68
Logicte mirwris secunda
pars. '
justum esse malum, innuit fieri posse,
dam proprius modus universalitatis,
ut quis sit simul justus ,
&
m~lus.
At
&
particularitatis , qu atenus hi modi
vero Modalis, in qua Modus adverbio
a:quivalent signis u nive rsa libus: N am
cxprimitur, dicitur esse
Senws clivisi; N ecessarium
a:quivalet ,
Omni :
Impar~
ut
illa: Justus est
possibilit.erínjustus,
1ibile ,
a:quivalet,
N ulli;
quia, quod
non videtur affirmare fieri posse, ut
necessarium est esse ,
semper esr:
quis simul sit justus,
&
injustus; sed
Quod irnposibile est esse , nusquam
solum , ut , qui tune justus ese, fieri
est.
Possibile
ve ro ,
&
contin~1u;
p ossit injustus, amitrendo justit iam:
a:quivalen t
signo particulari; quod
O nde exaéle loquendo prima
fa!
a esr,
enim contingens,
fü
possi bile est, ali·
p osterior vera.
A
trame n u traque me-
quando est , aliquandó non est.
lius in urn distinguitu r , ne contentio
sit de modo loquendi' :
&
sive quis di–
cat: Possibile esse
jus~um
esse justum;
si ve ,j usc um esse possi biliter injusrurñ,
d ice ndu m, id verum esse
in 1enrudivi–
so
;
falsum in
srnsu composito.
Circa Propositiones Modales qu;:e–
dam notanda sunt :
1.
In
Moda libus
compositis Mod us semper est pra:dica–
tum. Diélum vero est subjeél:u m: Nam
modus enunciatur de diéto. N ec re fe rr,
quod Modus prior sit ordine ; non
eni m in proposirionibus semper pra:it
subjeélum; nec ordine, sed sensu judi–
candum est ; quis
terminus sit prredí–
carum : ille , qui
de
a
I.iod1cirur, sem–
per est pra!dicarum, q uocumque ordi–
ne pro for arnr; ut in istis , L ex div ina
.
prrecir.itnon occi
<le.re: Magnus qu;:es–
tus est pietas
cum
sufAcíentia: Turpe
est
obsequi
libidini :
N on occide,.e,
pietas, obsequi
iibidini
,
sunt subjec–
ta, licer posponaotur.
2
Moda les
composi toe
vídentur
omnes esse sing ulares : H rec enirn pro–
positio ,
q u:e
est subjeélum, se habet
ut aliquid singulare, de quo ,ffiodus
p raedicatur
j
Ut
in iJla , necesse est,
omne peccatum aut
a
te, aut a D eo
puni ri ; h;ec propositío est velut dic–
tum singuiare, de quo
Necce,rarium
af–
fir matu r.
._ Auamen attendítur in illis
q~i·
ARTICULUS
III.
De Proprietatibus Propo1itionir•.
T
Res sunt proprietates propositio–
nis;Oppositio,Cont•ersio,&
/Equi¡r
pollentia :
De
illis agemus lribus
Pa~
ragraphis.
§.
I.
De
Opponitio-ne.
º
Ppositio deffinirur,
Affirmatio,
&
neg atio eji1sdern
de eodem:
seu
Repugnanr ia inter duas propositiones
eodem· pr;.edicato ,
&
subjeéto cons–
tant~s.
Unde dure condiciones requ i–
runru ~
ad oppositionem :
:Prima , ut
utraque proposirio si t ejusdern prredi–
ca ti,
&
eju sdem subjeéti ;- mínima
enim variatio pr:rd ica ti, ve! su bjeéli
tollir oppositionem. Deffoétu hujus
conditionis , illée propositiones ·non
sunt oposiroe: omnís
horno non est
necessario albus : aliquis horno
est
continge nter albus ;
alíquis
horno ·
a::grorar hodie : nu!lus homu regrora–
bít _.ras. S; ¡;unda conditio est , ut una
propositio sir affir mativa ,
&
alte ra
negativa : unde ist;.e non opponuntur
proprie: omnis homo esrjustus; ali–
quis
horno
c:,t injustus•
Op.o