1000000224

Tratl.

III.

Difp.II

. Art.

Q!lc-eft.

II..

t1Jitur in ratione Patris,

Filii,

Spi–

rims fanéti. Efle abfol utum prik s

prio–

ritate rationis ,

figni, quamt:'rclativum;

cíl: enim primarium,quod per relativum tan–

quam per eífe fecundarium comrabitur,

determinatur ad perfonam; unde relacio–

nes reéte concipiuntur, quafi advenire rta–

curCE divinre, illamque coníl:itúere in eífe

perfonali, quod fecundllm fe confide,rata;

nempe quatenus divinitas eíl:, non habet.

Notandum

Quod etfi proprietates rcb-

. tivCE concipiamur advenire naturre divinre;

jam eífentialiter confritut:E , non tamen

funt accidentales , fed fubfiamiales ; €JUe–

madmodum formre, licet non fim materiCE

eífemiales, fed advenientes,

& ,

ut inqui–

unt logici, accidentales, tamen fu lit in fe

fubfiantiales,

una cum materia confl:i-.

tuu

compofitum , non ex accidente,

fubjeél:o, fed ex fubfiatitiis diverfis. Infw–

per, nedum illCE proprietates funt fubíl:an–

tiales', & confl:ituum fubfiamiast, fe.u res

per fe exifremes ' verum etiamfunt forméE

hypofraticCE;

raciones uppofitorum, ae

perfonarum, quCE una cnm Eirentia divi–

na confiituunt Perfo m divinam in e[e

naturre imelleél:ualis oompletre ,

uh-i–

tno terminara: fecn dtim e iíl:entiam . His

pra:notatis .tria funt determmnncla : Pri–

mó, quód Pe ·fonre divinCE conflituantur

proprietatibus , Secundo , quod

illa:

pro–

prietates fint relaüv;re • Ier.rió , quód di–

vinas Perfonas formalitcr conflituant prre–

cise quatenus íhnt elationes •

CONCLUSIO

PRIM.tL

(~d J~!um

Patrem fontem effi

c~!efliJ

Di'Vinita:

tzs.

1ta ut non

Jit.

Pater Pi!ius, nec Filiu

Pa–

t~~,

[ed

lau~es

janBcf! [uar cuique Perfon& di·

vmre . prop_rtetater confer'Vent

Item fanél:us

BafJhu~

ltb:2· contra Eunomium,

Proprie–

tates,

mqmt,

ac. not& qua(i cbarafJereJ qui.–

dam

form& m (ubfiantta in{peB.e diftin–

guunt qurdem, quoJ commune

efi

appropriatiJ

charaBeribus, communicationem vero {ubfian–

tice non amputant.

Sanél:us AthanaGus Oia–

l?g~

Hypofiafú,

ait,

p_roprietarem habet mi–

mmt communem bypojajibus,

qu~H

effimi& fub •

Junt

nec numeri mu!tip!icationem admiflit

cum [tt unica

jingularir

;

quidquid vero

numeri multiplicationem admittit omnino pro–

prietatem haber,

quod proprietarem babet

nv.merum admittit

Sanétus Ambrofius irt

Symb~lum

pofiolorum cap.

No1,

in'"

quit,

DeitatiJ per[onas in proprietatibur [uiJ

diftinguentes, mtitatem tamen Janéiijfim& Tri·

nitatiJ in[eparabilem confitemur

His aclfiipu–

latur

Auguflinus ferm.38 , de Tetnporc;

Habent,

inquit,

jingulce in Trinitare per[on&

afiquid proprium

quo in[eparabili &qua!itate

aliquam

[e oflendant proprietatem

: Undcr

üoncilil.!lm Tokt'<lmun

II.

in Confeffio..

Fidei merito GondHdlt,

Éfi

inquit ,

unicuique perfon& mtmenJ fua proprietas: Ptt·

ter enim ceternitat m babet fine nativitate

;

Fi/ius ceternitatem cum nativitate

Jpiritu.r

p,roceffionem /i11e nati'Vitate

•

Probat

•

Doél:o · ratione Theologiea :

Qurecumque non funt primo diverfa, fcd

habeht aliquid, in quo conveniunt , tion

difiinguuntur fe totis; fed aliquo fui:

A f

Perfonre di':'inre non funt primó diver[CE;

Erfonre

divin& non

conflituunt~r;

tnecdi-

quía funt eJufdem cífentiCE: Ergo non di.–

fiinguuntur {e totiJ, Jed per altquas pro-

fl:inguumur fe totis, fed aliquo fui .

prietateJ per[ona!es,

H:Ec efl communis ínter

Deinde

piures proprietltes funt in ea...

Theologos,

colligitur, a€ firmatur ,

dem perfona, ficut in Patre innafcihilitas;

Primo,

ex va1 iis (.onóliis, prrefcnim ex

generatio ac1iva, qua! fecunddm S. Au-<

iatetanenfi

(;;ap.Firmiter,

ubi dieitur, quod gufiinum 5· de Trinir. cap,6. invicem ¿¡..

.Sar.Bijfima Trinitas, focunJum commun(m ef-

ftinguuntur; nam , inquit ,

Pater

r.on

[entiam' efl indivifa' [ecundum vero per[ona- cffet ingenitUJ

po!Jet tamen eJJe Pater'

les proprietates difcreta:

Item in Concilio

crmverjo:

Erg0 etfi per impoffibile una

Florentino feíf.1. aíferitur

Per[onaJ divinas

noh difiingucret P1trem ab aliquo; pof_,_

per fuas proprietates diffirre :

Denique

Ee-

fet alia difiinguere,

converfo \ adeo–

d~fia cama~

pr~fatione

Miífre Fcfii fan" que Pater fempcr haber aliquid, qtlo

di~

él:IffimCE Tnnitatis '

in per[onir proprie-

fiinguitur a Filio '

confequenter non

tas, in effrntia unitar;

in majeflare ado-

difiihguumur fe totis •

retur &qualitas

Denique:

in Patre

~.ft

generátio aétiv_a ,

lj'ro~atur.

auél:oritate fanél:orum Patrum.

fpir atio aél:iva : Sed fpiratione ac1iva

Pnm~

9U1dem S. Dionyfti libr. de divinis non difiinguitur

Filio: lmo illa efi cum

~~m1mbus C?P·~·

_dicemi s,

Ea, qutt [unt

Filio eommuriis : Ergo Pater

n.on

fctpfo

dJvmtt fonmdttatu mter [e non reciprocari

t0tO diíl:inbuitu tf fed aliquo fui •

' •

Con-