Seéfio V.
1!roblemtt
4.
Vt
fe
7Jeus
comprehent!at.
Drvi1
14
-co-
nem cogoitionem eíle irnag\nern, necdfario
fa–
g1>1t10 no11
tel durn eíl: in divina
five
circ:i e.amdem cogni–
eft
propri'e
tionem
fü,
five difiinétum babear objelturn cir–
imagod1-
tmarum.
ca ipfum Deum: imago enim proprie diéta rea-
lem exigir diltinélionem , c-l1m
&
imitationem
dicac protorypi: nihil autem feipfürn realiter
imirarur,aut lui ipfius eíl: prototypus,qui & ori–
ginalc.: dici folet
&
nihi etiam fui ipfius poteít
Habet au-
effe origo.Nihilorninus aiiquis modus affimila–
um ratio-
tionis cont:edendus efi per fpeciem expreffam,
nem aliqua
quam omnis dicic cognirio,curn objefrurn fadat
affemt/11110°
r.
·
¡¡
n
·
r
•
•
i·
ms,
prre1ens JOte e1...lUI,non per 1e,ergo mtenttona 1-
ter,&: ita per aliquid, quod ipfu¡n reprrefemet:
reprrefentatio autém iimmrudinem aliqualem
didt,
qure
non repugnat ubi efi formal
is
difün–
étio
üu:er cognitionem
~
objeétum.
Sinettddi.
669.
Illum ergo dicendi modl)m , &
fob–
t1one a/1-
junétos a1ios compleél:endo dici poteíl:,Deum
fª
"t/°.f
cogrioícere cognitionem fuam fine additione
:,:e.xpica.
alicujusformaliratis per virtualem aut erninen-
cialem reflexionem, cum
ta~en
proprie ralis
non
fit: ,
quia rcflexio aétum difiinéturn de–
fignat : unde ut reflexa non dicit fpeciem ex–
preífam aut
~ffimilationem
objeéti , quia for–
maliter non
e!t
di íl:inlta
-:
ut
vero rerrninatur
ad proprium objelt:um, illam dicit,
&
guia pa–
rírer cognitio fui experiemiam atfert , ex eo co–
gnoícit Deus fe cognofc:ere fine ulteriori addi-
Tn{tanti.e
rione.
Ubi
íi infles ,cognofcer
e fe cognofcere,eíie
foktr9.
proprie cognoJcere,
&
ita
form:i.liflill"e dicere
expr
ílionem reí cognirx inrentionaliter,& wn–
feq
u nter
aílimilacionem.Totu~
concedendurn
efi,
fed non propterea
elfe
diíl:ínll:am affimila–
tionem, {ed
i11am
ipfam, qµre efi talis refpeé1:u
objelti,
&
conleq uenter prxfiat
uc
ipfa per feip–
fam poífit cognofri ; quia reprrefenratio ilJa in–
tencional is adeó emínétis eíl rationis ut
mrum–
que pr::dhre poffic
:
efi énim rnanifefiatio ex–
cellemiílima,
&
ita divino inrell
éh1i
per fum–
mam ideotitatem inm:x:i
fdpfam
reddit: mani–
ft:fiam.
P
l'I.
•
670.
Poteíl: pr::eterea dici quod,licet divina
ote
1•
"'
•
•
•
,
d
r
•
tr.
gri1tio ejfe
cognmo
ut
prrec1se
a
1e termmacur non po1111t
al1quomodo
habere rationem fpedei e:x:preffa:,ut vero termi–
/peff..,i
¡,x:
natur ad fe fimul
cum
aliis perfeétionibus illam
f;fiu: ui
poílit habere, fi..c enim efl: difiinétum objeétum
·
calis cognjionis , quod ipfa etiarn cognirio in–
tegrar.
~emadmodum
ct'tm cognoícimus com–
munem rarionem cognitionis,& eam definimus,
ípfa
coghitio cognoJcicur dfre&:e fub wmmu–
ni radone,quia Gmul cum a.liis unum confiimic
objeét:um.
Et aliqu4-
Licec aurem ira dicenduni
fir
&
nu1la ad–
l•1
rnfimtus
denda formali
ras
objeétiva, curn eo ftat procef–
t;J~?fi~
fus
ille
virmaliter ÍFlfinitus, .de quo
n.
664.
Et
fine inconveniente
potcíl:
concedí , cum funda–
mento :tliquo in rebus ipfts,quia
in
creatis nulla
eft
cognitio qux per aliam non poffit cognofci:
cumque Deus ira rngnoCcat
m
meliori habeat
modo , quod
per'
cognirioocs crearas habetur,
coucedeod_,
eft
illi cognirio cujufcumq; cogni·
tionis
perl1 él:íffim modo,qui non tollir quomi-
1rns aliqualis fimilitudo cum crearis cogni–
fionibus imerveniac, unde'
&
aliqoale eíl: ad
9ifiinaionem afferend
m
fundimentum; mini–
mam tamen ,
&
fecu ndum majorem expreffio·
11em. De
q
uo hxc
fatis,
fi
tantum admoneam ut
proceífos diétus non obfiet comprehent'ioni,de–
bere explicad juxta diéta circa fecundum i11um
modurn, dequo n.
665.
quod fcilicer nulla
co–
gnitio fit,quarri Deus direéte non cogno[c'at Ii–
cet origine pofieriorem' quia
ea
non obfiame
pofl:erioritate poffont eíle firnul cognitione.
P1t0BLEMA.
V.
Deus
quomodo
fe in creaturis
co–
gnofcere queat
:>
cum
illius co–
g.nitio
fit ab ipfis
inde–
pende.ns.
§.
I.
Diverf1tfententi~? t17'
tzotanán
qtt11,dani.
•
fc
.; •
e
1·
¡
r.
b
.
Cum-co·
671.pR1ma entetla uc p
11
01op atur,ut
qut-
gnoftumlr
dern intuitiva
&
quiddirativa cogntdo
<nat11rd
c:rearurarurn in Deo debeat adrnitti,ficut & de,
Dd
e~
duM .
•
•
r
,
D
,,,
fi "
ari <cgni.
penden
me
1
p1 arurn
a
eo; ea autém po
ll<l
c:o-
tiones
Jén-
gnitiorte aliá in D eo
refultat~
formalirer
difün~
tentw ali·
étarn, qua teipfurn ur caufam cog1;10fcic, quare-
'luorum,
nus fcilicet eft: rerminus ralis relationjs depea-
.
dentire, qure eíl: in creacura.
Sicut
curn Deus
cognofcit relatione·m paterrutatis
in
Parre,
&
terminurn talis relationis , dure
ibi difiin-
ltre cognitiones
fuat,
una Paternitaris,
{}c.
alia
rermi.ni.
Sic
P;iter Alarcon Difpmatione
2.
F~AIAr~n.
Cap.2.Secanda contrarium fentit, aíleritque,Deum
Alut un1tm
r
•
•
r
• •
fl4tum1
1e m creatuns cogno1cere , qua:: cognmo re-
fadne
.~s
fpeél:u objeéti direlH
efi
c:omprehenfi va inrniti·
effeco~prt·
va,
&
quiddirariva ; refpeél:u vero objeéti in-
henfo1,,,m
direll:i efi tanturn eminencer abftraél:iva,
&
non
~er¡,.caud~b·
_,
1ec<tm
I•
formaliter,
&
ideo nec quiddicati va, nec com-
refli,
prehenfiva,aiíi tantum eminenrnr auc xquivalé-
ter; quia non
funt
ibi
formaliter duo }udida,
aliud , quo affirmerur creaturas d.icere ordinem
rranft
~ndentalern
ad
Deurri, aliud, quo affirme-
tur
Di
um exiíl:ere , aut
e
ífe unQm:
fed
tantnm
\
datur
rmaliter prirnum
judici.umcirca c:rea-
ruras
d autem eminenter feu requivalenrer,
quia e¿.
¡imo
legitima illario fi.eri poffet,
nífi
ei fübeffer irnperteél:io, 'qux efi in difcurCn. cum
unum ex alio prius cogoiro dedueitur.
.
672.
Notandum Primo, cognofci unum
in
~dfi-
1•
d
1
d
r
,
•
·
l:fl:
llnU'f1a C{)41
a
t~,quo
a
p~:t1e~s ar~mer
{
rn
eo conJ:J e!e,
gnofc,¡
11
quod wmrn
pnmano,
d1reéle,
&
per fe
ac
pnn-
"lio.
cipa!Íter cognitúrn
fir
ratio c:ognofc:endi aliud,
quod
in
obliquo
&
indireéte
le
habeat,
&
eade
cognirione tangamr:ficut cau
fa
cognica efi ratio
cognofcendi
effi
&um,poremia
efl:
ratio c:ogno-
f.t:endi aéturn,
&
aél:us cognofceaai potentiarn,
quia cauf
a , potencia ,
&
aél:us
movenc
ut
ta-
les,
&
fic
fec.umtrahunt terminorum cognitio-
nern.
Notandum Secundo cognmonem intuiti-
~_id
(f·
vam
&
abftrall:ivam difiingui , circa quam di-
~;~'º
ab–
fiinétionem efi'fenremiarum varíetas,
dutn
ali-
&
qui
volunt abfhaé1:ivam eífe rei non exiíten-
11a
ris,vel rei in aliqua
fu a
imagine, quod non efi
folidurn,
&
ita ilhs alirer e"plicuimus. num.
57·
lllud fpecialern haber difficultacem, an cum
R
2.
res