209 / 436
· D e
Motu.
Art.
I.
1
95
je:lo motus,
&
aéli~nis:
3,
D~
_ejus
termino :
4.
D e un itate ,
&
d1st inc .
ti one motus : 5. De ejus contrarie–
tate :
6.
Dem um de motu locali spe–
ciatim agem us.
ARTICULUS
PRIMOS.
Quid t i-t Motus,
S
quomodo ab Ac–
tione
,
é3
Pa.r.rione
distin-
guatur.
M
Otus . triplic iter sumitur: Pri –
mo latissi me pro omni ope–
ratione etiam imm 'l. nente: Sic
vivere,
intelligere,
é3
v elle
dlcuntur
mot u.r:
·Unde motus .sic sumptus etiam Deo
tribuitur; eoque sensu , ut notat
D.
Thomas
r.
p. q.
9•
are.
1.
intelligen ·
dum ese illud
S.
Augustini :
Spiritur
Creator movet
re
nec p er
locum,
;,ec
per
tempr.11•.
Et Platonis :
Primu'1t
.'movenr movet reiptum.
Secundó su–
m icur motus pauló striél:ius
pro
omni
mutatione , sive corporea, sive spi–
rituali; in quo sensu Deus dicitur im·
mobilis , quia est immutabilis : om–
'ne:; vero creatur:P. dicuntur mobiles,
. quia sunt mutabiles. Terció
sumi–
tur proprie motus pro
illa speci ali
mutacione sensibili , qua!
regn~t
in
corporibus.
PRIMA CONCLUSIO.
Motus proprie sumptus reél:e def–
fin icu r :
Aflur entit
in
potentia, prout
in·
potentia.
.
Ha:c Ari:Stotelis deffinitio ,
Jicet
prima fo nte pau ló videatur obscurior,
clarissime tarnen
explicatur
ex
D.
Thoma
3.
Phys. leél:.
1.
observando,
quod in subjeél:o respeélu forma: du·
plex est potencia , una
ad
formam,
&
alia
ad fieri
form~ ;
ut aqua respüu-
tu ca!ons
d1
plicem ha l: et potcn [<a;n ,
un a-m ad
calefieri,
&
aliam
ud cuZi–
dum erse ,
prius enirn deber calefieri,
quam sit cal1da ; nam
calefier i
est
via ad
calidmn este
;
quo acq uisíto,
cessat ca lefaéhonis motus. H a:c vía,
seu acquisitio,
&
fieri
forma: voca–
tur
motus,
qui proinue díc irnr
atlus,
qu ia aél:uat primam potentia m "quam
habet subjeél:um, nempe,
aJ
fie ,-i
for.–
ma!:
Sed
dicirur
aélus en1i1,
seu exis–
tentís,
in potentia,
quia
fieri
est via
tende ns ad formam quietam ,
&
sta –
bilem , ut ad suum ulrimum aél:um:
Unde , quand iu subjeél:um est in mo·.–
tu, 'seu
fieri,
exístit ádhuc In poten,..
tia ad
foñnam habendatn. Additur,
pr0-ut in
potentia,
tune
énim
Subjec.–
tum
formal iter,
&
prox1me est
in
potentia ad formam
~
c1)m est in
fie–
ri
form,<e: Sic aqua , d um est in
cale–
fieri,
censetur" formal íter
&
proxi–
me
es~e
in potentia ad calorem , acl
quem ducit calefaél:io , sicuc via ad.
terminum.
Alius modus facillimus ex plican–
di hanc deffinitionem , sal tem in
mo–
tibus iuccessivis , trad i potest, act–
vertendo in rerum natura esse qu as–
dam formas qua: non
stacim
tpt_a:
fiunt,
&
acquiruntur, sed per gradns
procedunt ad debitam perfcétion m;
ut
quantitas , qual itas ,
&
ub i. N on
en im lignum in in stan ti recipit perf. c–
tum calorem; neque puer suam quan–
titatem ,sed quibu sdam gradibus; it a,
Ut impetfeélu s sit via ad
ulteriorem
perfeél:u m ,
donec
perven ia tu; ad.
ultimum, in quo termi na tur acqui–
sitio: H anc igirnr paula ti m crescen–
tem
forma:
·a cqu"sitionem Pbifoso–
phi vocant
ri,otum
; qui ideó dic:itur
aélur entis in
pot entia
,
quia , licet sub-
Bb
a
jec,