4000003585

167 / 510

DE V lVERSALIBVS LIBER n. D1S E T. vrn. I 3
ad fecundum, \'bi fere noftram repetir folutio· faJia non fin~ularia; quia alioq i pr~cise h ~al..:
nem. Ad fecundum dicit14r (mq uit ille) 'l"ºd intel- bum eflet pnmum concrarium huic nigro, vel
leaus polfibilis efl virtus palfiua, & illa pr~fupponit aliud al bum, q uod cll inconueniens: quia runc
fuum obie[fom · fed. intdleftus pr~fuppo· cffent tot contrarictates prima!, quot i
ntt , quia non e/l virt11s pa/]iu•, ' autem 11an contrari~, .ergo~ S~c Seo rus d.Mctaph. u.
eft obie[fum efos j fed qr,od quid e/1 in pbantajmati· :i.Rcpcuttn 2.d1ílrnlt.;·qu.1. nam.s.
bus; & vni14crfale efi /inis ei11s • Q.uomodo ~ucern §. 2. l· Itcfpondet Caietanus, extrema con–
coha=rent bree cu1n ijs , qua: fibi contrarius trarietatis cffe res ipfas, non res particulares vt
doc ui t ipfe in 2. diílinll. J 6. Videri nt fe:- fic, neq ue vniuerfales, aiioq ui res non vniucrfa.
quaces . les fcilicet h~c albedo,& h~c nigredo non cffi nt
~- 14. Tcrriu1n argumentum. Obicétum, conrrarix. Sed nec hanc folutioncm impugnar,
fcu fub1e"1um se· entia.! in q uantum obicél:u1n auc men1orat citatus Scotirta Rada.
pra:cedit intelleltoncm; Sed v t fic eíl: vniuer· §. 22. Scxtum argumenta m. Nullo confide·
falc; ergo vniuerfa!e prrecedit omnem incelle... rante intellcélu horno generat homin~m, &l
d:ionem, Scotus 7.1\fetaph.q.1 s .num.~. ignis ignem: ergo eíl: aliqua vnitas realis, & non
§. 15. Dices, vniuerfale in all:u imponaru íingularís, p~r quam generatio ht vniuoca, nec
duo, fcilicet rem , & apticudinem rei. Res ip· enim in tell élus coníidcrans facit generationem
fa eft obicd:um; aptitudo aurem ell: modus obie- eílc vniuocan1;fed cognofcit eífc vniuocam. co·
di, feu condirio ,' fine qua res non eíl: obicaa, tus d.Metaph.qu.13~num.12.rcpetit qurel1.18. n~
fufficcreque, quod res ip a, qure eíl obieélum I·rcpetitin 2.dift.3.qu.1. nu.6: Dices eam non...
prrecedat fcicn•ü1m , , & in tell lhonem, & non dfe vnitarem, fcd fimilitudincm. Contra: quia...
modus obielb; n1axíme cún1 modus non fit, proximum fundamentun1 fimilitudinis elt
qui cognofcitur , fed fub que res cognofci- vnum ex Ariílor. 5.Meraph. Sed non vnum nu–
tur fimul te1npore • Sic Capreolus, Caiera- mero: ergo. Scorus 7. Mecaph. qu.13. num. 10. id
nus, &e, repericqu. xs.nun1.1.repetit tcnioia 2.ciiftind.3~
s. 16. Sed contra prin10 inílat Scotus : quia_, q u.1. num 6.
nullo coníiderante inrellcél:u, nó cric vniuerfalc §. 21. Caietanu~ iam pridem cneruauit argu•
in aéln, & ita fcientia habitualis non dfcr obielti menrum,& inftantiam,aíens, fimilitudinem,q ua::
vniuerfalis in allu. Conrra fecundo. Obieél:u111 íola facit gcnerationem elfe vniuocam fundad
in quantum eft prius aélu, non intelli¡itur fub fupra duas res habentes mucuana ncgarionem...
hoc modo: ergo vel füb nullo, vel fub oppofito diflinéiionis formalís, puta duas hnmanicatcs.
modo, quia ve eíl: obie(.1un1, aliquem modum.... Addic etiam, quod dato,quod vnitas ctfet funda~
íibi d terminar. mentu1n fit u r generans, &: gcni·
§. 17. Bcne foluto argumento, refpondet tum,inde non a habere aliquid vnucn
Thomifia ad iaftantias dumraxat: Ad primam_, commune vrrique, d omn1ittitur falladL.
concedir rotum~ nec inde vllum infcrtur abfur... confequentis dum fic arguitur : non funt diuiía
dun1. Quia q ualis fuerit fcienria, tale eft obie- formalrrer, ergo funt vnum formaliter. Vicle..s
dum. cien tia ia aau erit obielti \'níuerfal1s in_,. ipfum, & nos Diífert. 5. Theon:m.4.§.4.z,
allu, fcicntia in poten tia vniuerfalis in poten tia, §. i4. Hic aduerras, Mcrinerum in'rer obic··
& fcíentia in habitu, vniuerfalis in habitu, quod üiones aduerfariorum hoc fibimet argumen–
tunc accidJt, quando CUm VOlUffiUS j pfu ffi faci- tUm Obijc re, V idelicet: obieElU'11 pr~cedit potenti1•;
mus. A.d fecundam:conccífo antece vniuerfa!e efl obietlum intelleéius: ergo vni11trfale prA–
confequentiam,ciufque probation~s cedit intelleél¡.Rcfpondet ipfe, ac diluit illud ea–
Quia effencia ob1ellorum , vt talls rah1c dcmmet folutíone, qua vtunrur Thomifia:;quín
omni n1odo. Sic cica ti Doll:orcs vide umentum elfc fui Scoti loco ci•
§. 18. Quartum argumcntum.Relatio men• tato 1 s.num.5. Afi: fundamentum...
furz etl realis; fcd illa undatur in aliq uo vni- Dolloris non erat ita · Djfcipulo inter vulgares
ueríali. Probatur: quia oporter, aliquod vnum._, obicltioncs reffellendum; fed modeftc amplc•
cife in omni genere menfuram, & merrum om· llendum,auc interprctandum. Adde,quod illam
nium,qure íunt illius generis; fed non ynum nu- maiorem íyllogifmi quam pro cuidentc fuppo–
mero fccundu1n Aritlot: ergo vniuerfalc.Sic ar- nít Seotus, & cuí omnino fua dollriaa nititur irt
guit Scotus 7.Meraph.q u. 13 .nu.m. I o. re ecit qu. 2 ..difi.J.qureft.1. num.2. relinq uit Merinerus, vt
1s.nun1. 2 • reperit in fecundo d1fi.J. q~x t. I.n-3. inurtam, dubiamque, aiens~ ,.~Jdquid fit dt m.tio·
§, 1 9 • Reípondet C iec~nus, meoí ~am ~on ri, (folum enim t/l vera in bis,qu~ per(e, & per pro·
fundad in aliquo vniuerfal1, neq ue fi~1g~lan vt prias fpecies attinguntur ~ potent~s) D1/iinguo mjnore111
:lit, fcd in natura vna formaliter, qure Jll flngula- &c. QuéE omn1a atjs v hcmcnter indicant, Me·
ri reperitur: qua re non cft vnum numero vt fit rinerum non pcrfpicaciffime,nec multum aueg.,
menfur ali o ·um fed ''num formali cer: quo pa- te recognouiíle irata Meraphiíicz cor" ca:. Er·
lto autem res cct vna formalitcr in rebus expli- go non foli Thomift~ voluntaria laboran elippi•
imus fupra Difien.5. Hoc argumcntum pro~ tudine legendi Se tum, vt jpf iaélabat. ,.,
pofuit 1. de Rada nobilis Scotilla par. 2. cont ro·
uef.3. arcic.1. cd refponfionem Thomirticam...a
non modó non impugnauit, fed nec meminir.
• 20. Quinmm argumcntun1: Contrarieras
eft oppoGtio reJlis, & ciu.s ~· rema funt yniuer...
Logi a ~!d~!fp1 o/4. 2 THEO-
~ .