QU
~~T.
111. .ART. l.
120
Ad primum dicendum, monstra conferre ad mundi ele–
gantiam, quippe ex eorum collatione cerera pulchriora appa–
rent
(1).
Ob eandem :rationem mala culpa! conferunt ad mundi
ornamentum, quia virtus cum illis comparata, magis elucet
(2).
Animalcula autem quamlibet vilissima ,
&
noxia , si ad mundi
universitatem referantur ., 1commoda .etiam sua ,
&
utilitates ha–
bent, si eis congrue l.lti sciamus
{3").
121
Ad secundum., conceclimus posse
a
Deo mundum per–
fectiorem condi; non tamen propterea sequitur., mundum hunc
non esse perfectum in hoc statu, in quo conditus fu it. Ml]lta
enim perfecta sunt in se ipsis , quamquam iis esse alia perfectio–
ra possint. Et licet si status innocentiéE perseverasset, forrasse ho–
.mines (4) fuissent minus inquinati sceleribus ob naturam minime
'(r)
Idem S. August.1.16. de Civ. c.'8.
D eus
inquit,
Cl'eator est om–
·1iium, qui ubi
&
quando creari quid oportea,t, ve/ oporttte1·it, ipse
novit, scienr universitatÍJ pulchl'itudinem quarum partium ve! rimili–
tudine, ve/ divnsitate contexat. Sed qui totmn inspicere,non potest,
tnmquam deformitate .Partís efj'enditw:;.quoniam cui congmat,
&
qita
.riferatur .ign:ora"t.
( 2) Corifer S. Agust.
l.
3. de lib. arbit. c.
9.
(3) Egregie idem S. Augustinus
l.
11.
de Civ. c.
'l2.
de noxiis ac
minutis ejusmodi rebus, adversus Manicha:os agens.... Nec attendunt,
.,
inquit,
guam vel in suis locis, naturisque vigeant, pulchroque ordine
., disponantur
¡
quantumque .univ.ersitati rerum pro suis portionibus de–
., coris tamquam in cmonmunem ·rempJ:Jblicam conf.erant; vel nobis ip–
" sis , si eis congruenter atque scienter utamur, commoél.itatis attribuant,
,, ut ita venena ipsa, qua: per inconv't:nient'iam perniciosa sunt , con–
" venienter adhibita in salubria medicamenta ·vertantur... Unde nos ad–
" monet Divina providentia, non res insipienter ·vituperare , sed uti–
., litatern ·rerum diligenter inquirere,
&
ubi nostrum ºinge.riium, vel
,, infirn1itas deficit ,
ita credere ·occultam , sicut erant qua:dam , qua:
,, vix potúimus invenire: quia
&
ipsa utilitátis·occultatio, aut 'humilita–
" tis exercitium est, aut elationis attritio... Deus autem .ita est mtifex
" ~agnus
in magnis,
11t
minor non sit in parvis: qure parva non sua
,. granditate, nam nulla est , sed artificis sapientia metienda sunt.; si–
" cut in specie visibilis homi-nis , si unum radatur superciliurn , quain
,, propemodum nihil corpori,
·&
quam ·múltum .detrahitur pulchritudini;
"quoniam non mole constat, sed parilitate ac dime nsione membroruru.
Vide;eumdem S. August:
l.
3. de Gen. ad litt.·c.
17.
.(4) Diximus
fortaue :
nam ·si Adamus in statu innocentire cons–
•. t itutus ,
&
D ei beneficiis curnulatus, paulo post sui conditionem de–
Jiquit ,
&
quidem gravissime ; nemo affirmare certo potest , posteros