f
~~o
C O N T R
O
V E R S I A
I I
l.
vocab-ant, in_quo divinis mylleriis , fine Corporis ·chriíl:i participationé
in.;
tereík-poterant, neque fub Miílam catechumenorum una cun1 aliis exclnde–
bancur, ,appell.ari fofrt
H.01vcuvia
XCtJV.~
,,Ypo<YqJopéi<;
,
ut in Nic;rno (
1)
Canone
LI.
qua: Dionyfius Latine fic concipit •
Duobiu autem annis /1ne oblatione populo
i.-z
oratione communicent.
Et in Ancyrano canone
16.
fimpliciter nominatur
7rOO<Y–
<lJOPCÍ :
'TU)'
')(cm
1
'TCtJo-av Tñ<; 7rpO<YqJopa<;
,
nblationem,
'vel communionem
af!equaniu~.
llerdenf
e
Conc1lium Canone
9. Fidefrbus
in oblalwne
Euch..irifiiie commuriicent
,
vel ,
ut
alia leél:io ,
&
quidem melior , exhibet,
in oblatfone
,
&
Eucbarifiia·· .
Nam ex
I
1.
Canone
Nic~no
expreífum illud eíl:, quod haber ,
KoJvwvño-cu
µ.~-
.7a
7rpoo-r:popa<;.
Ac ne quis exifrimct ,
7rpoo:q;opdv
in ·iíl:is Caoonibns ipfa.m ef–
fe Eucharill:iam, five Chriíl:i Corpus, quod
a
Sacerdote eíl oblatum ; oon au–
tem id, quod
a
liicis fidelibus offertur:
primnm~ e~p_endat ,
locutiones' iliJas ,
·w;1v~J1ñaw
¡.wrd
7Tpoa-qJopa~,
quod non pote!! idem
.e{fe'
11
~e
partidpelrn
effe
Corporis {.hrifii , vel oblationis a facerdone confecratre.
~emo
enim dixerit,
KOJVCtJvñcra1
µEra
c;r,/,µa'TO)
Xp1s-ti,
pro eo,
quod eíl:,
Corporis
Cbri{li eJI.e _
_partici–
pem .;
fed fine dubio idem illud eíl:; ac
communicare cum oblatione ·,
hoc efr
jur
habere
offerendi.
Deinde
CoraciliLim Vafonfe
I.
Can.
z.
fl:attrit , ut
íi
pceniten–
tes
abfque cornmunione in ipfo curfu fatisfaétionis
pr~venti
fuerint, eorum
oblat.iore–
cipiatur.
Ubi non alía intelligi poteíl: oblatio , quam qure• ab ipíis offertur •
Sic etiam Arelatenfe
II.
Can.
1
z.
decrevit de eo , qui in prenitentia pGfuus
vita cxcefferit, ut pro eo, tjuod honoravit pcenitentiam, oblatio iUius
fu.fci–
piatur. Eodem
&
EliberitanLis Can. ·
28.
meo qaidem judicio fpeétat
:
EpifcrJr–
pum placuit ab eo
,
qui non communicat, munera accipere
non
debere
•
Nam
7Jlv.~pocr:.
(l)CtJopdv,
hoc
efr
oblationem interdicit, qure
folis
permiífa commnnionis jure
prreditis . Sic
&
Canone fequenti, energumeni nomen cum oblatione recirari
prohibet ad altare. Sed hcec fatis funt. Non e0im
pluribus-0pus ~ert,
ut,
quod
C.anonum,
ac
difciplince veteris periti fatis intelligunt, probemus, ·laicos offe–
r:endi jus habuiífe. Neque vero tam hebes erit quifpía1n, ut eofdem con(ecraf–
fe putet. Nam qui hoc illis conceffum fuiífe vult Differtationis Anétor, non
paffim ,
&
ubique, fed in fumma neceffitate, ac penuria facerdotum licuiífe
confirma.t. Atqui oblationes ill;r ,. quas bicis Canofüis auribuunt , med.ia in
Ecclefia , fummaque in pace Chriíl:iani ·popull, cor.am Epifcopis,
ac:
Presby–
~eris
fieblrnt • Non igitur confecratio perpetua
coro .eserat obla.tiom:is •· Cer–
t~Tertullianus
ipfe
in
libro de
·Monogamia, cap.
1
o.de
fideli vidua fogueos,
a.iteam
o/ferre annuis diebur dormitionis
viri vita jam fo nél:i , hoc eH obbtio–
nempro anima ejus
ad
altare facere ; quam nemo confecr·1ffe. dixerit
Eucha–
.ri.fiiam. Non etl: igitur idem femper
7J'a-oa-q,='pm,
qnod
6C>.oyH'v,
ant
euXaw~
f;-Eiv,
hac ell confecrare,
&
e" pane,
ac vino Chrifü
Corpus face[le.
( 1)
Nic:rnus
Canon
l'I.
At.loU
ET11
)(we)~ ?Tpoa'q,opa~
Ko1vl4'V"IÍcro1a-1
1rp"'
"Aac:r
wpc<rd(,)(6Jv.
'
I•