Previous Page  231 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 231 / 518 Next Page
Page Background

Jec1io

17"1.

Prob!evin

1.

Scientia

poj]i!?tlii1m

conmxa

&e;

203

riori dicatur, illa non repugnat Deo.

F'Vttjioex

p9~ .Nec

dicas repugnare connexionem cum

depmdmt1tt

creamris,ira

lit

Deus effe nequeat fine illis,quod

ª"

>mprrfe-

camt:n rc:l'peét u divinarum perfeaionum non

[fo,

jea accidit ;

neque enim indeeentiam arguit

quod

Dcus

a

íuis perfeétionibus dependear,iic–

ut r.rgutret depend ntia a crearnris, q ure f.lcuc

imenf1:ltaJ lunt,i1:a

&

quidq'l1id cum i!Jis talem

haber onnexionem, ut fine,illis eífenequeac.

Ne

ingu;im

di~as,

quia tonun hoc non inducir

aliguid Deo indignum,mpropterd debeatcwn-

Cuie.fficaci-

nex :o denegari. Cum imperfcélo eoim potefi:

w

o'f/li-

habere connexionem i

II_ud,

i.n

quo perfeéHo efi:

trJr,ex

phy-

caufam eífe imperfeél:i, aut aliter ad illud ter...

fiM~

011

minari. Et quidem

fi

hu

ratio quidquam pro-

¡ux1one.

_

b

.

r

,

r

l

;.Ratio tx

e~'!;lfÍti41~

rlr)11lt{lf'Ulfl

perfeflumít,

Yrg,etur ex

doctri11a

•d,,erfan–

tium de

lbynura,

arc1, ex

ea

herec non 10lum tramcendenra em

ordinem repugnare, fed eriam namralem

&

phyficam conm:xionem, quam habere divinam

cogniriooem

Cll)ll

creatnris poílibilibus

dl

ab–

folure'neceíTarium ;-- quia

per

nullam potentiam

fieri

porefi

ut

detur

illa,

&

non detur objell:um.

Ex

quo argui pro noíl:ra potefi: poJitione.Nam

c::onnexio phylica fiar fine imperfeétione,

&

de-;

pendemia,

fi

etiam ralis vocanda fit

:

erg0

in

illa non eít irnperf'eél:io, qua: plufquam phyGca

<lidtnr,cum tanrurn ex racione dependemire ar–

guatur. lmperfeétum ergo poreíl: perfell:e refpi–

ci,quia

imperfi.él

:a fcire,

&

ea faGere pofle,

ma–

gna

perfrll:io

dt

,quíjl

non

fonr

imperfecta pri–

vative eo guod

aliquid i!lis defir,

fed compara–

tive,

quía

licet in lÜo geue::re pt rfrll:a,oon plane

participanr

fui

princip11 perfeétionem. -

694.

Tercio a1guo. Nam

ti

per impoílibi!e

deficeret Deo aliqua perfrétio, confequemer de–

ficeret aliquid in !Cientia,

qua

tnodo cognofci–

tur, ut

efl:

comperrurn

:

etgo

&

deficieotibus

creaturis aliquid etiam intrinfecum no

1

dfet

in

illo, quod modo e!t. Coníeque1tÍarn pro-

1

bo. Nam Gmifüc:r dici porefi,fcientiam Dei

prout terminatur ad objell:um primarium, ad

natura_!11 fcílicer divinarn, habere ranram p rfe–

ltionem,

lit

illa formalirer ad alía cognofcenda

fufficiat ,

fi

poílibilia fiot

:

Gn

rninus nihil illi

deficier, arguendo fü:m illi arguunr,qui pr:rter–

ea

ponunt,Artrib~ta

e[e objec1:um fecundarium

divina: fcienrix.

Urgeo ex

iplis

eamdem rationem

:

dicm1r

enim ex eo quod modo Chyma::ra

fit

impoffibi–

Iis, nihil D o intrin(ecum di.:ficere;

&

ita etiam

fequi, quod

íi

crea~ura:

redderenrur impoílib_i–

'Wume cu-

les, nihil deeífet. Tunc •Gc. Ergo

fi

immenfüas

~ond:~.

Dei eífet impoffibiiis nih1l dedfet

fcieutire.

11-

latio efi: clara. Nao;i fi eífec impoílibilis, ,eífet

Chymxra ; ex eo

aut~m

quod Cbymrera non

(ontra

P.

H rmelmá

fpetia ·1ter

a~~wtur

f!.Jtumtcm

1mpef?h!t

non poffe

º''''~t11m

eff~

dt'Pin.t

Omnipt·

tenti.t,

cognofc::ltur modo, nihil

Deo

deficir.

695.

Et ulterilis inflo conrra P.Hemelmam,

c¡ui

rem

magts ex

profríTo

lufcepit

defenden–

dam. Nam ipfe Tiru lo 7.' Difput.5

.cap.2.

hanc

fiatuit Conclufionern :

Id

qt/Qfi

cfl

feéÍmdum

Je im–

po(Sibíle, non caderc

J11b

QbjeElum

divín,:e complacen–

Ú1e

am omnipotemitt,

Tfml"gm1111,

&

P.hiluf~pho­

Nlm,

11tq11e

índ11bitat~

certítudmij axioma

efi.

Sic

ille fbtuit contra modernum Magiíl:rum do–

cenrem,objeé1:um Omnipo_renrix eífe ens im–

poffibile, quia

i!la

quamum

efl:

ex

le

ad

illud

fe

~xtendir

,

&

ita ad conj unltum ex Eíle

&

non

Efü.

Qgod q_uidern

cum

Iegiífet

in

Codice,

in

quo talls

e

Cathedra fuerar cxcerra dolhina,

farerur

{e

aira manf,ífe admiratione defixum.

Er quidem merito quia Parado:xon efi:

a

vera

~od

tawie

PI

·¡

r

l ·

TL'

·

¡·

~d

,

e;:t11u

do·

11 01op 11a

&

11eolog1a

a

1enum.

~""

cene

ctrma

fe~

<-JUod ex eju{dém fenteoria

far

is

dEcacirer dedu-

1u1r11r,

ci videarur: quod

Ge

ofiendo. Si crearurre

dlenc

impoílibi les , maneret Omniporcntiacum

cota

fua intrinfr:ca pcrfeétione, quam ha.bet modo.

Tune ulcra. Ponamus reddi poffibiles.

~o

eventu fatendum efi neceífario eífe objeél:uin

Omnipotencia:: ergo Omoipotenria e_x fe talis

efi:

ut

verfetur circa omne pqffibile,

íi

tale

fü;

&

ita ciare fequimr verfari circa impoffibile

fob ratione poílibilis conditionalis. Unde ha-

bebit poten'tiam ad producendas infinitas

<leo~ ,

.,rum myriadcs, ad onrne genus peccati perpe-

tr~nd

urn,ad

(e

ddl:ruendum, ad orhnia abfurda,

repugnantia, horrenda,& non folum

fe

indign.a,

fod etiarp cogiratu.

,

6?.6.

p-bi citar!

Au~l:ori~ .r~fponGone~

mi-

Ct1ius nw

mme fansfacere v1debu gmhb('t cap. ). citatz

fidt!J;,ctt

D ifpur.5. n.

5.

&

feq uenribus, quia in primis

refpo11fi11.

'

non eíl: accommo<l ata cafui

~

nobis propoGto.

Deinde. Qiod aitex impoílibi!i byporhefi om-

nium creaturarum

folum

inferr¡ quod per

fo-

lum terminurn fiarer,non per

(e

Deum

j)

las.pro

..

duc:ere, eo quod Omnipotenti::e

terrninu~

ran-

tum efi: poff1bile ,

&

comradiétionern non

di-

cens; quod c:um in ea hypothefi non conveoiret

creaturis) fed implicatio contradiétionis,

non

poffer eas producere: qua:

funt

mera

ipÍtus

ver-

ba,

fic faci!e confotacur :

Qiia

t.;l.lis implicatio

non impedit quorninus impoffibilia

finr

obje,

étum Omnipot;enrire

:

ergo impoílibile íub

il-

lius obj él:um

c:adit.

Cene cum aliqqid

eíl: om·

nimodis abfolutum, quidguid exfrinfecus acci-

dar, omnino invariatum rnanet: ergo ct'im ralis

pooatur

,Omniporentia,iovari~ ta

manebit,

Gve

creaturre poffibiles redderemur

j

mpoffibil'es,

fi-

ve

e convedo, & ita

fub

quacumque confidera·

tiooe impoffibile llt poílibiie erir ejufdern obje-

éh1m.

·

Nedr amia:vis-effugirnr,

úim

dicirnr per

Vim

~-

r

·

fi

'

d

r.

fi'

jbne1.a

11011

1olum ter

111um

nare,quo crearurre,

u

e ent

effUj;i

oJi-

impoffib;

produc:i non poffenr: quía

&

ad-

ditur,

verfarii

n

~ liud

dicunt, cu

en

aíferunt impof-

fibile

m

pt, ile eíle objeél:umOrnniporenrix.

Q!Od

G

dicátur implicare ex parte Dei,

jam

hoc eít

fibi

contradicere Auétores illos,quibuf–

cum depugnamus, ponentes repugnanti:2m ex

parte rerminorurp.

Et

fi

difcrimen fiamant in–

rer aliqua dicentes guredam repugnare ex parte

Dei,q uredam ex parte tantum ter

mi

oorum;

ur–

gen

di

clariílirpe. Nam quocumque illorum de–

tignato, verum eíl: quod

fi

eífet bonum,

1

efiet

a

Deo amabile; ideo enim amari nequit, quia

dl:

malum:

fi ergo bonum, arnari polfet fiame

eadem invariaca voluntate.;

&

conG quent_erco–

goofci,

&

fleri; quia._om.niurn objeél:um eíl: bo–

- num poíllbile,

í1

tale

fit,

am reipfa, aut ex

fup'""'

pofüione impoffibilis. Qia: ratioo

s

vid

mur

rem ifiam aperte demonfhare.

697.

Ex numero aurero

1

r.cap.

2.

Difput.

1.

Soltitio

111

Tir,9

alia deducenda

fol~mo.

Concedic

enim

,.~11rt'1

1

s

mura1

dum

O

um , quia fuppon1rur

in1poffibi-

e¡ufdem.

le, quod fcilicct res,qux

ab rert'rno

fui

e

ímpoffi-

hilis,

in

cempore redda

ur

poffibJlís

:

n:im

pro-

pofüio

j