1000000212

asi.

N D I X.

Liquet

ex iirdem

tefümoniis quam libenter.

affliél:~

Ecclefia?

ad llomanam

confogerent. Ejufdem rei plurima fuppetunt exempla, fed qu:r, utpot1. omui–

bus nora, otiofum

fü

referre. Uno Irenzi tefiimonio

c~nteh~us

ero,

9u?~ad.

eam rem; qua! in manibus eft, maxime appo!irum

utile v1de_mr. Sic

1~1tur

!oquit~r

Irena:us

2. ,,

Sed quoniam valde longum _eíl:

111

hoc

t~h

yo–

,, lamine omnium Eccleíiarum enumerare fucceffiones ;

max1m~

ant1quiffi–

' ' ma:

omnibus

coonit~

a a!oriofiffimis duobus Apoil:olis Perro

Paulo fun–

" data:

confütuta: ::iI:.ccleÍia:, tieam quam habet ab Apofiolis

tradicion~m,

,, annumiatam hominibus fidem, per fucceffiones

Ep1fc~porum

·pervententem

" ufque ad nos indicantes confundimus omnes eos, qm quoquo modo , ve!

" per

fib~

placentiam, vel per vanam gloriam, ve!

p~r

ca:citatem

malam

" fenrenua_m, pra:terqnam oportet colligunt. Ad hanc en1_m Ecclefiam pro–

,, pter pouorem principalitatem necelfe

eíl:

omnem

conv~rnre ~ccleliam ~

hoc

,, eíl:, eos qui funt undique fideles; in qua femper ab h1s, qm funru11d1que,

confervara

cíl:

ea, qua: eíl: ab eis Apofiolis traditio •

~oc _cele~errimo

Irena:i loco, cujus varias interpretationesexam1na1·e non

~O:

hu1us

mfii~uti,

illud faltem exploratum

certum eífe debet, nec

~om~nam

Eccleíiam quid cerera: Eccleíia:

nec cereras Ecclefias

quid

Romana fenmet 1gno–

ralfe _; ac proinde nullmn

erro~em

fenlim ac pedetentiin obreoere potuiffe_,

fed

om111_bus Chrifrianis, ut

fux

cujufque Ecclefire, ita

ce~_erar~m Eccl~ltaru_m ~dem

cognitan~

foiífe. QJ1ineriam noti omnibus erant varu

J~fque.

Ecclellx m_us

ceremonia:; cujus rei exemplum fuppedirat idem Irenreus

111

ep1íl:ofa ad.V1él:o·

r~m,

quem

~everius

agentem lenire conatur

comme1~oratione vana~um

eJu

fino~

C?nfuetndmum, quas multre EccleÍla: non fine a!Jarum p:ice

ret~n~ba~ t

· ?1

h1s 1.n _rebus varietas non latebat; an latere potuit in fumma Rel1g1on1s ,

111

quor1d1:ina Scripturre

Symboli interpretatione ?

Licet itaque argumento Irencei

uri ,

ha:reticis objicere arél:iffimam 1llam

Eccle~arum

inter fe

cum ·Romana con1unél:ionem. Si qure Eccleíice no voer–

r~re

unbut:r fuilfent ;

pluribus in Ecclefiis dux viguiífent de

l?nge g:a–

v1ffima contrarire

fenrenri~,

cito res ad EccleÍlam Romanam perfem deblltt ,

fiv~ .ª~

eis, qtíi Romam veniebant,

ve ab eis, qui Roma mittebantur. Qt_1od

rn1t111m ab Ecclefü Romana no vitas habuifüt; necelfe fuit hanc doétrrnx

m~tationem

omnibus Ecdefiis manifellam fieri , tum ab his , quos Romam

tn1tteba1!t, tum ah his, quos Rom:i venientes excipiebant.

1y.

repugnat, uc error p.ilam

aperte prredicatus,

ne~

tamen cogn1rn.s

fuenr; multo magis, ur cognitus illas difsenÍlones excitavern • Necefse fmt

profeél:_o omnia graviffimis odiis

difcordiis permifceri, nifi ex duobusa:que

abford1s

fiultis alterutrum fingamus ; vel eos omnes, quibuícumque propo–

fit~

novitas fuit, aut rnmore aliqno cognita, libenter mam1s dedifse ; ve!_

íi

mmus afsenfernnr, faltem eum erroris defenforibus concordiam

commumo–

ne~

fovifse. Quominus fufpicemur omnes omnino errori ceffifse, vetat

pré?–

clariffimus

tus, quo rum Ecclefiam

Borui

[se fcimus. Adhuc exfbbant infiniti

t>:opemodu¡.n P'resbyteri,

Epifcopi,

qui

Apoltolos aut eorum difcipulos vi–

d1_fse~r

,_ cum .Jufiinus animllm ad !\eligíonis defenfionem appulit: plerique

Chri·

fbam v1ram ipfam pro Pide

pi:ofunder~

parati, exilia,

carceres

bonorum

j~~uras

in. minimis rebus ducebant. Quomodo ergo, qui nec me;u nec fuppli–

c11s

~d~uc1

poterant , u.t fidem defererent, ii errore propolito viéti omn s

fraéh F1dem ab Apofrolis acceptam pro¡ecerunt? Mul to minus h:rc infania in eos

cadit, qui de nova dofüina

folo rnmore cognoverunt. Nam qua: hac Yia

p_erferuntur ,_ cum nuda

vac~a lin~

artificiis ad perfoadendum accommoda–

t~s,

non (ar1s habent moment1, ut 1mprefsam ,

infculptam animis fenten"

tiam

pen1t~s

convellant. Neminem fore arbitrar

Unirariis, quiramabfurda

com-