151
Problemntfl Theologic11.
pofüiv:í:
!ie
convenientiaÍnter
Ad
reate,& ratio–
nis non 1olli1 quin
Ad
reale reahtJté dicat,& con–
fequcnter pcrfeélionem.AddoAd rationis nó fem–
per dfe ad aliud, quia cjuldem ad ftipfum etiam
datur re lacio rae1onis,non aucemrealis.
t.E""'
.
Secundo'. Si
Paterni~as Íecun~l1m
fe
fpeél_aia
9
.;J¡cfo-
d1cit perfdhonem. ve! 1lla eíl 6n1ta, vcl tnfimta¡
""'IT"
Non primum,quia nihil 6nirum
&
limitatú Deo
!"~'""
conveni1.Ntc kcundú,quia íequeretur plus per–
'}'::,::r-
felrionis effe in perfona, quam in effemia: quia
ptrfonas uhra infinitam perfrélionem effenti:i:
cominet pcrfeltionem rclationis. At hncabíur–
dum efi, quia fequeretur effentiam non
dlC
firn–
plicirer infinit:i: perfeélionis.
Rt[/"'>fi•
·Ad boc refponderi poceíl Primo ex dothinaP.
;~:".::,¡. S1~arii,rclationem
quider_n die infinir_am , _perío–
Í'"'"
tm'-
namquc non cffe perfcé\1orcmcffen11a, quia per–
"""""''" fonahcas eminenttr includirur in ipC. dfrntia,
""""'·
qu:i: efi radix relacionum: quando aurero fic ali-
quicl advenit Deo, quod in ejus virrure comine–
tur,nó rcddirur perfeélior:ut pam in·humanirate
Chriíli ratione cujus perfonaVerbi non redditur
perfeélior, quia in Verboeminemercominerur.
lmP"l;"•'"
366.q,u~
refponfio ex eo impugnari pocefi,quia
'ª'•'!;"
perfonalicates propric non commemur eminérer
;;~ron~;~
in
clfenrii,cUm
ab illa realirernon diílinguanrur.
"'"''"·
Et
licccdici poílic perfonahraces Filii
&
Spirims
fanai aliquomodo in \'irtute effemi:i: comineri,
eoqucid tormale P.rincipium prod11llionis earum
Ílt;
de perfonalime tamen Patris id nequic affir–
mori,qu:i: omnino efi irnprodulla.
~amvis
au–
tem dici pollit quali ab effentia pullulare; id non
vidctur fatisfacerc;quia illa non el\ propria con–
tinencia; eo enim modo ctiam attributa ab ef–
femia quafi
a
radice pullulant,uc voluntas media.
intellellu : nec camen propterea non augem dí–
vinarn ptrfellionem. Ex quo id, quod de huma–
nitate Chrifli dicicur, monfiratur infirmum : il–
Ja
enim in Verbo cum omni proprietate dicitur
in
V
trbo eminenter comineri.
J.:~~?;:·
Nihilominus prxdiéll pocefi rcfponfio Dollo–
"'"'"'-"·
ris Eximiifofiineri, cum ulteriori declamione..
fkcJion<,
Perfonaliratcs namque in divina natura modo
quodam emincntiali viden1urcomineri, quia il–
larum formalc principium die porefi, quo pallo
non conrincnrur abíolmx perfellioncs ; unde
quo ad hoc el\ in illis difcrimtn apertum.
Li–
cec2mcm pcrfonalitas Patris
eo
modo non con–
tineatur,
ut
dici dfemia forma
le
illius princi–
pium poílit , quicumque ramen ille efi
co~nenti:i: modus fufficit, quia efi aliquidexrra ef–
fentiam non habens majorem perfeélionem quiim
habeant illius termini , nec magis fpellans ad il–
lius integritacem. Sicut ergo illi eminemer quo–
d2m modo conrinemur,ita
&
illa,ex co, ut dixi,
quid extra eff.:mix conceptum xqualicer !int li–
cet diverfo modo illi convenianr.
1},,~ f'· ba~i~~~~!~i·::::a~:ii';~i~~n~~eu~cf~~~h~i~
¡.;::;,:':;_
'1~ti\\s per~eganti,
Refpódeoaliter,J< dico
m~jo,';.¡;.,.,.;,
m_ate~.°hquam
cxtenfivam non polle negan,ex
1
n1r
11
fiu.
pnncip1~
ccno,omne totum el\ majus foa parte,
dequo d1llum n.19.Cum ergo in perfonadivina
úoc
du:i: perfclliones forrnaliter difiinétx effen–
cialis fcilicet
&
perfonalis; bic binarius virtual is
plus aliquid dicir quam quodlibet ex con!fomi-
' &
ita major efi quafiextenfivcquo pallo
et:
iam dicicur Chril\um
élttenliv~
perfclliorem ef•
fe Verbo fecundum fe fumpro.
Negoautem perlonam effe
intcnfiv~ perteélio-
'•
11
•fi'"
rem effemia.Efi auctm pcrfelfio intenfiva qua!i
trplxa1.,,
pondus quoddam v2loris, utione cnjus uiia res
abíoluri: dicitur a:qui: :i:flimabilioac altera, vel
illi impar appretiativi:. Sic duo nummi
2rgent~i
non lime perfdtiorcs nummo aureo poncjcm
fingulorum, fed hic el\111is perfo:tior: quia ob
conditionis íux nobiliratem plus illispetir :rfii–
mari.Hoc modo dico effcnriam :i:que
ptrfcll~
cf-
fe ac perfonam,quia ob pcrfonalitaté non efi plus
F
.
appretiabilis
a
Deo ipío,nec plus amabilis:quod
[,;,:;~::
ex eo provenit,quia Deus
uc
Deus fummú bonú
'"'º"d"'–
efi:fummo auré' bono nihil efi perfeétius: cumq; '"·
die
D,ú non habearur rationc perfonalitatí1,inde
el! quod rationc illarumpcrftétior nonevadar:'
368. Hinc iOlvimr argumenmm aliud, quod
ícihcer frquerecur perfellionis
die
in tribusdi-
rt,..,;.
vinis perfon!s fimul lumpris, qu_am in
fi~gulis: ~:;'~;·;.
negamus cmm hoc propr<r rat1omm d1lhm :
~/.,,,,.;,
fommum enim bonum neque ex unius perfona-1n
.,,¡,,,,,
limis, ncquC: ex pluriu.macceílione reddi pcrfc-
élior porefl,
Seddices;Q!omodo efi fümmum bonum. cui
~od•
aliquiJ detíll Deefi autcm natura: divina: íecun-
{:;;.fo,_
dum fe fpellát:r perfonalicas,quam SS. Paires,
uc
"""'"'·'.¡
vidimus n.362.dicum die perkllioné. Ad quod
,,.,,..,,,.~,..,
refpondeo dfeíummum bonum,licerdefit¡¡erfo-
Jetjl.
nalitarum perfellio,quia"eílDeus,qui ut cal is
fic,
;fia non indiger: nam aut qua:libec confiituct
f.beum,& fic una perfona difiinguctur ab alia ia
effe Dei : am onmes fimul confiituem,
&
fic nul-
la perlona cric Dcus. Q!od cxdicendis inferil1s
magis elucebit.
Et_
ha:c_quidem ante vigi?ti an_nos ut fu?t
i,;.-:J:J~
pr:i:m1íla d1Cta veram:pofi qu:r nwemo P. 1Eg1-
""Í'"fi"
dium íupradubio 9.idem lhtuere,
&
ex profef-
(o
probarc:cujm Jingularis eruditio efl qu:i: con-
fulatur digni1lima.
.
Si
in~es
vidui nos in _hujufmodi
aílmio~e
fi:,:::"f:
propofir1 defcnores, nonmbutntts Deo qux d1- ""
fl.t••·
gniora & pcrfdl.iora fum, cum videamur rcla-
""'""•&
11onum perfcllion."m te_nuarc.
Re~ponde_~ ne-¡;~:;;:
gand" quod affunmur;co11anum emm pouus ex
'""lit•'"'
nofir2 pofftc aílertione dtduci : quandoquidem
pro}'"g
114
tJ
divin:i: nacur:i: id,quod cfi d1gniílimii,1ribuimus:
.
<um quo non ílac relationuoi in eodem genere
excellentiam foblinme. Q!amvis aliunde e,15 vi–
deamur extollert extollendo natuum, cujus illa:
fom termini
:
eorum enim perfellio ex re termi-
nata & modificota crefcit.
L"
•
,
369.Terri~ o~jicies. ~a~erefi per~eélus
onmi
~~.';~~
modo perfeél1on1S carem1s 1mperfeél1onc ;
~rgo
q••Y••
rdatio non dicir
perfelli~n.ern.~mecedens
vtde-
=".:!
tur certum.Nam Carhol1c1saunbus borrendum
.¡.
1
accidit quod aliqua períona divina non
fit
pcr-
t<'.".,
Íe~a
omnimodc¡> perfeélionis caremis imperfe–
llione.Confequemia amcm ciare íequicur. Nam
perfeltio'qu•m habec P•terin
effc
Patris, non
efi in Filio ,
&
e
comra. ldemque tíl deSpiricu
fanllo.
Relpondeo amecedens veru_m
effc
!ic
imel~e- :.:~"~'
élum,ur Pater
fic
perfeélus ommmodo perfe[t10·
"'"""~
...
nis carentis imperfrllione in ratione Patris ,
&
i•h••
••·
ita concedimus. Sed
ex
eo non fequicur debere
,,.,,tm.
e!fc perfeélum perfeéliooc Filii,quiaex eo frque-
recur