E
I
A
V
LI E
II. DIS E T.I .
~1
3
7
§.
7. Dico
fr undo.
Vniucrfale
Log icun1
teíl: intellell:us diftinguere
vniucrfale
in
aclu
pri~
non
tit
abftrallionc inccll
él
as
~gentis
•
A
crtio
mo: Ergo per
fol~
m comparationem con1li·,
hxc facUis eft, certaque. Probarur
communi-
ruit. Minor ofienduur: Rationem
Albi
v.g.1e11
ter Agcns intclleé.1us folun1 fpecies producir,
Albedi11is
quantumuis ab(haéta
fit,
non capiec,
non cognofcit ; At
~ n i uerfalitas
Logica
(ficnt
neque dillinguet intellell:us, quodnam
vniuer·
&
cxtera en tia ratio111
coníiftit in cognofd;
falc
fit
?
q uoufq uc ad ínferiora
comparct.
N am
ergo non
fit
per ciuírnodi produllioncm intcl-:
refpellu
alcerius albi , feu albedinis poteíl: cffc.,,
lcétus agentis.
f
pecies,
refpellu aurem
Cygni
erit
Proprium:
reí.
§.s.
Dico
t
rtió.
Vniucrfale
Logicum
non
p
au
vero hominis
erit
Accidens:
Ergoqlóuf
...
fic per abílraltionem intellellus poílibilis. Pro· que intelleél:us comparet, fru apprehendat de•
batur. Cognüio
..abl
raltiua natura: humanz,
terminate
hos refpell:us, nullun1
ex
illis confi·
\'el
attingit 1llam, ve
ordinatan1
ad fingularia_,;
ciet \ niuerfale • CJ;tera
folutione
argumento~
vd cognofcit,
vt non ordinatam.
Si priml!m:
tum
dcclarabuntur.
ergo non
eít
cognitio abílraltiua,
de
cuius
ci–
fenria eíl: naruram cognofcere,
nullo
n1odo
co–
gnitis indiuiduis. Si frcundun1? ergo
non
co–
gnofcit vniuerfale Logicum, nec fucit • Quia
de cficntia vaiucrfaUs Logici
en
ardo ille'
Cll
refpeél:us
fuperioritatis ad
multa, de qui bus pra:·
icetur .
H.icnonnulli commini!cuntur abllra–
llionem
negaciuam,
&
pofiliuam ;
fcd
perpe·
ram
quidcm,
ve
infra rnonfirabo ad refponíio·
nen1 tcrtij argun1enti .
§.
9.
Dico
quartó •
V
niuerfale
Logicum
non fic per all:um comparationis compoíitz ,
e
t
facilis eciam
,&
clara. Probo •
Aél:us
fccun–
dus eífentialite fupponit primum,& ante aétua–
le111
pr.a:dicatié>(lcn1 natura
f
uppoocbatur prredi·
cabilis, ideó
eaim
allu przdicatur, qtsia proxi–
mc
przdicabili5 crat: ergo
in
co altn quo fuic
pra:dicabilis proxime, ftiam
foit
confiitu ra vni–
ucrfalis. Nec audicndus Caberus, qui opina•
tur,
p~r
vtramque
~omparationem
poffe
fie_ri
voiuerlale • Cum emm compofita
con1parat10
perpetuo
fnpponat fimplicem, crian1
fupponit
fall:Uln
vniuerfale ,
non ergo
facit.
§.
i
o. Dico quintó • Vniuerfalc Logicum
fit
pcr comparationem
~mplicem inr~JleQus
poílibilis
~
Probatur rat1one commum, qua:
PP. Complutenfibus placuit , nec mihi
difpli–
cet'
&
íuppono has propofitioncs ab
omnjbus
admitti.
l'rima
•
Vniuerfalitas Logica
cft
rela-
..:
tio
rationis, qure cft fupcrioritas rarionis ad in–
feriora.
SeettnJ/a.
Relatiuum,
feu
Relatio ex
riftotele
eíl:
cuius
totnm fuum eífe
cft ad
aliad
fe
haberc.
Tertia.
Rclatío non ponitur,
11
iíi
poíiris fundamento,
&
termino.
~u.,111.
denique . Secunda intcntio, licue
&
quodlibct
cns rationis
catcnus cíl:, quatenus aélu
cogno·
fcitur •
Ex quibus in hunc modum argumen--
tor. Aél:us intcllell:us faciens Vniuerfale Logi–
cu m eíl: cognitio praélica alicuius obieéH re la
ti•
ui , vt talis ; Ergo eíl: all:us, quo
poíito
fnnda–
mcnto,
&
termino confiituat illud
in
cffentiali
conceptu relatiui, nempe apprehendcns
totu1n
fuun1 effe ad aliud ;
fed
hoc ipfun1
dl:
comJtara..
re nataram ad fingularia: zrgo fola compara–
tio ponit extrema,
&
apprehendit refpellum re•
Jariuum uperioris ad inferiora, qui yniuerfati·
· tas
di:.
§ .
11.
Nec contemnenda cíl: M. Arauxi ar-
l
mcnr tío. Aélus dHlinguens ' vniuerfalc, cíl:
a us conílin cns illud,
&
e
contra. V
nde
qui
non diflin
0
uir, ncc coníl:ituit; Sed per nullum
a lun1 , niíi pe r compar_ationcn1 fimplkem
po~
Logica
.D.J
o n,tic
Efp1rtof4
~
THEOREMA
I
l.
'M
ens dngelici
DoElorii
aptrjtNr
;
§.
12.
HAlknus
authoritatem
Santli
Doéto~
ris
attulimus
nullam, co q uod pri–
ma froute varius apparcat,
quare
&
iuxta diuer..
titaceln fententiarum quifque
illum conatur
compellare •
At vero
íi
dollrina in noftris con·
cluíionibus
tradita perpendatur
beae,
omnia....
D.
Tho1nre
tefiímonia
pulchre pro nobis
coha:~
rerc liquebit •
§.
11.
In primis
ab
adllruentibus;
vaiuerfa·
le ficri per abftratlionem inreJlellus agenris,pro–
ducitur ille
J.
par. q
ua:íl.s
5. ar tic.
1.
vbi íic
in–
q
uit ;
Ea,
'fU~
pertinent
ad rationem
fpeciei cuiusli–
bet rei materia/is pr>f]imt
confidcrari
fiue principqs
in–
diuidualibus
,
q11ia non f1mt de ratione fpecici.
Et
ho'
e(t abfirabere vniuerfale
a
particulari
,
fiue fpecie,,, in-:
telligtbilem
a pbantafm4tibus
•
Quib s docet , ab•
firahere vniuerfale
a
particnlari
idem
elfe,
ac
abílraherc
fpeciem
intelligibilem
a
pban!afmatih11s
J
led
ab1traherc
f
peciem intelligibikm
a
phantar
matíbu'
dt
munus :agentis iutellcllus:
ei·go
ip·
fius eft vniuer!alia
conficerc.
§.
14.
Sed vcró S. DoQor noíl:ram tradit
·fententiam, ve in prima concluíione przfixi–
mus; enumerat enim duos
n1odos,
quibus na
tura nuda fingularitatibus,efi obielliue in inrel•
leélu, quan1 dicimus vniueríale Metaphyíicum,
quorum alter
eíl
aél:ualis, per cognitionem
frl·
licet
natur~
fine fingulariratibus , q uz ac.tus e
íl:
intellcll:us cognofcitiui,
id
eíl paffibilis, quo d
indicat ' aiens;
~uod
eft ab/lrabere -:1ni1'erfale
a
particulari.
Alter modus eifendi eft habitualis,
ncmpe
q uando natura per
fua111
f
peciem
im–
prcífam repra:fentat ur in cífc in
tclligibili
f
polia–
ta indiuiduationibus, quod
notatur
per
illa....
verba :
[iue fpeciem i11telligibilem
a
ph((nt4{
matibfls
,
iuxta
ca,
qure nocauimus
§.
S·
Non cquidem
PP. Complutenfibus acquiefco, qui vtramquc
claufulam confundunt pro produt1ionc fpecici
impre[re, feu vniuerfalis in reprzfenrand
,quz
fit
ab in tclledu
agente . Hic enim
facultas
quz·
dan1 cfi
co~nitionis
impos,
&
czca, quz nec
confiderat, ncc agnofcit. At Sanétus Dollor
aperte docet, eiufmodi abílrall:ionen1
effe
con•
fidcrarionem
intellellus.
Expend illa
verbL ;
Poffunt
confid.er4ri
fine
pri1uip~J
indiuiduantibus,
&
boc eft
abftrahere
vniNtrfde
«
particulari:
Ergo
pr i·
ma
el
fula de
ab{haélionc
pr~citiua
int
l
e:
ltu