De Propositione de futuro.
Art. JII.
qua:stionem intra Logica: fi nes conti·
nebi inus, Theologicis rationibus, at–
que objeétioAibus ad Theologos re–
.missis. Ut tamen status qu<estionis
distinélius proponatur.
Notandum esr; propositiones illas·
duobus modis .speétari posse: Primo
post decretum Dei , quo ab :eterno
constituit, quid sibi placeat in tem–
pore evenire : Cum enim Deus
.sit
supremus omnium rerum arbiter
j
at–
que sa:culorum Rex , omnia in tem–
pore ·COnti
ngentÍasurnma potestate
disponeos,
omr.eseventus futuros ab
a:terno pra:deffinivit , mala quidem,
decreto ,
tlt
vocant Theologi ,
permi.r–
sivo'
bona vero decreto etiam
effec–
tivo,
S
approbati'ilo:
Quibus positis
decretis 0mnia suaviter quidem , in–
fal!i biliter tamen, ut ipse d isposuit,
eveniunt; juxta #illud Isaia: , c.
46.
Consilium meum 1tabit
,
éi5
omni1 vo•
lunta1 mea
fi~t.
Et
ad Roman.
9. Vo–
luntat
i
eju1 qui'.r re1iitit?.
His decre–
tis nituntur pra:scientia Dei ,
&
pra:–
diétio Prophetarurn. P.ost ejusmodi de–
creta nemini Christiano dubium est,
Propositiones de futuro contingenti
determínate veras esse , aut fa lsas;
atq.ue, cum decreta illa sint a:ter–
na , ab
~terno
quoque esse veras,
aut fal sas.
At
propositiones illá:. speélari se–
cundo possunt abstrahendo ab ornni
decreto Dei , ut ab Aristotele , ·&
aliis antiquis considerabantur , vel,
Ut a modernis Theologis -consideran–
tur, in priori quoda
1
rn rationis, seu,
· ut alii vocant , in signo antecedente
decceta , non quidem prioritate tem-·
poris
j
sed considerationis, quatenus
concipimus volun atem Dei sin.e ullo
adhuc circa eventus contingentes de–
creto. In hoc statu
qu~Iimus
1
an
P roposi tio nes de fu tu ro cont ingenti
-determinat am verit atem babeant,
an
po ius indifferentes sint ad utrumli–
bet , atque
speétent <leterminac io–
nem Divin<e voluntatis, qua
e~ruin
objeéta ex mere possibilibus fia r.t
fu–
tura, aut non futura.
Quarnobrem. falluntur, aut fallunt
Adversarii , dum no"n distinguunt
an–
te,
&
post decretum;
sed absolute con–
tendunt, has Propositiones esse deter–
mínate veras, aut.falsas; atque ad id
suadendum frustra congerunt varias
Scriptura:,& Patrum aut horitates, ac
plerasque rat iones, qu<e procedunt
de il lis Propositionibus post decretum
speélatis; in quo statu nullus Thomis–
ta aegat , certo illas a Deo pra:sciri,
atq\ie determínate veras , aut falsas
esse : U nde ne leviter quidern difficul–
tatem attingunt ; sed aranearurn telas
contexunt, unico flam dissipandas,
dicendo, scilicet, has a utl oritates, &
Tationes intelligi de Propositionibus
illis , non ante , sed post decretum
speétatis. His ita constitutis, sit
·coNCLUSIO.
Propo1i:.ionum
de
futuro centin–
genti
11eut1·a
eit
determinate
vera,
vel
falsa ante decretum D ei
;
id est,
pro eo statu, in quo Divina volun tas
concipitur nihil :adhuc determinasse
circa eventus contingentes. Ita cen–
sent T homíst<e Qmnes ; ca:terique illi
Tbeologi , qu i tenent, Deum in suis
Decretis futura cognoscere.
Probatur
l.
Conclusio ex Aristo–
tele,
t.
Periherm.
c.
8.
ubi, post–
qu am statuit , ex Contradiétoriis de
pra::t erirn, & pra:senti alteram esse
determinate veram,
alter~m
falsa m;
expresse negat , ita esse in P roposi-
tio·