1000089651

[86-,- 88]

admissa inmensis poenis (jbnoxia futura erant. Cum , autem ·

nullus aut horno aut Angelus tantae esset nobilitatis, < ut iis

persoluendis par esse posset>, Dei filius aduenit, carne no–

stra assumpta, quamuis Dei filius esset; hac uero humana

conditione sua Deo peccatorum nostrorum poenas persoluit,

cruci affixus mortem oppetens cruciatus perpessus.

[86]

D.- Cur

autem tam acerbum mortis genus obire

uoluit?

M.-Ut hoc facto patientiam, humilitatem, oboedienUam,

caritatem nos doceret: hac enim quattuor quas commemoraui–

mus uirtutes in quatuor illis crucis .bracchiis nobis indican–

tur. Mafor enim patientia reperiri nequit quam ut quis in–

nocens \ ªm miseram mortem obeat ; neque ulla maiior humi–

litas esse possit, quam ut Dominorum Dominus cruci affixus

inter duos latrones mor.eretur ; nullaque oboedientia maior re-

periri possit quam illius, qui patris iussa, ad mortem usque,

fecerit ac praestiterit; neque ulla caritas maior esse possit,

quam illius, qui in hoc mortuus sit, ut ipsos inimicos suos

conseruaret. Nam caritas nostra clarius in factis quarn in

dictis elucet, magisque in tolerando quam in agenda. . [87]

Itaque Christus P ater noster cum pro nobis tot tantaque in

hoc mundo effecisset, his non contentus, pati quoque et rriori

uoluit, ut ea re uehementissimum erga nos amorem nobis

ostenderet.

D.-Cum

Christus perfectus Deus et perfectus horno sit

(ut supr a mihi demonstrasti, dum Deum impassibilem et im–

mortalem esse contendis) quomodo eum passum et mortuum

esse dicemus?

[88]

M.-Pro

eo quod Christus uerus et Deus et horno

est, pati et non pati, mori ac non mori potuit: habita enim

diuinitatis ratione nec pati nec mori poterat ; humanitate

< uero spectata> et pati et mori potuit. Hoc est quod te prae-

5 O.O