Table of Contents Table of Contents
Previous Page  617 / 632 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 617 / 632 Next Page
Page Background

THOMAE ·SERRANI

al Padre·Thomas· Gonc;ales de la C. de

I.,

para hazer imprimir... un libro intitulado

Thesaurus Poetarum... El quallibró com-

puso el Padre Pedro de Salas...;" -au verso

l'app.robation duP. Louis de Molina, S. J.,

qui nomme aussi le P. Gonzales», dice Som–

mervogel en la descripción que hace de esta

reimpresión mejicana (m

1

I

586).

3677.-

ThesavrV'S Verborvm ac Phra–

sivm ad orationem ex hispana latinam

efficiendam,

&

locupletandam. Avctore

Bartholomaeo Bravo de Societate Iesv.

Hac postrema Editione non modica ver–

borum·, ac phrasium accessione auctus,

quce asterisco notantur *.Año 1618. Cvm

~icentia.

Ex Officina Hieronymi

A

Mu–

rillo.-En 4.

0

,

de 264 ps., s. 8 hs. p. n.

E.

EL

P.

PEDRO DE

SALAS.

La licencia para la impresión se concede

a} P. Diego de Poveda, como puede verse

ya en Gallardo (n,

139,

núm.

1476)

y

~acker

(m,

202

S) ;

pero no fué él quien

cuidó de la corrección y añadiduras de este

Tlzesavrvs,

sino el P. Salas, según consta

por uno de los ejemplares de la biblioteca

de la Residencia de Madrid, en el

qu~,

al

margen de «auctus », se añade, de ietra del

tiempo: «a P. Pei:r. de Salas, eiusd. Soc.».

-El P. Salas enseñaba humanidades el

1618

en el Colegio de Valladolid, de donde es la

reimpresión, y había comenzado poco antes

á dar allí mismo

á

luz las varias obras que

tan al_to renombre le merecieron de exce–

lente gramático y humanista.

Muchos fueron los

corrector~$

ó simples

editores que pusieron mano en el famoso

Thesavrvs,

del P. Bravo, desde eJ año

mismo de su muerte, que ocurrió á

20

de

Noviembre de

1607;

pero ninguno hay de

ellos, fuera del P. Salas, digno de especial

mención, ni de que gastemos el tiempo

cm

averiguar sus nombres.

3678.-Thomae Serrani Valentini Car–

minum Libri

IV.

Opus Posthumum Ac–

c:edit de ejusdem Serrani Vita et Litteris

Michaelis Garciae Commentarium. Fui-

TOMO U,

giniae

MncCLxxxvm.

Ex ·Typographia.

Joannis Tomassini Impress. Episcop.

Superiorum assensu.-En 4.

0

,

de 148 ps.

E.

EL MISMO

P.

MIGUEL

GARCÍA.

«Todos los que lo conocimos [al P. Se–

rrano], oida la noticia de su muerte, uná–

nimes _deseamos que algun hombre de genio

recogiese los manuscritos, que ha dexado

este literato, y orden·andolos los diese

a

luz.

Me acaban de informar, que el ilustre Señor

Don Joseph Pignateli, bien conocido en

España, y en Italia por la nobleza de su

nacimiento, ha tomado este empeño....

»,·

escribía el año de

1784

el P. Arana en su

traducción de la

Histpria Critica,

del P. Juan

Francisco de Masdeu (t.

11,

pág. xu, en·

nota); por donde pudiera sospechar alguno

haber sido el P. Pignatelli el colector

y

editor de estos

Versos.

Pero, realmente, no lo fué, sino el P. Gar–

cía, el cual, en su dedicatoria de Bolonia y

Mayo

.19

d.e

1786,

á.

su amigo el P, Ignacio

Alfonso, con que le remite su

Comentart'o

de la vida

y

escritos del P. Serrano; de paso

que se excusa de su tardanza en redactarlo,

«fuisse quibus cunctatio illa nostra tam

gravis videretur, ut etiam nobis crimini

dandam 'putarent, non modo patiebar non

m()leste (le dice), sed etiam gaudebam;

magno enim id erat indicio, Serrani res

vehementer expeti: quod mihi ad lucem

eas adornanti non poterat non esse perju–

cundum. His ego tarditatis meae objurga–

toribus cum meritas, hoc est, maximas gra–

tias,

&

agendas,

&

habendas censeo, tum

eosdem manitos volo, si quid ·ab se libelli

hujus editione gratiae initum putent, ut id

omne tibi, uni, inquam, tibi acceptum re–

ferant. Nam

&

quae ego de Serrano scripsi,

ea vel a te, vel per te accepi omnia;

&

Car–

mina ítem omnia, quae nunc quidem edun–

tur tu ipse, cum una mecum morienti Ser–

rano adfuisses, a certo pene interitu vin–

dicata, mihi, ut foras darem, accuratissime

commendasti. Sunt illa pauca quidem, si

vel ejus ubertate ingenii, vel eorum multi–

tudine, quae illum in Hispania, atque in

Italia fecisse constat, metiamur, quae si

nancisci omnia potuisses non J.ubium est,

39

..--<4