Jec1io
17"1.
Prob!evin
1.
Scientia
poj]i!?tlii1m
conmxa
&e;
203
riori dicatur, illa non repugnat Deo.
F'Vttjioex
p9~ .Nec
dicas repugnare connexionem cum
depmdmt1tt
creamris,ira
lit
Deus effe nequeat fine illis,quod
ª"
>mprrfe-
camt:n rc:l'peét u divinarum perfeaionum non
[fo,
jea accidit ;
neque enim indeeentiam arguit
quod
Dcus
a
íuis perfeétionibus dependear,iic–
ut r.rgutret depend ntia a crearnris, q ure f.lcuc
imenf1:ltaJ lunt,i1:a
&
quidq'l1id cum i!Jis talem
haber onnexionem, ut fine,illis eífenequeac.
Ne
ingu;im
di~as,
quia tonun hoc non inducir
aliguid Deo indignum,mpropterd debeatcwn-
Cuie.fficaci-
nex :o denegari. Cum imperfcélo eoim potefi:
w
o'f/li-
habere connexionem i
II_ud,
i.n
quo perfeéHo efi:
trJr,ex
phy-
caufam eífe imperfeél:i, aut aliter ad illud ter...
fiM~
011
•
minari. Et quidem
fi
hu
ratio quidquam pro-
¡ux1one.
_
b
.
r
,
r
l
;.Ratio tx
e~'!;lfÍti41~
rlr)11lt{lf'Ulfl
perfeflumít,
Yrg,etur ex
doctri11a
•d,,erfan–
tium de
lbynura,
arc1, ex
ea
herec non 10lum tramcendenra em
ordinem repugnare, fed eriam namralem
&
phyficam conm:xionem, quam habere divinam
cogniriooem
Cll)ll
creatnris poílibilibus
dl
ab–
folure'neceíTarium ;-- quia
per
nullam potentiam
fieri
porefi
ut
detur
illa,
&
non detur objell:um.
Ex
quo argui pro noíl:ra potefi: poJitione.Nam
c::onnexio phylica fiar fine imperfeétione,
&
de-;
pendemia,
fi
etiam ralis vocanda fit
:
erg0
in
illa non eít irnperf'eél:io, qua: plufquam phyGca
<lidtnr,cum tanrurn ex racione dependemire ar–
guatur. lmperfeétum ergo poreíl: perfell:e refpi–
ci,quia
imperfi.él:a fcire,
&
ea faGere pofle,
ma–
gna
perfrll:io
dt
,quíjl
non
fonr
imperfecta pri–
vative eo guod
aliquid i!lis defir,
fed compara–
tive,
quía
licet in lÜo geue::re pt rfrll:a,oon plane
participanr
fui
princip11 perfeétionem. -
694.
Tercio a1guo. Nam
ti
per impoílibi!e
deficeret Deo aliqua perfrétio, confequemer de–
ficeret aliquid in !Cientia,
qua
tnodo cognofci–
tur, ut
efl:
comperrurn
:
etgo
&
deficieotibus
creaturis aliquid etiam intrinfecum no
1
dfet
in
illo, quod modo e!t. Coníeque1tÍarn pro-
1
bo. Nam Gmifüc:r dici porefi,fcientiam Dei
prout terminatur ad objell:um primarium, ad
natura_!11 fcílicer divinarn, habere ranram p rfe–
ltionem,
lit
illa formalirer ad alía cognofcenda
fufficiat ,
fi
poílibilia fiot
:
Gn
rninus nihil illi
deficier, arguendo fü:m illi arguunr,qui pr:rter–
ea
ponunt,Artrib~ta
e[e objec1:um fecundarium
divina: fcienrix.
Urgeo ex
iplis
eamdem rationem
:
dicm1r
enim ex eo quod modo Chyma::ra
fit
impoffibi–
Iis, nihil D o intrin(ecum di.:ficere;
&
ita etiam
fequi, quod
íi
crea~ura:
redderenrur impoílib_i–
'Wume cu-
les, nihil deeífet. Tunc •Gc. Ergo
fi
immenfüas
~ond:~.
Dei eífet impoffibiiis nih1l dedfet
fcieutire.
11-
latio efi: clara. Nao;i fi eífec impoílibilis, ,eífet
Chymxra ; ex eo
aut~m
quod Cbymrera non
(ontra
P.
H rmelmá
fpetia ·1ter
a~~wtur
f!.Jtumtcm
1mpef?h!t
non poffe
º''''~t11m
eff~
dt'Pin.t
Omnipt·
tenti.t,
cognofc::ltur modo, nihil
Deo
deficir.
695.
Et ulterilis inflo conrra P.Hemelmam,
c¡ui
rem
magts ex
profríTo
lufcepit
defenden–
dam. Nam ipfe Tiru lo 7.' Difput.5
.cap.2.
hanc
fiatuit Conclufionern :
Id
qt/Qfi
cfl
feéÍmdum
Je im–
po(Sibíle, non caderc
J11b
QbjeElum
divín,:e complacen–
Ú1e
am omnipotemitt,
Tfml"gm1111,
&
P.hiluf~pho
Nlm,
11tq11e
índ11bitat~
certítudmij axioma
efi.
Sic
ille fbtuit contra modernum Magiíl:rum do–
cenrem,objeé1:um Omnipo_renrix eífe ens im–
poffibile, quia
i!la
quamum
efl:
ex
le
ad
illud
fe
~xtendir
,
&
ita ad conj unltum ex Eíle
&
non
Efü.
Qgod q_uidern
cum
Iegiífet
in
Codice,
in
quo talls
e
Cathedra fuerar cxcerra dolhina,
farerur
{e
aira manf,ífe admiratione defixum.
Er quidem merito quia Parado:xon efi:
a
vera
~od
tawie
PI
·¡
r
l ·
TL'
·
¡·
~d
,
e;:t11u
do·
11 01op 11a
&
11eolog1a
a
1enum.
~""
cene
ctrma
fe~
<-JUod ex eju{dém fenteoria
far
is
dEcacirer dedu-
1u1r11r,
ci videarur: quod
Ge
ofiendo. Si crearurre
dlenc
impoílibi les , maneret Omniporcntiacum
cota
fua intrinfr:ca pcrfeétione, quam ha.bet modo.
Tune ulcra. Ponamus reddi poffibiles.
~o
1·
eventu fatendum efi neceífario eífe objeél:uin
Omnipotencia:: ergo Omoipotenria e_x fe talis
efi:
ut
verfetur circa omne pqffibile,
íi
tale
fü;
&
ita ciare fequimr verfari circa impoffibile
fob ratione poílibilis conditionalis. Unde ha-
bebit poten'tiam ad producendas infinitas
<leo~ ,
.,rum myriadcs, ad onrne genus peccati perpe-
tr~nd
urn,ad
(e
ddl:ruendum, ad orhnia abfurda,
repugnantia, horrenda,& non folum
fe
indign.a,
fod etiarp cogiratu.
,
•
6?.6.
p-bi citar!
Au~l:ori~ .r~fponGone~
mi-
Ct1ius nw
mme fansfacere v1debu gmhb('t cap. ). citatz
fidt!J;,ctt
D ifpur.5. n.
5.
&
feq uenribus, quia in primis
refpo11fi11.
'
non eíl: accommo<l ata cafui
~
nobis propoGto.
Deinde. Qiod aitex impoílibi!i byporhefi om-
nium creaturarum
folum
inferr¡ quod per
fo-
lum terminurn fiarer,non per
(e
Deum
j)
las.pro..
duc:ere, eo quod Omnipotenti::e
terrninu~
ran-
tum efi: poff1bile ,
&
comradiétionern non
di-
cens; quod c:um in ea hypothefi non conveoiret
creaturis) fed implicatio contradiétionis,
non
poffer eas producere: qua:
funt
mera
ipÍtus
ver-
ba,
fic faci!e confotacur :
Qiia
t.;l.lis implicatio
non impedit quorninus impoffibilia
finr
obje,
étum Omnipot;enrire
:
ergo impoílibile íub
il-
lius obj él:um
c:adit.
Cene cum aliqqid
eíl: om·
nimodis abfolutum, quidguid exfrinfecus acci-
dar, omnino invariatum rnanet: ergo ct'im ralis
pooatur
,Omniporentia,iovari~ ta
manebit,
Gve
creaturre poffibiles redderemur
j
mpoffibil'es,
fi-
ve
e convedo, & ita
fub
quacumque confidera·
tiooe impoffibile llt poílibiie erir ejufdern obje-
éh1m.
·
Nedr amia:vis-effugirnr,
úim
dicirnr per
Vim
~-
r
·
fi
'
d
r.
fi'
jbne1.a
11011
1olum ter
111um
nare,quo crearurre,
u
e ent
effUj;i
oJi-
impoffib;
produc:i non poffenr: quía
&
ad-
ditur,
verfarii
n
~ liud
dicunt, cu
en
aíferunt impof-
fibile
m
pt, ile eíle objeél:umOrnniporenrix.
Q!Od
G
dicátur implicare ex parte Dei,
jam
hoc eít
fibi
contradicere Auétores illos,quibuf–
cum depugnamus, ponentes repugnanti:2m ex
parte rerminorurp.
Et
fi
difcrimen fiamant in–
rer aliqua dicentes guredam repugnare ex parte
Dei,q uredam ex parte tantum ter
mi
oorum;
ur–
gen
di
clariílirpe. Nam quocumque illorum de–
tignato, verum eíl: quod
fi
eífet bonum,
1
efiet
a
Deo amabile; ideo enim amari nequit, quia
dl:
malum:
fi ergo bonum, arnari polfet fiame
eadem invariaca voluntate.;
&
conG quent_erco–
goofci,
&
fleri; quia._om.niurn objeél:um eíl: bo–
- num poíllbile,
í1
tale
fit,
am reipfa, aut ex
fup'""'
pofüione impoffibilis. Qia: ratioo
s
vid
mur
rem ifiam aperte demonfhare.
697.
Ex numero aurero
1
r.cap.
2.
Difput.
1.
Soltitio
111
Tir,9
alia deducenda
fol~mo.
Concedic
enim
,.~11rt'1
1
s
mura1
dum
O
um , quia fuppon1rur
in1poffibi-
e¡ufdem.
le, quod fcilicct res,qux
ab rert'rno
fui
e
ímpoffi-
hilis,
in
cempore redda
ur
poffibJlís
:
n:im
pro-
pofüio
j