1000000209

219 / 1020

O P l:J S C U l U M X1, 14 s
Si qui antiquiffimos li~r _s Gra:cos a.tqu~ etiam Latinos legunt , ~ _paufant
ubi paufandum ~ft, ~ ~ a fe .rnv1cem fecernunt, & cum legmmo ac–
ceatu eft-;;runt he t m 11s Ltbns nulh fint a e ntu , null commara , nulla
fape diétionu~ ditlinétio, fed linea: omnes fcriptre fint vdut un diai , &
imerdum ultima linere littera fit vel diétioni fubfequcntis initiutn , vel mt:·
dimn . Pr.J:terea, in Thalmude laudantur E(dras, & alii rib , quod legendo
Textmn Sacrnm bene pronuntiaverint, paufaverint, & accentus obfervaverint.
Qµ~ Jaus plane pucrilis efi:, fi in eormn Libri punétorum vocalium, & accen–
tuum ligur.~ notat<E erant, commatumqu incifio & diíl:inétio cxpreffa . Parí
enim jure & mulieres & pueri Juda:orum laudari poffi nt, qu d in Libris Pre–
cum, quibus p!lt éta funt adfcripta, & accentus not ri , difi:in & expedite
leg;mt·, paufas ?bfervent,. fe. u~1dum acc ~1tuS prontmtiationem infleéhmt. -
nique Thalmudica duo Pr~nc1p1a fiv~ . Ax1omata r. E~ m ttr Mafor , :· Jl m
ter Lefüonis, punéta vocaha poíl: dmonem & ob!i 0 nat1on m halmndi mven–
ta fuiffe prob:mt. Mafora & le io duo funt prin ipia & loci, x qujbusThal–
aiudiíl:x argumenta d "'promunt. Per Maforam Te tum iblicum int lligunt:, ut
a Mofe fine pnnétis traditus íl: , qui natura fua plurium 1 ionum fapiffime
capax eíl:. lta hoc principium explícat loífa Th~lmudica'R. lomonis in Tra-
8atu Suc11, fol. 6. Eft m1ster Ma[or~ quomO</• videlicet f cdp{it Mofe , & tl'adidit
Ifraeli in Libro Legis • Hoc , mater efl & /imdamentum , non a11rma quomodo illu~
legitur. Mater igirur Mafor~ cíl: T xtus acer nudi litr ri coníl:an , ut Mo·
fe )fraelitis traditus eíl:. Marer Le~ ionis efr 1 éti , di ionu pro-
nuntiatio vulgJris, qua di iones ex pluribu ftgni6 ti nibu , qua Te"tus
ferre poteíl:, ad unam contrahuurur. Hinc Thalmudifiz rincipium illud, 'fi
mater Ma{ord!, adhibent tantum, cum argumenta ex i Textu d promunt :
lllud vero, E{t mater LeR1oniJ , curo argumentantur ex pronuntiati nis ufu .
At fi punaa vocalia Thalmudifiis nota fuiífent , eaque five a Mofe , fi b
Efdra Sacro Textui infcripta exiíl:imaílent, nullu eílet iflis Principii & Axio–
matis locus. Mafora enim cum leétinne coincid ret , nec amplius líe r t Te. -
tum ut frriptum Textui ut Jeéto opponere: iquid em Leaia a fcriptione non
differret apud Hebrreos, uti nec apud Gr:rcos, Latinos, e t rofqu Occidenta–
les~ apud quos Texms non alirer legitur, quam fcribitur . It diffcrit Mori–
nus, plura ex Ra' binicis fcriniis profl rens lib. 2., Exercit. I 5. D Hebr"'i Grlf!i-
qute Textus Sinceril.ite, cap. 5. '
Ob1iciunt oétavo , Punaorum & accentuum mentioncm
multaque notari vocabula, qu:r conrra regulas unfranntr :
non fuerunt Auétores Punétationis.
Req~onde.t~r.' Maforam nec unius Auétoris , nec unius faculi Opu e e, fed
a varus Cnt1c1s cceptam , & longa temporum fc ri continuat m. Prior s ita–
que ~nél:~ vocalia invenerunt, & Sacro Textui infcripferunt: Poíleriores, no–
tas fi.~~s. cJrca punétationem vocum quarumdam irr gnlarium addiderunt.
ObJtc,:mnt_ nono, .De punél:orum vocalium inventione ltum (fc : in Jud'l:o–
rum H1ílo-1a filentium : nullam prret rea Scholre Tiberienfi , ex qu Pun ato–
Maforeth:r prodiilfe dicuntur, poíl annum Chriíl:i quadr~eíimum tr -
centelimum. occurrere memoriam, cum tamen 'lchola Babylonica per mille an–
nos ~íl H1erofi lymitanum Excidium floruerit.
R~ipondetur, Judreos ob exilia,& fr quentec; diíperfiones, in (ureGettti Hi–
plane ~of¡1_ites & peregrinos effo : ~ poíl: Hierofolymo~um E cid~urn
v1x: uUum I:11iloncum fide d :gnum habmíle; (( d omnem apud illo
cr_affi ert?r~bus & fabulis e(fe inquinatam. Qare de Schol:t Babylonica. -.. Rab–
bmoru!l'l 1llms Scholre Rettorum per mille annos fucceffionibus rcfcrun~ur >
falfitat1s admodum fufpecta eífe , c;um bree a recentioribus .Auétoribus h~te-.
q¡