Sdlio
24,
Problemn
9.
Verbtmz expo/Jibilium cognitione
Ü'é~
~3}
§.
Uh
Pro exnfla decifione A/fertiones aliJC-.
•.Aflmi>,
741.D leo _Secundo. .Cognicio
pof1:
ibil~um""S"''""'m
pemner ad pnmanam Verb1 ra.io–
.Wl•m ad
nem.Sic videnrnr fupponere pra:cipua: Aílenio–
•ffe•t•alun
nis Auél:ores & hoc illorum rntio fundamentalis
;::;:,:;:,
ofiendir, qubd ícilicet Verbum procedat ex co-
g~itione
comprehenÍtva divinarum perfeél:io–
Fu,,da:
num; ha:c amem ad creamrasformaliter rendir,
:~~:~;
ut ad cerminos
nc:ceílaria: connexionis. Nequc
rompr<h"'-
hlc aliam efi opus addidiíle.
,
¡.,,,,,
Sed dices cum P.Lugo íupra cap. 4.n.
6.
co-
.
gnitionem Dei
uc
verfarnr circa e!femiam dfe
;!,~::;;; comp:~henfi~a_m inad~qu."te:
peme au.tem ne–
rtfpondtt
ceffano cognmones ahas tnada:quatas c1rca ob-
1'.L•g•.
jelb fecundaría , ex quibus integratur una adx-
quara comprehen!io.
Sed hoc
3
nobís rejeélum T orno prxcedemi
Efli'""'"
de fciemia Dei agemibus,& modo impugnacur.
;:;,ug•a.
Ol!ia impoíl1bile efi concipi cognitionem Dei
Num,661,
ut
cendenrem ad divíuam naturam, quin conci–
&
ft22·
'Piaturquidquid jlli ut calis cfi convenic: íedef-
fonci:i: divina: ur rali convenir neccíl'aria con–
nexio cum fcecunditate,
&
ideo necef{'ario co–
gnofcunmr perfona: ut illius termini, llt Proble–
mate pr1;cedemi monfüavimus:ergo &connexio
cum omnipotencia ut tali, &confoquemer ex vi
cognitionis tolis lecundum indivilibilern ejus ra–
rionem debenr attingi creacurx. Majar efi clara.
&
Minoremconccdiccitatus Audor Difput. 8.
cap.4. ubi fiatuit communicabilitatem,[eu iden-
..J
tificabiliracem cum relationibuse!fe divina: na–
tura: eífenrialern. Unde confequemia en
irrefra~
gabilis.
3 .
Sii'"º"'
742. Dico Tercio. Modus dicendi cenia: fen–
nm•,,,,,,
tcntix' quod ad rem ipíum attinet non en ad–
<jl
¿,,.,,¿~
mittendus ,
ut
connacex dilfo. Data aute¡n in–
,.,~~·;"'"'
connexione
&
prioritate diél:a, fola manee qua:–
;~.,;d.,~.
íliodc nomine: an fcilicet dicendum
lit
Verbum
procedere ex poílibiiiJrn cognitione, cum abfo–
lutc
!lr
ab illa indcpendens : unde ea non fianre,
1h ret íplum intrinlecc invariarum
t
circa quod
non efi obfiinatius digladiandum.
N onu:a.
Videtur carneo non exalb locutio,quia abfo–
lla lotut"
lme e!l inconnexum cum illa cognicione
:
ergo
ofltn.Vtur.
abfoluce non procedit ex ilia.' Nec dicas procc-
dere , quia ut reprrefenrans poílibilía ex cali co–
gnitione dependet. Nam fic reprrefemare, acci–
dentariumquid en
i
quod amem fecundum ac–
cidemalia dependec, !JOn dicicur abfoluce ab ali–
quo procedere.Sicdifcipulus non procedir ama–
gifiro,nec mobilc
a
rnovente &c.
N«
,
1 ,,,
·
[cem.Cilm ratio repra:fentationis
no~
fit cum
rJI "'
P'"
Verbo formalicer connexa, videtur
fom
ut pon
ttd•t
"'!.~
produél:ionemrefultet, licutdc fpiracione'1,;l:i va
;,¡:,~::;:.
affirmat dillus Aullar, &_de reprre(enca:ione
f~-
turorum: ergo non e!ld1eendurn ex tal1cogm–
tione procedere.
4
rtoe<d<-
74
3.
Dico
~are~. Ve_rb~m
proc_edit
~x
co–
,;,,. "_
gnicione poflib1hum .m fe1pt.o,
&.
•.n fetplis,
·'"'""'"º'
juxca ea , qua: de tah cognmone d1x1mus To–
••rnfofo·
mo 1. nurn.
35
1.
& íequemibus. Hoc
a
me jam
'J[~';'"
olim aíl'enum probar Pacer
~rriaga
fupra.
i'•
.lm•g•.
num.
p.
Probacur argumento, quo n.7:1,2. p¡obavimus
Ílatiopr•
Verbumprocederecx cognicionedivmarum per-
1Da.
feél:ionum in feiplis,
&
in
fe
invicem, ac natura.
Ueraque enim perfeéliílima e!l,
&
:i:quc
primo
Deo con·1enir, vel li aliqua pofierior,
e~am
cum
priore concurrens, ob adxquati!limam rationem
Verbí.
Sed dices eK hoc fequi Ve¡qum non eíle Obirf!i""
unum,fed multiplex. Nam ex vi'cujufvis fcientic;
;;,;b~:.:
ex diél:is procedir,
&
1Hx
funt
imer
fe
difiinllre: ""'
•fltt
ergo efi multiplex.
·
"""m·
Verum hocen leve : negatur enim
e(fe
mulci-
N
1
.
plex formalicer , lket vircualit;r
&
a:quivalenter
&
~:,::;•
tale lit. Nam utraq\1e cognitio concurrit fimul,
"d.Vtur.
&
inad:i:quacequrevisfccundum propriam ratio-
nem : ad eum modum,quo piures caufre in crea-
tisad unum elfeélum,qui non cfi propterea mul-
tiplcx. Pro quo eciam
..
74_'.1·
Di~o
Q!_limo;
Co~nitio
po.flibilium i.n
!,;~'í~~~
Deo kcundttm mramque d11lam rauonem
fam
•ll•••><•m
verofimilicer dici potetl unica indivifibilis for-
f"mau[]i·
malicas,licut di<!um en decognitione divinarum
mi.
perfefüonum numero 72
3.
propeer eamdem
rationem. Nec folum unica in fe, fed etiam cum
cognicione divinx naturx, &divinarum perfe–
llionum,ob rationem eamdem, ut fcilictt divina
cognicio habeat rationem ptrfcélitlimre compre-
.henfionis.Sic autem melius imelligitur quomodo
Et,.¡,
Verbuin lit formalicer unum, quia refpondet
ttíam
Vtr.
fciemire, per quam producitur,
&
pariter repr:i:-
b
11
'"•
femar' cum fcientiam ipfam per generationem
accipiat,
&
fitillaformalis cerrninus hujufmodi
produétionis.
§.IV.
Objitiuntur aliqtta
b'
diluít11t111'.
745-pRimo objicí pocel\ D.Anfelmus in Mo-
obi
n·
'
nologio cap.
33.
4'
34.
ubi docer crea-
:~o.'A~•
turas dici in Verbo qua1en[1s (u
nt in Deo ipfa
[.Uno.
vita Dei : ergo non fecundllm propri.as
ra-
ciones .
.Rdpondeo
.unu~
alferentem , non
n~ga~e ~;.'ª'"'"'
1
alrnm. Sed quta v1detur negare, quatenus a1c
Verbum non eíl'e cale refpeélu crcaturarum,quod
tamen nequir admitti ; non
efl
multum de illius
~ífercione
curandum,cui
Pacre~
alii,& Theologi
11
agancur. Et ira etiamccnlent adverfances, ut
vtderi potefi apud Patrem Vazquez.
Secundo D. Thomas loCis quibu(dam extra
i.'Ex
D.
fumma~.
. .
. .
Tu7:;;;:·
Sed cum nobts de tllrns menre connet ex lo- "'""·
co fumm:i: adduél:o, illi prrefercim inlifiendum ;
ct1m eciam aliunde addullafacílem habereexplí-
·
cationenrpoflint.
746. Tercio. Si.Verbum procederetex cogni-
¡.
ifi.!,;a
tione creaturarum, ipf:i: creacura: per fuum elie "'"'"" .
intelligibile concurrerent ad illius produél:io-
:~;:/,:;,:
nem: acqui hoc implicar : ergo & illud. Majar
b•.
probatur. Q!ia renent íeex parteprincipii for-
malis,& func realirer a Verbo difiinél:a:,a quibus
abfoluta neceílicace dependet
:
ergo habent
ra-
tionem principii.
Refpondeo'llegando Maiorcm , habent' ·\'m
Ntgatp
tancurn rationem puri termini, nec funt prl
{'{i
rr–
pium cognitionis, ficut de Spiritu Sanél:o
1-
pon""'·
y_
4
élum