D e P ropositione de futur o.
Art. III.
si fu tura sunr
,
qu<Z
ene ! pra:cepit,
id est decYe vit. ldem innuit S Hilari us ,
li b.
6.
de Trinit. Atque hanc suam
d oéhinam confirmant Panes ex illo
lsai<E
45 .
Htec dicit Dominur S anc–
t ur Israel
,
plarter ejur
,
ventura
in~
t errogate me :
Ubi sic legun t septua–
g in ta Interprete :
S ic dicit D ominus
D eus
,
Sanéfur hraei,
q1ú
fecit ven–
tura:
N ern pe, ut illi ex ponum, ea de–
cernendo : N on itaque· era nt futura,
amequ arn Deus ea decerneret.
Secun
6
probatur eadern minor ra–
tione
S.
T homre: Futururn est, quod
h a bet
in sua ca usa deterrninationem
ad essen:lum ; sed ant!! decretum res
n on haben t in suis causis determina–
,tionem ad essendurn : ergo non sunt
futurre. Major est
S.
Thoma::,
1.
p.
q.
r6. art.
7.
ad
3.
&
prreterea est
evidens; nam futurum est, quod ese
determinatum ad
essendum ;
hanc
autem determinationem effeélus con–
t ingens
non
'habet ex se, sed ex
sua causa : ergo tune censetur futu–
rus, clim causa determinata est ad
illum producendum. Minor- vero cons·
tat; Nam ante clecretum, prima cau–
sa , D cus
scilicet, non est determi·
I'la ra , cum se determinet per decre–
tum; Alia: veró causa: non possunt
esse determinatre; tum , quia nondum
sunt : tum , quia implicat , esse de–
terminaras ante primam causam: er–
go ante decretum
res contingentes
n·on habent determinationem ad es–
sendum in su is causis.
Sed prrestat S•. Thomam addire ,
id
totum suis verbis egregie expli–
ca ntem ,
r.
Periherm. leél:. 13. ,,Con–
'' siderandum est , inquit ' quod 'cum
,, ver um hoc
signi6cet , ut aliquid
,, d1ca•ur esse , quou est; hoc modo
,, est aliquid verum, quu habet esse.
Tom. l.
,, Cum aútem aliquid est in prresen–
" ti, habet esse in se ipso ;
&
ideó
" vere potest dici de eo' quod esr.
,, Sed , quandiu aliquid est futurum
,, nonelum est in seipso; est autem
,, aliqual i:er in sua ca usa: quod qui·
,, dem coniingit
tri pliciter : Uno
,, modo, uc sic sit,. in sua causa , ut
,, ex necessitate eveniat
ex
ea .: un–
" de determinate potest dici de eo,
,, quod erit. Alio modo aliquid e5t
n
in sua causa, ut qu;e habet incl1·
,, nationem ad su um elfettum , qua!
,, tamt:n
impediri potest : u nde'
&
,, hoc determinatum est in sua causa
1
,, sed mutabiliter ;
&
sic de hoc dici
,, potest , quod erit ,
sed non pe r
,, omnimodarn
certirudinem. T ertió
,, aliquid est
in sua causa pure
ÍA
,, potentia , qure non est magis de -
,, terminata ad unum , quam ad al i–
" qu id. Uride relinquitur, quód nu! –
" lo modo potest de aliquo eorurn
,, determinare dici , quod sit futurum.
,, Ec brevius idem habet ,
r.
p. q.
i6.
,, art.
7.
ad
3.
lllud, inquit, q uod
,, nunc est,
ex
eo fuit futurum , an–
" tequam esset , qu ia in causa sua
,, erat, ut fi eret : unde su blata cau–
" s<i, non esset futurum illud
fi eri:
,, Sola autem causa prima est <eterna:
,, U
nde non sequ it ur, quod ea, qua:
,, sunt , semper fu erit
verum esse
,, futura, nisi qu atenus in ca usa
sem~
,, piterna fu it, ut essent futura.
Tertio probatur eadem minor ar•
gumento numquam ·solu
to,
a ut sol.:.
vendo :
Si
anre Decretum Dei
res
essent determínate fu tu rre , vel
ho~
haberent a
seipsis
'
vel ab aliqua
causa ; atqui nec
a
se, nec ab aliqua
causa pos;unt habere , quod sine po–
tius futura:, quam non . futura!: er–
go
non suat
determina te
fu
turre.
Ma-
,Kk
jor