡uia Pater

eft,

ilte Fi–

liuJ' quomodo Fi/ius erit crea(UJ' cum Pater

increatUJ f¡t? prtefertim CUm relativa ?!omina

alrerum ad alterv.m dicantur

UJ</O

diélo al–

ten!m

fl~tim intel~igat?

nam, qui . Patrem di–

F_dzum z!!Jco mte!lexit

qut fzltum ap–

p~llavzt,

ad Patrem confeftim ,·erulit.

Conci–

~Jt ~

Damafcenus rle I-ide ca?·

II,

Unum,

mqmt_,

Deum. agnofrimus, in Jolts autem pro–

pnetatzbus

mm1rum Patcrmtaw, FiliationiJ,

P11ocejfionis

atque quantum ad cau[am

ty,

J_a

qu~

.ad cau[am p

rof

ici[cumur, at

ptr~

[on!;_perftEitonem

hoc

'e.fl

exif/endi modum

difcrimen advertimus

•

Oen~q~~

AnfeJmus .libro _de procef–

fione _Spmtus fanél:t captte

tta fcribit •

Hdc rtaque [ola cau[a p!ura!itatis efl in Deo

ut Parer,

Filius,

r/yo

Spiritu.r (anélus dici

non pojfine de fe invicem,

f~d

alii fint ad in·

vicem, &oc.

Quibus omnibus patct aper–

tam etfe f:métorum Patrum fententiam di–

vinas Perfonas pro¡@ietatibus non abfolu–

tis, fed relativis confl:itui •

Racione efficaci ,

h~c

veritas probari

nequir: Nam_omnes,

q.u~ excog~tari

pof–

funt; propomt,

fubultter folv

tt D

oél:or

giíl:.

23.

nu.

fola itaque

h.ec

for–

tiJari poteíl: • In myíl:criis Fidei

, ma

xime

in myfierio Trinitatis , nihil debet affir–

mari, nifi quod conformius apparet

Scri~

ptur.e f<J,cr.e ,

fanélorum Patrum di–

él:~s:

Sed tam Scriptura facra , qwim fan–

éh Pan·es ftgnificant Perfonas divinas con–

íl:itui non abfolutis, fcd

relativis : Ergo

ita tcnendum efl: .

Deínde

fanéli Patres plcrumque do·

ccnt omnia abfoluta effe

tribus divinis

pcrfon,is coJ'l)munia

Sed proprietates J'er–

fon,ales non funt ruibus

communes :

Er–

go non funt quid abfolutum .

Deniq_JJe:

per

·¿

formalitcr divin.e Per–

fonre

confl:iruumur, per quod formaliter

tlifl:!nguuntur,

multiplicantur ; Sed id

fit per folas

relacione~,

ut coníl:at ex di–

él:is; fola enim relatio multiplicar Trini–

tatem : Unde commune illud effatum ,

diviniJ omnia [unt unum, ubi non obviar re–

latioNú oppofitio:

Ergo,

&c.

ObjicieJ

Illud Proverbiorum

20.

ubi

Salomon de Deo loquens ,

qu~rit

ínter

alía,

Quod

efl

nomen ejus

id efi Pacris ,

& quod nomen Filii eju¡

nofli

Ex quo

fic arguitur. Ornnis

qu~íl:io

fupponit ali–

quid,

aliud inquirit : Secl hlc fuppo–

nuntur Pacer,

Filius divinus eife ;

infupcr

qu~runtur

corum propria nomi–

na : Ergo Salomon fupponit pt\>prium

nomen primre ,

fecundre

~er(on.e

non

e{fe

Patrem

Fi!ium

alias non elfet

locus qurefiioni, fJC enim fciret ,

ne–

fcirct ídem, feu

fci~

fupponeret,

in-

vefiigaret , quo nihil ineptius.

Re[pondeo,

Salomonem ibi quidem men–

to qu.erere aliud, quod ad.equarc,

exa–

élc explicet naturam

proprietatem

tum