Table of Contents Table of Contents
Previous Page  61 / 652 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 61 / 652 Next Page
Page Background

QV~ST.

111. ART.

l.

S3

\'Ítiatam

non

propterea mundus fuisset

perfectior ; caruís

iet enim' maxima perfectione , qua!

ipsi

accessit ex Incarna–

tione Divini verbi : nam ut

S.

Thomas (

1)

post

SS.

Ireneum (

2),

Athanasium

(3),

Augustinum;

(4),

Leonem

(S),

aliosque docet, si

non debuisset caro .salvari , nequaquam Verbum Dei caro factum

esset

.(6).

·122

Ad tertiiam negamus, Deum,

&

creaturas, quoquo

mo–

do perfecta! ere sínt, esse quid perfectius, quam solum Deum: nam,

ut advertit

S.

Thomas

(?) .,

bonum creatum se habet ad bonum in–

creatum, sicut punctum ad lineam

,

cum nuJla sit proport io unius

ad

alterum,

unde sicut lineie additum .pu11ctum, non facit majus,

ita nec bo11um creatum additum bono increato

,

facit mel1us. Vel

etiam qufo tota ratio bonitatir omniu.m bonorum c.rt in D eo: ynde

S

ipse dicitur 9mne bonum

;

unde non potest Iibi fieri additio ali

cujus bom

,

quod in ipso non sit.

A R T

1

C U L U S

1 l.

Utrum hic Mundus sit omnium possibilium

optim1.u.

I 2

3

L

eibnitius cum statuisset, principium rationis sufficien–

tis in Deo dari oportere , qua videlicet ratione Deus -sese ·deter–

.minarit ad el!gendum .ínter infinitos .mundos possibiles hunc quem

ejus, si btatus innocenti:l! perdurasset, nunquam .Peccaturos ; .neque enim

fuissl!nt In gratia confirmati.

( 1)

1· p, q.

J.

a.

3.

(2)

L.

5. adv. ha!r. c. 14.

(3) Serm. 3. con. Ario. {4) Serm. 174. al,,8.:ckverb. Aprost.

( S)

Serm. 3. de Pent11coste.

(6) Addirnus ex S. Thoma in

J.

d. 44. a. 3. ad ·5.

q1~od

univtrJUm

in quo nihil ma/j eJJet, non eJJet tantte bonitatis, .quantte hoc uni–

~ermm

,

quia non esunt tot bontt naturte

in illo

,

sicut

in isto,

m quo sunt qutfdam natm'te bonte, quibus non adjungititr ma–

lum,

6-

q1 tedam, quibus adjungitur,

6-

est melitu in to ittrasque

naturas eJJe , quam alteras tantttm.

Nam ut ípse subdit ibid. ad

6.

Peifectio universi attenditur f'!smtialiter ucund111n diversitatem na–

tul'arnm

,

q1tibus implm tur diveui gr.adus bonitatis

,

6-

non u cun–

Jttm mult(plfr.ationem individuorum .in una natura.

Qua quidem pro–

funda ratione destruitur pra:cipuum fundamentum J3adii, quo pro Ma-

11icha!is agit ad probandam qualitatem principiorum ex permissione ma–

.lorum, qua: suot in Universo.

(7)

In

3. d.

6.

q.

2.

a, 3. ad

1.