1000000224

D.6

Trall:. III. Difput. II.

Artic.

QE:rft.

fecundum exifl.emiam; fed

coJ~flituitur

Í!1

fitivum :

Er~o

formale illius confiituti–

eíTe perfona:: per

prop:teta~es.

J?,las r.clan-

vum. deber

~ttam ~[fe

reale,

po~rivum.

vas

oua:: funt ultnnu::;

tellnii.'us ex1fien-

t!>zces.

Pe1 fonalira,s creara formahter con–

tia:: 'mirura:: divina:: ,

cum illa confii-

fifiit in duplici inco¡nmunicabilitate

rnunt rres fubfifl:entes ulteriüs incommu-

quo,

ut quod, nihilque po!irivum'im–

nicabiles aliis, ut terminantibus.

porta~

pra::ter rationem

in~ividui

;

Exgo

1ra d1cendum de perfonalaare divina .

CON CL

SI O S

E CUNDA.

Neg_o

c?nJ eqv.~ntiam;

Er rari.o . difpariraris

efi: pnm<?,

qu~a

~upra

diXJt

Doé~or

Perf<;malttas dtvma dJcit repugnamiam ad

ommmodam communiprionem , qualem

non dicit perfona u-eata ; negatio autem

fundara in repugnantia, ctim

fit

omnimo–

de infcparabilisa fub¡cél:o, ideo requirit ali–

quid in fubjeél:o, rarionc cujus ab eo n-e–

queat feparari: Unde fir,

omnis repu–

g~antia

tit alicujus repugnamia , hoc efl:,

al1cu~snon

habentis porentiam ad aliquid:

~ egauo

vera fimpJex , qu_am dicit perfona–

hra~

.creara. non 1ra efi: a .fub¡eél:? infepa–

rabJlts, qma de faélo feparatur

natur:t.

humana

Verbo .divino affurnpra .

Robabilius

eft

Perfon~litates

divi.mts eJie

modum aliquem pofitJvum

termmantem

naturam divinam,

é:J,

itlam 'Veluri comp!en–

cem in effe

incommu~icabi!i. I-J;e~ videt~r

ef–

fe genuina Doél:ons

fen~en~ta m.~ ·

d1fi.

- qua::fiione

nu.w.

ub1 cum dJxtffet na–

turam creatam clici poffe

commu~icabilcm

tribus modis , nempe vel

aélua!tter,

ftcut

anima comm;unicatur corpori , quod aélu

informar, vel

aptítudinaliter

ficut anima

fepa~ata,

qu:e haber

inclin~~io~if!l

ad cor–

pus mform.and um, vel

<Jb~dte.ntralzter,

qua–

lis cfl: potentia obedi emialis in

~~ima

ra–

rionali, ad informandum corpus eJuS, fub–

dit,

1'er[ona divi

'lton taxtum habet nega·

tionem

~Omf!Ju.nicationis

aBualu

b-o

aptitudi–

nalis

[ed ttiam habet repu2,nanriam ad com.

munic¡itionem,

ut qt od,

ut quo.

Repu–

gnamia autem tafu no potcj/ efJe, nifi per en–

titate.m pofitivam

b-o

ideo fequ ·tur perfonam

ifla.m punquam effe fine ttr!i

mtt

ate

fed

per[ona creara, quia

repugntrt ei commu –

nirari, cum jit in poten

obeazOttia!i, non

cfl

fic _incommunicabilr

tdeo non oportet tri–

buere tale¡p entitatem per[ona!em

pofitivam ,

fed

fufficit_ duplex n.egat_io

~OI¡munica

tio~llS

aéluahs ,

aptgudmaJis_.

•

. .

Pr8batur

infuper : PerfonaJJtas dlVlna

.duplex munus fonitur; f:omplet .enim na–

~uram

divinam, eap1qpe ultimó teqninat,

perfonas divinas confl:iruit , ac difiin–

guit: Sed natura divina non potefi com–

pleri per ftmpliccm ne¡arionem , neque

Perfona:: divina:: confl:itUJ ,

realitcr in–

vicem ,difiingui per aliquid pure negati–

vum : Ergo ratio perfona:: in divinis de–

ber dle aliquid pofitivum •

Dein4e

ex S. Augu_fl:ino lib. de Doél:ri–

hnfi1ana ,

Res

IJUibus fruendum

cfl,

Jimt

Pater, Fr!ius,

if..9'

fpzri_tus [anélus.

ln·

fuper ex eodcm

de Trinit.

~ap.

Non

efi a!iud pe_um elfo,

perfpnf1m eJie

Sed

res ,

Oe Jt~s.

funt aliquid pofitivum: Er–

pa;r1~~r

dt vma perionalitas p:o formali

efi altqmd poOtivum .

Denique,

l erfona divina c:fl: cns rcale po-

Adde

quod

etiam feclufa perfonalitate

creara, adhuc remaneat ratio individui

qua:: fufficienter difiinguit naturam fingu–

lar m ab alía

feclufa aurem divina per–

fon:Uitate, nihil fupereffet, quo perfona::

divina:: confiituerentur ,

invicem

fl:ingue ·emur .

NCLU IO TER

TIA.

Bfl:rah1

o eft ivinis per[

9r.is

aliquis con–

ceptus communú, qui {tt ip[ts univocus

ratione perfonce.

Ita Doél:or in

dill:.

2).

nu.J.

probar:

uia qua::libet ex tribus

perfonis divinis dimur perfona ;

revera.

tres conveniunt ín ratione perfonre, ut fic,

non autem f¡cut Petrus,

Paulus conve–

niunt in hoc homjne

nam

bic horno

di–

citur ramum requivoce .de Perro, & Pau–

lo: Pronomen enim

bic

fignifi~at

, quod

demonfirat: Unde quando dkitur de Petro

bic homo,

demonfir3tur res illa fingularis,

qua:: efl: Petrus, qua::que diverfa eíl omni–

modc ab alía re fingulari, qua:: efi Paulus:

Unde fit ut

hic horno

non dicatuf de eis

univocc : at Perfona divina verc de tri–

bus

fe~undtim

proprjam fuam rationem ;

tiquidqn qua::libet earum reveri efi natu–

ra:: divina:: incommqpicabilis exifl:entia

Ergo ipfis convenir univoce .

Confirrnat:

Si perfona:: nomen non con–

veniret

ipti~

l}niv<?ce, non

diceré~cur

u·ed

perfonre; mhtl emm numeratur, ndi

~fro