266 / 1020
1
.a-g
C O N T .R O V
~
R S I
A
f;
. Illud tamen, de quo mox. di<:eb1mus·_, Theorema
fuu1~ San~us Hierotrymn~
aliquatenus mollivit
~rocem~o
1n 15. hb.
C<?mm~nt~r.
m
Ifa1arn ,
~d
Euíl:o–
chium Virginem : Ub1 aífent Apofrolos tefümoma ex 70. lnterpret1bus fem–
per uforpaífe cum Hepraico textui confentiebat)t: alias textum Hebraicum fe–
quutos.
C;ebro ( inquit ) dixiffe me noyi Apoílolos
&
Evangeliíl:as, ubi-
cumqu~
de Veteri Iníl:rumento ponunt teíl:imonia, fi inter Hebraicum
&
70.
,, nulla diverfitas
fit ,
vel fois, vel 70. Interpretum verbis uti folitos. Sin au–
:: tem aliter in Hebraico, aliter in veteri edítione fenfus efi, Hebraicum ma–
" gis, quam 70. Interpretes fequi.
»
Verum
&
illa toties a Sanét:o Hierony–
mo repetita obfervatio plutimum
-a
veritate abeft.
Nam
unicum proferri potel.l:
tefiimonium, aut alternm fortaífe; · quod cum 70. lnterpretibus non convenit :
convenir autern cum tex,tu Hebraico, ut infra vicdebimus.
Probatur qnarco ex S. Auguíl:ino libro
r8.
de Civitate.
Dei,
cap.
H·,,
Nam
,, cúm fuerint
&
alii !nterpretes ( inquit ) qui ex
Hebr~ea
.Iingua in Grre.cam
_,, facra illa Eloquia traníl:ulerunt, ficut Aquila? Symmachus, Theodotion, hane
,,
t~unen
,qua:
Septuaginta eíl: , tamquam fola eífet , (ic recepit Ecclefia , eaque
,, utuntur Grxci populi Chriíl:iani, quorum plerique utrum alia.
fit
aliqu1 igno–
,, rant. Ex hac Septuaginta interpretatione, etiam ·in Latinam linguam inter–
,, pretatum eíl:, quod Ecclefia:: Latina! tenent. Quamvis non defnerit tempori–
,, bus noíl:ris Presbyter Hieronymus homo doét:iffimµs;
&
omnium trium, lin–
,, guarum peritus, qui non ex Grreco , fed
ex
Hebra::o in Larinmn .eloquium
,, eafdem Scripturas converterit . Sed ejus tam litterarum
l~borem
,
quamvi~
,, Juda!i fateantur
eífe
veracem,
70.
vero Interpretes iu multis erraíle éqnten–
,, dant ; tamen Eccle!ia! Chriíl:i tot hominum auétQritati , ab Eleazaro tune
'?
Po~tifice
ad h?c
t~n
tum opus ele_étorni:n.,. neminem
j~dic~nt pt~f~rendum
:.
,, quia
etfi
0011
m
ets
un.usapparmífet
Sp1ntus
fine dub1tat1one d1vmus ,
fed
,, inter fe verba interpretati0nis fua! Septuaginta doéti more homitrnm contu–
,, liífent, ut quod placuiífet omnibus, hoc maneret , nullus eis unus Interpres
_,, debuit anteponi. Cum vero tantttm in eis fignum di-vinitatis apparuit, pro–
,; feéto quifquis alius illarum Scripturarum
ex
Hebra!a in quamlibet aliam lin–
·,, guam Interpres eíl: verax , aut congruit illis
70.
Interptetibns , aut
fi
non
,, congr_uit, altitudo Prophetica ibi eíle credenda eíl:. "
·
.
Objicitur primo ; Multa .in novo Teframento ex: Veteri laudantur,
qu~
de..:
funt in VerfiQne
70.
Interpretum,
·leguntu~
vero in Textu· Hebraico; ergo Apo.,,.
fioli Co.dices Hebraicos, non vero Translatronem 70. _ Interpretum fecuti funt.
Probatur
an~ecedens.
ex
S~ncro
H.ieronymo Pra:fatione in
Pe~t<i:teuc;hum
Moy""!
fis
ad Defidenum, ub1 de Evangehíl:arum
&
Apoíl:olorum Scnpt1s fic loquitur :
,, In quibus multa de Vetere Tdhmento legimus , qua!
in nofiris Codicibus
,, non habentur: l!-t eíl:
illu~,
Ex
.iE.gypto vocavi Filium meum:
& ,-
Quoniarn
,,
Nazar~us
vocab1tur:
&
V1debunt
m
quem compunxerunt;
& ,
Flumina.
de
,, vemre ejus fluent
aqu~ viv~.
Et, Qua! nec oculus vidit, ·nec auris audivit
~
,, nec in cor hominis afcenderunt, qux prreparavit Deus diligentibus fe :
&
,, multa <1;lia, ·qua! proprium
cr1.J11Tayµ.a
deliderant. Interrogemus ergo eos ubi
,, hrec fcnpta
funt:
_&,
cum· dicere non potuerint, de libris Hebraicis profera–
;, n:ms. Prunum. tefümonitim eíl: Ofee, fecundnm in Ifaia, tertium in Zacha–
"· na,
9uar~um
m Prov:erbiis, quintum req_ue in. Ifaia. ,, Eadem repetir
Pr~fa
t1one
_m
hbrum Parallpomenon ,
Pr~farnme
rn
Efdram
·&
Nehemiam
ad
D9mmonem
&
Rogatianum, in lib. de optimo genere interpretandi, in Proce–
m10
Qureíl:ionum in GeneGm,
&
in·cap.
6.
Ifaire. Ergo
multa.
ü1
Novo Tefra-,
mento ex. Veteri laudantur, qure
defunt
in Verfione
70.
Interpretum ;
legun–
tur vero
111
textu Hebraico.
Refpondeo, Primum dumtaxat
locum
in
Verfione . 7o.
Jnterpretum non
h.~
beri
1