4000003585

175 / 510

DE lVERSALIB VS LIBER 11. DISSER 139
remotam, & proximam. Remotiffima, ex ab–
Hrall:ion e intcllet'lus agentis confurg1t, l emo–
ta ex a ílrall:ionc p ffibtlis, qui cognokit nacu–
ram íingularitarib s nuda 1. Pro1'ima vcró e.x
comparationc incellelt us ac.1u,& po!itiue,tamen
íi nplici modo apptehend ntis ilJam, vt abílra•
ltam,& indifferent n1 · 'lul cum indiuiduís,tan...
q uam cu m rerminis ci us i ndiffercntia!,feu fupe–
rioritatis. De V niu rfali Platonico plenifüm di–
fputaui Diílcrtat.2.illam adi,n'c pigcbit. -
§. 22. Obijcies fecundó, cum Onizio aífe·
rente , per abflraél:ionem iut Jlcllus paílibilis,
C] ua cognofcitur natura fine condicíonibns indi.
uíantibus ficri relationcn1 rationjs, qua vniuer–
falc formalirer conftiruitur. 1 am vr refultet
Ens racionis, íufficit allus diret us, &. abfolu–
tus inrcllcllus attingens obiellum; poíico enim
fundamento, & termino in rclationibus reali·
bus, ftatim confurgit relario rcalJs: ergo v t re·
íultet relatio rario01s prccter pofirioncm funda–
menti proximi, &. ten.uini , fufficicc ~ogoitio
abftraltiua, qu~ dtrell:e rendar ad ob1et1um_
realc, & indirelle ad ens rationi • Confeq uen–
tia eft bona ; nec enim exigirur ad hoc, vr refa–
tio rationis babear totum fuun1 e(fc incognofcj,
quod ipfa direéle cognofcarur aau comparaci–
uo, ed fufficit, quod all:us tendeos in naturam,
t ndat indirelle per q uamdam rcfultanciam ad
rdationem.
.zi. Bene·refponderat M.Ioannes a S.Tho.
Rclar1ones rationis non confurgere per reful·
tantJam , fed per cognitionem , ve czcera en tia
rarionis, quam fo! utionem non expugnat Or–
t1zius. Aíl ego gratis permiffo, q uód pcr re–
fulcantia m confurgat; facilius nego, poni fun–
damenrum, & terminum per przcilionem ab·
firalliua, . N Jm hzc potius efi remotio , feu
íepuario cermin1, nempc inferiorum: quare,.,
cum foJacomparatio tam fundamentum,quam
terminum appn:hendat, fola cfficiet relationem;
rcfultct, vel non refultet, quod parum curo.
Ad forma·n1 argumenu: dato ancecedenri, nc~o
{uppo 1tum con{equentis, fcilicet, ~q~od cu m
cognic1onc ablhaéhua coha:reat pQÍtt10 funda·
mcnt1, & ter mini.
§. 24. Ob11l u:s tcrrio • Per abfiral}ione01...t
inrelkt1us paffibiiis natura dt communis, &
reípicit infrriora; Sed com munitas cum refpe-
8.-u ad iofcr1orc1 efi pofitiua, & Logica vniuer–
falitas: ergo per ab{ rallion m fit Logica \'ni–
ucrfaliras. Ma1or probamr quoad refpcl1um,
in quo eft difficulras. I atura cogno~ irur ab–
firaétionc poíiriua, vt ~bth.ac1a a~ rnfcr~ori .us;
ergo cognofcitur cum ordine a illa, a qu1bus
ab1tral1irur.
§. 1 • Dices: nulla abílrallione attiagi infe–
riora, vt raJia. N gatiuJ namq ue eít cognitio
nJH r~ non cogniris indiuiduis; Pofitiul veró
Jicet arr in g r na ru r:un , v t abtlratlam ab inferio-.
ribus , Ha , \ r mfcriora cognofcar, vt termi–
nu m 4 '!''º t da clt abfirac io; tamcn illud eíl:
refp1ce1 e infenora, in quibus non cíl; ar ~eró
ad vmucr alü cea peticur, quód ea refpiciat,
vt h:r t inum, ad quem, id eft, vt in riora, in
qui us íir. .
Logica lJ lo: de ~fpz ·o _
§•.26. ~cd co?cra: Quia eo ipfo, qu d ab·
flr.aél1~n~ pofirma atc1~(7anrur i lfi riora, cogn ..
fcuu~ 1p(a natura , v t rnclu ta m illis, & intcrio–
ra attmguncur, vt includentia naruram: ErO'o
íolurio inanis ell, nullaque. Probatur anee~ -
dea_is •. Nacura formalirer non abllrahitnr ab in·
fcnonbus, fed aditferenrijs infcrioru m' impof–
fibil~ efi enim concipi inferior.'.!, quz naturam
non 1.n~ludanr; i\t qui uílicit, quód natura_,
~on~1~1ac~r, ve in.clufa in infrrioribus tanquam
~n d1fü.nébs afe 1pfa pee raríonem (nihil enitn
~nclud1tur in fe ipfo, fed in alío) ad hoc, vt per
1pfam abílraéHonem fimul, & feme! remancat
íeparaca a ditferenrijs infrriorum,& reJata ad in·
fc~iora in qui~us.includit~r: Ergo per abltra~
ll.1onen1 on~1tuuur Log1ce vniuerfalis.
§. i7. Re/ pon deo. Conceotum eífcntialem
aétionis vr íic, confiíler~ in eo, quó in~
l1~s ~gn.ofc~lt naturam non cognitis omni~
d1u1du1s: quare mea quidem fentenua....
~ulla efi. po~itiua abítra'-"tio. Parró ca , qua: ta:·
lis ab aliqu1b~s nunc~uparur, non efi cognicio
abfoluca, & d1rcél:a, íed aétus q uida111 retlexus ,
& comparariuu • Equidcm ii naturam <:onci–
pic non vt naturam, ted ve abítraa·am, nccef·
fum eft, quod .~ abflraétionem cognofcat,quod
~íl f upra cogni~1onem rdleékre. Nego igitur,
rntclldlum attrngerc vnquam inferiora eo auu
prreciíionis, neque vt incJudenria, ncquc ve
cxcludcnria nacuram • Adde , quod femoris
diff~rt:ntiJs multiplicantibus infcriora, non ca...
pío, qurenam íint, vel dari poffint inferior 1
q ux nacuram incl udant in i p!a abílralhon'-'.
~cd vcró , confiderare infenora includentiu
narn ram ipfo ad u abftraél:ionis N ominalifmuai
oler.
§. 28. Obiicies quarto. Aélus, quo natura
comparatur cum interioribus non facit Jllarn_,
magis communem, quam fecerac intcllell:us ab•
firahens, fed íolu m eam rcfert ad interiora; Sed
illa non poífet referri, nifi prius tupponcrecur
vna, aptaq uc eíle i11 illis; h~c eoim caufalis efl:
vera; ldeo natura h~c ret rcur ad h:Ec íingula–
ria, quia eíl: vna, & apea ff in illis: Ergo com...
paratio non facit vnam, & aptam naturam , fed
:lbítrallio. Confequentia vid "tur mamtdla.... ,
quia Relatio nunq uam con.tituic fubicc.1
vnum, led iam vrium rcfert.
§. 29. Re pandeo. Concedo mínorem,
comparJtio non fücJt mab1s communem na -
ram, id dl non mphfü:ac panes f ubieéhuas ; t -
1ncn ipfo altu rcferendi producit relationem ,
qua fir communjs fotmaliter, & pofiriue. tvlmo-
r 11 dillinguo : on offi t referri, mh prius
fupponeretur vn , & apta ad ffi ndum in mul
tis, apta ne~ riue, fru fun am uralner concedo;
apta orm llcd, v l poüciue nego. Nacura cnitn
abíL.·all:a, qua! v: 1ucrfalis cfl M rapnyíicc, fo·
lum ncga"iue eft aµra; id non l1bL repugnar,
quod ponarur in multis r inr llcllurn: figu
fufficiens fund m ntum, ncmp · rcrnornm,
hoc, vt i .t'-!1 us ipf; m n\4cu n1 omp ra ns
cum mulr1 , ku ppr hcn ens (modo 1implici
effe in m lc"s, producac re peélum dlum logi-
cum, q natura r ddlc r proxicnc, a 1-u 1
. ~ 2 P~ lO