THOMAE ·SERRANI
al Padre·Thomas· Gonc;ales de la C. de
I.,
para hazer imprimir... un libro intitulado
Thesaurus Poetarum... El quallibró com-
puso el Padre Pedro de Salas...;" -au verso
l'app.robation duP. Louis de Molina, S. J.,
qui nomme aussi le P. Gonzales», dice Som–
mervogel en la descripción que hace de esta
reimpresión mejicana (m
1
I
586).
3677.-
ThesavrV'S Verborvm ac Phra–
sivm ad orationem ex hispana latinam
efficiendam,
&
locupletandam. Avctore
Bartholomaeo Bravo de Societate Iesv.
Hac postrema Editione non modica ver–
borum·, ac phrasium accessione auctus,
quce asterisco notantur *.Año 1618. Cvm
~icentia.
Ex Officina Hieronymi
A
Mu–
rillo.-En 4.
0
,
de 264 ps., s. 8 hs. p. n.
E.
EL
P.
PEDRO DE
SALAS.
La licencia para la impresión se concede
a} P. Diego de Poveda, como puede verse
ya en Gallardo (n,
139,
núm.
1476)
y
~acker
(m,
202
S) ;
pero no fué él quien
cuidó de la corrección y añadiduras de este
Tlzesavrvs,
sino el P. Salas, según consta
por uno de los ejemplares de la biblioteca
de la Residencia de Madrid, en el
qu~,
al
margen de «auctus », se añade, de ietra del
tiempo: «a P. Pei:r. de Salas, eiusd. Soc.».
-El P. Salas enseñaba humanidades el
1618
en el Colegio de Valladolid, de donde es la
reimpresión, y había comenzado poco antes
á dar allí mismo
á
luz las varias obras que
tan al_to renombre le merecieron de exce–
lente gramático y humanista.
Muchos fueron los
corrector~$
ó simples
editores que pusieron mano en el famoso
Thesavrvs,
del P. Bravo, desde eJ año
mismo de su muerte, que ocurrió á
20
de
Noviembre de
1607;
pero ninguno hay de
ellos, fuera del P. Salas, digno de especial
mención, ni de que gastemos el tiempo
cm
averiguar sus nombres.
3678.-Thomae Serrani Valentini Car–
minum Libri
IV.
Opus Posthumum Ac–
c:edit de ejusdem Serrani Vita et Litteris
Michaelis Garciae Commentarium. Fui-
TOMO U,
giniae
MncCLxxxvm.
Ex ·Typographia.
Joannis Tomassini Impress. Episcop.
Superiorum assensu.-En 4.
0
,
de 148 ps.
E.
EL MISMO
P.
MIGUEL
GARCÍA.
«Todos los que lo conocimos [al P. Se–
rrano], oida la noticia de su muerte, uná–
nimes _deseamos que algun hombre de genio
recogiese los manuscritos, que ha dexado
este literato, y orden·andolos los diese
a
luz.
Me acaban de informar, que el ilustre Señor
Don Joseph Pignateli, bien conocido en
España, y en Italia por la nobleza de su
nacimiento, ha tomado este empeño....
»,·
escribía el año de
1784
el P. Arana en su
traducción de la
Histpria Critica,
del P. Juan
Francisco de Masdeu (t.
11,
pág. xu, en·
nota); por donde pudiera sospechar alguno
haber sido el P. Pignatelli el colector
y
editor de estos
Versos.
Pero, realmente, no lo fué, sino el P. Gar–
cía, el cual, en su dedicatoria de Bolonia y
Mayo
.19
d.e
1786,
á.
su amigo el P, Ignacio
Alfonso, con que le remite su
Comentart'o
de la vida
y
escritos del P. Serrano; de paso
que se excusa de su tardanza en redactarlo,
«fuisse quibus cunctatio illa nostra tam
gravis videretur, ut etiam nobis crimini
dandam 'putarent, non modo patiebar non
m()leste (le dice), sed etiam gaudebam;
magno enim id erat indicio, Serrani res
vehementer expeti: quod mihi ad lucem
eas adornanti non poterat non esse perju–
cundum. His ego tarditatis meae objurga–
toribus cum meritas, hoc est, maximas gra–
tias,
&
agendas,
&
habendas censeo, tum
eosdem manitos volo, si quid ·ab se libelli
hujus editione gratiae initum putent, ut id
omne tibi, uni, inquam, tibi acceptum re–
ferant. Nam
&
quae ego de Serrano scripsi,
ea vel a te, vel per te accepi omnia;
&
Car–
mina ítem omnia, quae nunc quidem edun–
tur tu ipse, cum una mecum morienti Ser–
rano adfuisses, a certo pene interitu vin–
dicata, mihi, ut foras darem, accuratissime
commendasti. Sunt illa pauca quidem, si
vel ejus ubertate ingenii, vel eorum multi–
tudine, quae illum in Hispania, atque in
Italia fecisse constat, metiamur, quae si
nancisci omnia potuisses non J.ubium est,
39
..--<4