O P U
S
C U L
lJ
M
I l
f.
31.9
norutn Collporis ,·
Anim:rque facukamm; eas vero effe
inboneflas
,
quas ufu
malo
e.fficiet •.
U
no
veFbO':
Bona aéJio
eit
bonus
ufus, mala aétio efi
malus
tff
us :
quo qui
el
1neptitts1 Haud
i~a
fane Wolfium intell.exit Jo: Jufünus Schierfchmidius Liplien..
fis
in pr<Ecognitis JurisCivilis Neapolj e'1·itis a,n.
1756.
to.
2,
Jurifprudentia:
Ju.
venilis, ubi WolfianuJn Syf:tema propugBans ipfo fatente, ait
§.18. ;,
Natura.
Bos
,, obligar, ut ea faciamus ,
qu~
Animam ,,
&
Corpus perficiui1t ,, Sed Vox hxc
perficere
explica:tione indiget
e~iam
penes
_wo~fium
;_
fu~dit
vero
§.
21. ,,
Status
,, externos perficitur
coµ->parat1on~
honoris, 1ucund1tat1s ,
&
rerum externarum .
,, Natura obligamur ad comparacionem honoris, jucunditatis, rerum externa–
" rum ,, En qua! dicitur Wolfio Anim:l,
&
Corporis perfeétio ; ad quam. natu–
ra obligamur? Scilicet perfeétio boni mere naturalis, qua: quidem , aliquo in–
tercedente impedimento non omittenda modo, fe<l
&
cíl: fugienda.
Unde pa..
rer,
aliunde eífe
eruendam
ver~
honellatis regulam, quám a fimplici
natur~
..
Impiu~. spinof~
s-yftema
de Regula
Honeflatis.
VII.
REjeél:o
WoHii Syftemate,
u'tpote
quod corollaria inferat
fati¡ pemicio.
fa,
horret animus , illa referre impia Syftemata , qua! ¡Hobbefius ,_
&
~pinofa,
monf.trofa fcilicet ingenia, excogitarunt.
Et
quidem
Beqe~iél:us
Spinofa
m
t~.
theologico,polir.
c.16.
&
P+
Ethices docet
prop.
18.
inSchol.
,,
_H0c
princi–
,, pmm, quod Unufquifque fomn utile
qu~rere t~netut,
Virtutis,
&
Pietatiseft
,.. fm1damenrnm ,,
Et
prop.
45.
in Schol
has evomit horr ndas blafphemias,, Ni–
,, hil, niíi
torv~,
&
t~ ifüs
fuperfiit-{'O deleél:ari l?rohibet. Nam qui magis decet
n
famern,
&
fit1m,
extmgu~re, quam~
malancholtam expellere? Mea h:rc cíl: ra–
,, tio,
&
fic animum induxi meum •.Nullum NumeQ , nec alius niÍt iAvidus,
,, mea impotentia .,
~
incommodo deleaatur, nec nobis lacrymas, fingulms ,
,, ·m.wim,
~
aila
f.m~ufmorli,
quz Animi imp0teotis funt figna, vinuti ducit
2
,, fed contra, quo majore lretitia afficirnur , eo ad
majorem perfeétionem
tranfi–
,. mus, hoc eíl: eo magis de natura di vi na participare, neceffe efi •
Rebus
ita~
,,
que
uti,
&
iis, quamum fieri poteft,
deleélari
, (
non quidem ad naufeam uf..
~·
que : nam hoc deleaari non efi) Viri ei1 Sapientis; Viri, inquam, Sapien–
,; ti.s
ejt;
~ rrioderato,
ac fuavi ,
cibo,
&
porn
fe
reficere,
&
recreare,
ut
&
odo–
,, rib).ils.; plarntatium•i:virenniijm am<?nitatte, orna
tu,
mufica, ludis exercitatoriis,
,, theatris .,
'&
·aliist htrju frnodi, qui bus unufqu ifque abfque ullo a.lterius danm(t
,, uti
pote.fr.Corpus namque humanum ex plurimis diverfa
natur~
partibus
,, componitur,
qu~
continuo novo alimento indigent,
&
va1.1io
>-
ut rntumCor–
'' .pus ad omnia,
qu~
ex ipfius natura fequi poflunt, :?que aptum fi.t,
&
con–
,, feqt:tenter
Ut
Mens etiam' apta
fit
ac:l
plura fimul intellige!!1dum. Hoc itaque
,, vivendi infbitutum
&
cum nofiris principiis,
&
cum cornmuni praxi opti–
,, me
~onver:iir
:
quare ,
fi
qua alia ,,
h12c
vivendi
ratio opti'ina efe
,
&
onmibus
:)>
_modis commendanda, nec opus ell: de his clarius, ac
prolixiu~
1
agere
,,, Ni–
~mum
optimum perfeél:ionis genus,
&
optima vivendi. ratio effrebus uti,
&
11s
deletlari non ad nal:lfeam , .nec cum alterius detrimento . Hoc w:ique dei
Epicurcorum grege
~piHofa,
cum Horatio
l.
1.
Satyr.
3,.
indamat
,, Sola efi utilitas Jufii prope Mater,
&
N,qni
~,
.
Et juxta
vetus
adagium ab
Epicureis
exceptum
", Omne
juvans fiatuit Jup.iter eífe pium ,,.
Non
minus abfána
Hobbefii
principia
~xplodunttff
•.
vm.
N
On diffimilia habet Tho,mas -Hobbe;.fin fuo
libro .
Leviatban.
feU·
d(;
· l\epublica,
&
in
lib.
De
Oive,
u@i Honefüma ab
Utilitate
tao.ttJm
rnet1-