![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0070.jpg)
chazo. As
linguas septentrionaes foram estudadas
com diligencia por Schiefner. Entre os que fizeram
estudos importantes desse grupo, mencionamos o Ba–
rao P. von Uslar, R. von Erckert, Dirr e Gleye, etc..
Transcuradas sao, relativamente, as linguas cau–
casicas em vista da importancia que
tem para a
primitiva historia de varios grupos ethnicos.
Isso se
1
explica pelo facto de serem, as obras que tractam
1
dessas linguas, escriptas q-:1asi todas em Russo.
ESTUDO DO GRUPO INDO-EUROPEU
O grupo Indo-europeu comprehende os seguintes
sub-grupos :
1.
Aryo ou Indo-iranico, 2. Armenio, 3.
Hellenico, 4. Albanes, 5. Italico, 6. Celtico, 7. Germa.–
nico, 8. Balto-slavo,
~.
Tokari(i) (conforme accrescen–
tam alguns) e 10. Hetheo (segundo outros ainda).
Este g upo divide -se em duas grandes
sec~6es
:
a)
51
oriental, que comprehende o Aryo, o Arme–
nio, o .Klbanes e o Balto-slavo ;
b) a occidental, que comprehende o Hellenico, o
Italico, o Celtico e o Germanico.
A séde primitiva dos Indo-europeus, segundo al–
guns, é a Asia, no planalto do Pamir; outros porém
pensam serem elles de proviniencia européa. A opi–
niao do Prof. Trombetti é que a séde primitiva dos
Indo-europeus nao fica longe das regi6es do Cauca–
so, dado nao somente ser este um dos princípaes
centros secundarios de dispersao, mas tambem em
vista das
rela~6es
do Indo-europeu com outros gru–
pos linguisticos.
A descoberta do Tokario, que ha cerca de 1000
annos ainda era fallado no centro da Asia, tem algu-
-64-