l34
TraGl:.III.
Difput.II.Art.I.
~Geft.II._
titas vel abfoluta, vel refpetl:iva: Licet
eni~
conceptos entis in
comrr~ni,
_nec íit
refpeétiv_us,. nec abfolutus,
9ma
éns; ut
fic prcefcmd1t ab ente refpetl:rV'o,
&
_abfo–
luto, ac utrumque fub fe
t~mpleél:Itl!r
:
Tamen entitas firtgularis, quahs
eft
emitas
confiitutiva perfonce in eífe
incommunic~bili, debet e1Te vel abfoluta, vel refpeél:I–
va, fiquidetn inter ens fin
guiar~
abfolutum;
&
refpeél:ivuni non datur medmm: Se_d en–
titás
toñfrit~tíva,
perfónce ñon .P?teíl: effe
abfoluta
~
ahoqtnñ
~ueretm'
diVm.ásper–
fonas confl:itui per
abf?l~ta;
quod
Impr~batum efl:: Etgo coilctpt
d~et,
ut
relat~va.
Tum
quía
illi
rati<;> formce
hypofl:att~
cce' vel fignificat
aliqui~
difl:iñétum
a
r~tione formali Paternitatis
5
v.g.
ut
relatto
efl: for·inalitel', vel noti; Si primum, ergo
Pater non confl:ituirut per telationem, fed
rer formalitatem difl:inétarh
a
fonnalitat'e
relationis, quod tanien omrtes J:homifl:ce
improbartt, Si fecundum: Ergó perfoncefor–
tnaliter coní'l:ituüntur
per
relaciones, ut re–
lationes f!fnt, fiquideni cGnfl:itüuntur per
entitarem, quce efi fonnalircr relatio. .
·
Coñfirmdtur
a
fimil'. Quamvis Albe o,
v, g. poffit coñcipi, ut difgrega · a ·fusabf ..
que eó, quod concipiatur
f
u.t e{l,c¡¡ualitas;
tatnen ftcut rtemo dicere potcft d ufuion ef–
fe álbificativám, nec dif®advam vifbs ,
ilt efi talis qualiras; ·tá a :u:' uaruquarb
poffimus formare aliquem conocptum de
Paternitate divina,
·n
quo expficttc non
irtvolveretm' con<>.eptus
~elationjs,
tamen
tioil proptereá deber inferri , qtt>)d non
'éonfl:ituat perfortas, ut relatio efl: • ...,
C
O R O
1
L
A.R
1
U
M
I
I.
1
Nfertur
z.
Et
eodem ibideni n.3. quod
etfi divince órigines 'non iint difl:inél:ce
ormáliter
a
relationibu ·.
Tum
tjuia
aiias
eífc:nt quid abfolutum, adeoque eífeñttri–
bus
per~oni~ ~ommunes,
. quon i,mpiié:tt :
Tu'?' qura
n.thtl. tani. ad ahud, <jtlflm gene–
rano,
&
fptr.auo atl:tva, aut paffiva; adeo–
que genetatió aél:iva nihil :tliud efi forma"'
l~ter, qua~
.Paternitas, licut
&
geñera–
t!o paffi va tdell'l efi form:tliter cum Filia–
'tione:
at~amen
non pr-cecise divinas Perfo·
11<1~ c~mfhtuunt
,, ut otigines fuñt redupli–
ca~v~'
.fed.
t.antu~
út _telationes .
ttmo
9f
:1.ramqu¡t Dotl:o1' , origo;
ut
ori–
go.fonm!.lm:r efi tañtum vi
a
ínter perfonam
produ,entcm'
&
produélatn: Ergo non
efl: forma confl:itmiva earum; ímo vicletur
fulll'o!lere in
p~rf~na
producente formam
pr~pnam ~~nfl:mltlvatn;
etenim pritis ali–
qmd .c?nctptfur ha.bere fuum efie, quiun
c?~Ciptatur
<?pcran: .Erg? pritis
I
ater con–
Ctpttut con{htutus m ratJorie perfonce fal–
tem inadcequatc, quiun concipiatur ad::equa–
te producere Filium : Idem dicendum de
perfona produéhl.
Orig~ ~nim
efl: vía ,
qua petfona produc1:a rectptt (uum effe
&
cori(equenter; qua' recipit formam fui
confl:itutivam iri elf.: perfórice .
Secuhda
confl:itutivum rei habentis efre
fixum,
& .
permanens,
d~~et
exprimí per
modum fix1,
&
permanentis, non autem,
ut via ad effe, hoc (\fi , non ut
in fieri
,
fed u¡
in faélo eJJe:
Al>
perfori:É divin::t!ha–
bent eífe fixmn ;
&
permanens: Otigo
amen\ , fignificaf aliquíd fluens
¡
.&
tan–
ttim prcecisc figriÍfica't eífe quod fit,
&
producitur: Ergo perfonce divince in fatl:o
eífe noñ confl:ituuritur adrequatc per ori-
gines , fed per relationes
4
•
•
•
Tertio denique
origo, ut origo formali–
ter , eíl qmo abfolutuni , vel quid re–
fpeC.l:ivuup; Non primum , ut ditl:um cfi,
&
infuper
fequere~ur,
quod perfoncecón–
fl:ituerentur 11er alir¡uid abfolutuiti,
fi
in
fuo dfe
p
~·
o ali. peí' origines aofoiuras
effcnt confiitutce: Si fec'undum: Ergo per·
Conas non cót1fiittiuñt, ut origines ·prceci-
C-,
fed ut relat·ories.
It.aqú~ .a~vince origlñ~~
per(onas quldetli
realiter dtfbn0as
propr.tcfigmficant, non
autem fon;na!Iter coñfl:mmnt. Quo {enfu
it~telligertdi
funt illi fanél:i l?átres, qui di–
v\ñ~s p~rf<?nas
pet' origines cortfl:itui ,
.&
~tfl:tngm v'tde~tur
áffetere. Sic S, (:yrillus
ll?.
2.
Thefaun cap. 3.
Ut
bypofiajim
ait,
qutt
gen~ra.t;
&..
Jiu&
generarur divind Scriptura
ratzonrbus díjlmgueret, Pátris
&;
Fi!il
nomi•
nibuJ
u
fa
e.ft:
.
Sic
S.
Afifélm~s li~ro d~
pro•
ceffione'
Spm~us
.s.
cap.
2.
H&c,
¡rtq_uit,
[o–
la
caufa p!ura!ttatts
eft
in Deo,
ut
Pater,
i..§i
Spiritus
f~nélur
,
dici non pojfint de invicem
,
[éd
a!ii ]int ab . inviéem, quia
prttdi~is
dúiJ–
bus _módii eft Deur
de
Deo, quod
tafum
dlc-i
potefl relatio.
·Sic denique S. Dainafcenus
¡¡..
bro
i.
de Fide cap.
2._
dicit;
Pat-rem
;
Fi·
!ium
,
&.
Spiritum fanélum omnino-eJJ'e unúm
excepta ingéniti,
gene"~tYtionis,
&t
procej/ionis
proprietate
:
Non quod revera Patres
y~-lint Petfórias divinas confiitui per
ón~!nes; fea quod confiitur:E'
&
tealirer
rlt–
fiinaa: meliiis innotcfcant per r.clationes,
qua-