1000000212

8&6

A P P E N D l X,

non relinquant • Confubfl:antiale antiquis Patribus ufitatum fuiffe confeífus eft

Eufebius. Nulla ergo in verbis immmatio. Multo minus in ip[a fententia.

Qui enim immutari potui fentemia, verbis non mutatis. Si Chriíl:us ame

Sy–

nodum Deus verus non fine metaphora dicebatur; an potuit his vocibus,

pol~qu,am a Synodo pro114ntiata: fuerunt, novus íenfus accedere? An addita

Con.

fubfiantialis

vox infitasomnium animis ideas delevit?

hanc vocem ob[curam

effe

Unirarii queruntur.

~1is

autem fanus crediderit obícura voce, id efi, qul!

claram

diíl:infüm ideam non affert, impreífas vulgi,

facerdotum anirnis

ideas emotas fuiíle,

univerfas gentes ab ea doél:rina , quam divinitus tra–

ditam tenebant, ad novam

inauditam fummo coníeníu traducras fuiffe?

Sed iniqua de Synodo Unitariorum judicia ve! una obíervatio refellere pof–

Gt.

Conflat enim hanc vocem fancientibus id unice propofitum fuiffe, ut Aria–

nos, qui Scripturre ac Symboli

Traditionis tefümollia ad metaphoras detor–

quebant, aréhus conítringerent. Si Athanafius , a quo hcrc diícimus , non

fa–

tis lomples tefüs ; faltem Semiarianis credatur , qui, quamvis Confubíl:antiale

rejicerent, faél!mn tamen Synodi probarunt,

neceffitati hreÍts refellendre tri–

buerunt. Sic enim eorum fententiam refert Hilarius lib. de Synod. n. 8r.,, Ter-

tío eüam

(

inquit) hxc ca·uffa improbandi Homoufü commemorata a vobis

,., efl:, quia in Synodo, qua! apl!d Nica::im fuit, coaél:i Parres noílri propter eos,

,, qui creaturam Filium dicebant, nomen Homoufü indidiffent, quod non re–

,, cipiendum idcirco

Gt ,

quia nufqllam reperiretur . ,,

lpfi etiamAriani probe viderunt, hanc vocem nihil aliud agel'e, nifi ut me–

thaphor.1m a teíl:imoniis de ChriHi Divinitate exciuderet . Id Ambrofil!s de··

moníl:rat lib.

de Fi<le, cap.

15.

pag. p8·.,, Nam quid efl aliud ( inquit) cur

'Oµo~cnov

cum Patre nolint Fillum dici, niG quia noluut verum Dei Filium

,, confiteri? Sicut Auétor ipforum Eufebius Nicomedieníis Epillola fua prodiditt

,, dicens: Si verum, inquit , Dei Filium ,

increatum dicimus ,.

'Oµi>1:1cíiO!f

cum

,, Patre incipimus confiteri.

H~c

cum leéh eífet ·epiflola in Concilio

Nic~no,.

,, hoc verbum in trall:atu Fidei poíueruntPatres, quia id viderunt adverfariis:

,, e!fe

formidini; ut tamquam evaginato ab ipÍts gladio ipforum nefandcr ca–

,, put

h~refeos

amputarent. ,,.

Novitas igitur Synodo Nicena:

affingi

non potetl, nifi demoníl:retur, Chri–

:íl:nm, antequam Synodus haoeretur, verum .Deum dici non folere,

tefiimo–

nia Scripturcr ad metaphoras revocare folere. Si quis hac in re dubius

h~rear,.

te!timonium petere poteíl: ab ipÍts Arianis, qui,

Chriflum Deum, ac Dei Fi–

lium dicere non dubitarunt,

Scriptur~

teíl:imonia ac ipfum Symbolum citra

metaphoram ullam uforp1ri teíl:ati font, ut cap.

demonflratnm eíl:.

Nihil profunt Synodi obtreétatoribus excita

ab Arianis five inConcilio, fi..;

ve poíl:Concilium m0tt1s. Ac inConcilio· quidem patroni,

fautores Ario plu–

rimi eíle debue.rnnt

Ariana opinio anteConcirium in Ecclefia viguiífet. Hanc

enim doétrinam Epiícopi

omnes ve! faltem plerique domo attuliffent, eamgue –

faltem aliquamdiu defendiífent, antequam in contrariam opinionem abirent. At:

Arii fautores ne Phifoíl:orgius quidem. plnres numerar, quam duos fupra vigin–

ti. Arque hi quale :iuxilium Ario fuerunt? Non obftant quominus ejus errores.

anathemate feriantur : non queruntur novam doftrinam amiqucr ruinis foper–

frrui: non oblifhmt Confobíl:antiali , ut perniciofo errori, fed ut obfcurx,

incommod~

voci, ac neício quas perpeffiones in Di vínam naturam inducenti.,

Qui fic fe gerunt,. non aperti veritatis defenfores habendi funt , quales pluri–

mos effe oportuit,

quid novi induétum foiffet

fed. callidi fefütores

adfü.

pulatores erroris •

Poíl: Synodum gi:aviores

díffet~fiones

confequur<r, fed quce perpetuitatetn ma–

gis Fidei demoníl:rent, quam nov1tatis fuípicionem injiciant. Nam primo quam-

din